ΓΑΡΥΦΑΛΛΑ Η΄ ΜΟΣΧΟΚΑΡΦΙΑ // I CHIODI DI GAROFANO

ΓΑΡΥΦΑΛΛΑ Η΄ΜΟΣΧΟΚΑΡΦΙΑ

Τα γαρυφαλλα (μοσχοκαρφια) ειναι ενα πολυ δημοφιλες μπαχαρικο. Προεχονται απο ενα δεντρο της οικογενειας Myrtaceae, που φερει το ονομα Eugenia caryophlla ή Syzygium aromaticum, το οποιο ειναι αυτοφυες στις Αντιλλες, Μολουκες, Μαδαγασκαρη και Ινδονησια. Αυτο το δεντρο λοιπον, μπορει να φτασει τα 10 με 12 μετρα στο υψος; εχει σχημα κωνοειδες, ειναι αειθαλες,  ενω τα φυλλα του ειναι λογχοειδη, φυονται αντιθετα, και οταν ειναι ακομη τρυφερα εχουν χρωμα κοκκινωπο, το οποιο ομως σταδιακα γινεται πρασινο σκουρο. Τα ανθη του ειναι πολυαριθμα και μαζεμενα σε θυσσανους. Το μπαχαρικο προερχεται απο τα μπουμπουκια των ανθεων; στην αρχη, το χρωμα τους ειναι κιτρινωπο, επειτα γινεται πρασινο και ωριμαζοντας εντονο κοκκινο. Σ'αυτην την φαση τα μπουμπουκια ειναι ετοιμα για την συκομιδη και επειτα την ξηρανση, ωστε να παρουμε τελικα το μπαχαρικο.
Το μπαχαρικο βεβαια, δεν εχει καμμια σχεση με το ομωνυμο λουλουδι γαρυφαλλο. Παρ'ολα αυτα ονομαστηκε ετσι, γιατι το σχημα του, μοιαζει με αυτο του ανθους του γαρυφαλλου. Αν το δειτε απο κοντα, αποτελειται απο ενα στελεχος, στην ακρη του οποιου, υπαρχουν 4 σεπαλα και 4 πεταλα, τα οποια ειναι ακομη κλειστα, και σχηματιζουν το σφαιρικο "κεφαλι" του γαρυφαλλου. Καλλιεργειται στην Μαδαγασκαρη, Ινδονησια, Ζανζιβαρη και Σρι Λανκα. 
Βεβαια, τα μοσχοκαρφια, οπως και τα περισσοτερα μπαχαρικα, προερχονται απο την Ανατολη και εφτασαν στην Δυση, μεσω της οδου των καραβανιων. Στης Ευρωπη εγιναν δημοφιλη αρχικα σαν λιβανι. Ηταν σπανιο και πολυ ακριβο μπαχαρικο; ακομη και ο Δαντης το αναφερει στην Θεια Κωμωδια του, ως ενα αγαθο πολυτελειας.
Τα μοσχοκαρφια εχουν δυνατο και διαπεραστικο αρωμα, γλυκο, ζεστο, με λουλουδενιους τονους και μια ιδεα πιπερατους. Επειδη η γευση και το αρωμα τους ειναι πολυ εντονα, χρησιμοποιουνται συνηθως σε περιορισμενες ποσοτητες. Το βασικο συτατικο του αιθεριου ελαιου που περιεχουν, ειναι μια φαινολη, η ευγενολη (80% περιεκτικοτητα), η οποια ευθυνεται τοσο για το αρωμα οσο και για τις ιδιοτητες τους. Τα μοσχοκαρφια χρησιμοποιουνται τοσο σε γλυκα οσο και σε αλμυρα παρασκευασματα. Θα τα βρειτε σε διαφορα μειγματα μπαχαρικων, οπως το καρρυ και το garam masala. Αναμεσα στα γλυκα παρασκευασματα θα τα βρειτε σε διαφορα φρουτογλυκα (με μηλα , αχλαδια ή κυδωνια), μπισκοτα, κρεμες, μιγματα για γεμιση αλλα και σε λικερ και αρωματικα κρασια. Οσον αφορα τις αλμυρες συνταγες, θα τα συναντησετε σε διαφορες μαριναδες για κρεατα, και ειδικα για κυνηγι, οπου καλυπτουν την εντονη μυρωδια του κρεατος, σε ψητα, φαγητα κατσαρολας, ζωμους και πιο σπανια σε τυρια που εχουν υποστει ωριμανση. Επισης χρησιμοποιουνται για να αρωματιζουν διαφορα τσαγια και ροφηματα.
Μια παραδοσιακη συνταγη με μοσχοκαρφια, που συνδυαζει τις αρωματικες με τις θεραπευτικες τους ιδιοτητες, ειναι και το ρακομελο, ιδανικο για την θεραπεια του κρυολογηματος.
Πηγη : Wikipedia

I CHIODI DI GAROFANO

I chiodi di garofano, sono una spezia abbastanza difusa. Provengono da un albero della famiglia della Myrtaceae che porta il nome di Eugenia caryophlla o Syzygium aromaticum, che cresce spontaneamente nelle Antille, Molluche, Madagascar e Indonesia. Questo albero sempreverde, è alto 10-12 metri, ha una chioma a forma tondeggiante composta da foglie ovato-lanceolate che quando sono giovani hanno un colore rossastro ma man mano diventano verde scuro. I suoi fiori sono numerosi e raccolti a panocchia. La spezia viene dai boccioli florali; all'inizio hanno un colore giallo che poi diventa verde e che poi maturando diventano cremisi. A questo punto sono pronti per la raccolta e l'essicazione per prendere poi la spezia.
La pianta certo non ha daffare con il garofano; il loro nome deriva dal fatto che rassomigliano alla sua forma. Se visto da vicino, un chiodo di garofano viene formato da 4 sepali e 4 petali, ancora chiusi, che formano la parte tonda centrale. Viene coltivato in Madagascar, Indonesia, Zanzibar e Sri Lanka.
Certo questa spezia, come tante altre, proviene dall' oriente ed è arrivata nell'occidente tramite le vie carovaniere. Divenne molto conisciuta in Europa, tramite la via dell'incenso;fu rara e quindi molto pregiata e perfino Dante ne parla nell'Inferno, come se fosse un bene di assoluto lusso.
I chiodi di garofano hanno un profumo fortissimo, pungente, dolce, caldo, con toni di fiorito e una punta di pepato. Siccome il suo gusto e abbastanza forte, di solito viene usato in quantita moderate. La sostanza principale, contenete nell'olio essenziale dei chiodi di garofano, che è responsabile per il suo aroma e le sue proprietà, è l' eugenolo (80%). Vengono utilizzati in ricette sia dolci che salate. Li troverete in varie misture di spezie, come il curry ed il garam masala. Tra le ricette dolci li troverete ad accompagnare preparazioni con le frutta (mele, pere, mele cotogne e rabarbaro), biscotti, creme, farciture e ancora liquori e vini aromatizzati. Per quando poi riguarda i piatti salati, li incontrerete in varie marinate di carne e specialmente di selvaggina, perchè ne attenuano l'odore forte della carne, in arrosti, stuffati, brodi e più raramente in formaggi stagionati.  Vengono ancora utilizzati per aromatizzare infusi e tè.
Una ricetta tradizionale greca che prevede l'uso dei chiodi di garofano e ne sfrutta le loro proprieta aromatiche e curtive, e il famoso rakòmelo, ottimo per curare i raffreddori.
Fonte : Wikipedia

Syzygium aromaticum, Köhler's Medizinal Pflanzen