ΤΑΡΤΑ ΜΗΛΟΥ ΜΕ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ // CROSTATA DI MELE E CONFETTURA D'ARANCE

ΤΑΡΤΑ ΜΗΛΟΥ ΜΕ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ 

Εποχη των μηλων και τα μηλογλυκα παιρνουν και δινουν! 
Σας προτεινω λοιπον μια πεντανοστιμη ταρτα με μηλο και σπιτικη μαρμελαδα πορτοκαλι, αρωματισμενη με μια ιδεα τζιντζερ. Παρασκευαζεται πολυ ευκολα και δεν μενει ... ουτε ψιχουλο!

Δοση : για 6 ατομα
Βαθμος δυσκολιας : ευκολη

Υλικα
για την ζυμη : 300 gr αλευρι για ολες τις χρησεις

                          150 gr βουτυρο από το ψυγειο,

                          150 gr ζαχαρη κρυσταλλικη,

                          1 αυγο + 1 κροκο,

                          1 πρεζα αλατι,

                          1 βανιλινη.

για την γεμιση : 2 μετρια μηλα γκολντεν,

                              ½ λέμονι, τον χυμο,

                              1 κουταλια του γλυκου τζιντζερ σε σκονη,

                              2 κουταλιες της σουπας καστανη ζαχαρη,

                              2 κουταλιες της σουπας χοντροκοπανισμενα αμυγδαλα.

                              1 κουταλια της σουπας βουτυρο,

                              1½ φλυτζανι + 2 κουταλιες της σουπας μαρμελαδα πορτοκαλι,

                              1 κροκο αυγου.
Προετοιμασια : 
Ετοιμαστε πρωτα την ζυμη της ταρτας. Αναλυτικες οδηγιες θα βρειτε εδω. Καθαριστε τα μηλα και κοψτε τα σε φετουλες παχους 05,εκ. Ραντιστε τες με τον χυμο του λεμονιου, για να μην μαυρισουν. 
Βουτυρωστε μια φορμα για ταρτες, διαμετρου 26εκ. Βγαλτε την ζυμη από το ψυγειο και ανοιξτε την επανω σε χαρτι φουρνου ή σε επιφανεια σιλικονης, σε ένα φυλλο παχους 0,5εκ, στην διαμετρο της φορμας. Με την βοηθεια του χαρτιου, μεταφερετε το φυλλο της ζυμης στην φορμα. Πιεστε ην ζυμη με τα δαχτυλα για να παρει το σχημα της φορμας και κοψτε τα κομματια που περισσευουν. Τρυπηστε την επιφανεια της σε πολλα σημεια με ένα πηρουνι. 
Ριξτε μεσα το 1 φλυτζανι μαρμελαδα και απλωστε το σε ένα ομοιομορφο στρωμα. Τοποθετηστε επανω τα κομματια του μηλου ακτινωτα. Διαλυστε τα 2 κουταλιες σουπας. της μαρμελαδας σε 2 κουταλιες της σουπας νερο και με ένα πινελλο αλειψτε τα μηλα. Πασπαλιστε με την ζαχαρη, το τζιντζερ και τα αμυγδαλα. Με τα κομματια της ζυμης που περισσεψαν, πλαστε 2 κορδονακια και στολιστε την επιφανεια της ταρτας. Χτυπηστε τον κροκο του αυγου με 1 κουταλια της σουπας νερο και αλειψτε την επιφανεια της ζυμης. Τελος, κοψτε το βουτυρο σε κομματακια και σκορπιστε το στην επιφανεια της ταρτας. 
Ψηστε σε προθερμασμενο φουρνο, στους 180°C για 45 λεπτα περιπου, μεχρι να ροδισει. 
Βγαλτε την ταρτα από τον φουρνο και αφηστε την να κρυωσει πριν την κοψετε. 

* Η συνταγη αυτη εχει δημοσιευτει στον γαστρονομο on line (εδω).

CROSTATA DI MELE E CONFETTURA D'ARANCE

Siccome le mele sono di stagione, non potevo mancare all'appuntamento!
La crostata ceh vi propongo, è semplicissima, e l'abbinamento mele e marmellata d' arance, con l'aggiunta del ginger, la rendono golosissima!

Dosi : per 6 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti
per la pasta frolla : 300 gr di farina 00,
                                     150 gr di zucchero semolato,
                                     150 gr di burro freddo,
                                     1 uovo + 1 tuorlo,
                                     1 pizzico di sale,
                                     1 vanillina.
per la farcia : 2 mele renette,
                           il succo da 1/2 limone,
                           1 cucchiaino di zenzero macinato,
                           2 cucchiai di zucchero di canna,
                           2 cucchiai di mandorle tritate,
                           1 cucchiaio di burro,
                           1 1/2 tazza + 2 cucchiai di marmellata di arance,
                           1 tuorlo d'uovo.
Preparazione : 
Prima di tutto preparate la pasta frolla con le istruzioni che troverete qui .Sbucciate le mele ed eliminate il torsolo. Tagliatele a 4 e poi a fettine sottili, spesse ca 0,5cm. Irrorate con il succo del limone per non scurire. Imburrate uno stampo per crostate (26cm di diametro). Togliete l'impasto dal frigo, ponetelo su carta da forno o tappetto di silicone e con il matterello stendetelo in una foglia spessa ca 0,5cm, poco più grande dallo stampo. Con l'aiuto del tappeto, trasferitela nello stampo e fatela aderire. Eliminate quel che avanza dai bordi dello stampo e tenetelo da parte. Con le rebbi di una forchetta, buccherellate l' impasto. Versateci 1 tazza di marmellata di arance e livellate. Disponete sopra le fettine delle mele, a raggiera. Stemperate i 2 cucchiai della marmellata con 2 cucchiai di acqua e spenellate le mele. Cospargete con lo zucchero di canna, lo zenzero e le mandolre tritate. Con l'impasto avanzato, decorate la superficie della crostata. Sbattete il tuorlo con 1 cucchiaio di acqua e spenellate l'impasto. Tagliate il burro a pezzetini e disponetelo sulle mele. Cuocete in forno preriscaldato a 180°C per 45 minuti ca,  fino a dorare. Sfornate, lasciate raffreddare, tagliate a pezzi e servite.

ΡΕΙΚΙΑ ΣΤΟ "ΤΡΕΛΛΟ ΝΕΡΟ" // PALAMITA ALL'ACQUA PAZZA

ΡΕΙΚΙΑ ΣΤΟ "ΤΡΕΛΛΟ ΝΕΡΟ"

Αυτην την εποχη αφθονουν τα ψαρια της οικογενειας του τονου στα μερη μας, και ετσι στο τραπεζι μας εμφανιζονται τονακια αλλα και παλαμιδες ή ρεικια. Καθως ειναι μαλλον στεγνα ψαρια, προτιμαω να τα μαγειρευω με τετοιον τροπο, ωστε να γινονται ζουμερα. Αφου δοκιμασα το ψησιμο στο αλατι και τις δυο παραλλαγες του πλακι, με ντοματα και χωρις, σειρα ειχε αυτο που Ιταλοι ονομαζουν "το τρελλο νερο".
Acqua pazza (άκουα πάτσα) λοιπον, απλη απλουστατη συνταγη που προερχεται απο την φτωχικη κουζινα (cucina povera), με ελαχιστα απλα υλικα και απιστευτο γευστικο αποτελεσμα. Αγνωστη η ακριβης προελευση της, συνανταται σε διαφορες παραλλαγες με βασικα υλικα το νερο βεβαια, το αλατι, την ντοματα το σκορδο και το ελαιολαδο. Πολυ σημαντικο, οπως σε ολες τις συνταγες με λιγα υλικα, ολα τα υλικα να ειναι φρεσκα και πολυ καλης ποιοτητας! Γινεται τοσο στον φουρνο οσο και στο τηγανι και τα ψαρακια που χρησιμοποιουνται ειναι συνηθως μεσαιου μεγεθους : τσιπουρα, λαυρακι, φαγκρι, μελανουρι, λιθρινι και καπονι ανα μεσα στα πιο δημοφιλη. Ολα συνκλινουν οτι αρχικα παρασκευαζοταν με θαλασσινο νερο, το οποιον ως γνωστον αν καταναλωθει δημιουργει διαφορα προβληματα, εξ'ου και ο χαρακτηρισμος "τρελλο"...  Το θαλασσινο νερο το χρησιμοποιουσαν, επειδη το αλατι ηταν πολυ ακριβο και δυσευρετο, εξ'αιτιας της υψηλης φορολογιας (μιλαμε για το 1800). Υπαρχουν διαφορες εκδοχες για την καταγωγη του, πολλοι ισχυριζονται οτι ειναι αυθεντικη ναπολιτανικη συνταγη, αλλοι οτι καταγεται απο το νησι της Ποντζα, αλλα συνανταται και στην Καλαβρια καθως και στην Πούλια (Απουλια). Αυτο μας οδηγει στο συμπερασμα οτι αυτη η συνταγη, αποτελουσε εναν γρηγορο και τροπο για να ετοιμαζουν οι ψαραδες ενα απλο γευμα, με οτι βρισκεται συνηθως προχειρο, ακομη και επανω στην βαρκα. Βεβαια οι ψαραδες δεν χρησιμοποιουσαν τα καλα ψαρια, αλλα τα μικρα ψαρακια που εβγαζαν απο τα δυχτια τους (τα λεγομενα mazzamma), τα οποια δεν αξιζε και να εμπορευτουν. 
Η συνταγη αυτη εγινε πολυ δημοφιλης την δεκαετια του '60, αρχικα στο κοσμοπολιτικο νησακι του Καπρι, απο το οποιο φαινεται οτι ξεκινησαν πολλες μοδες σχετικες με το φαγητο... Λεγεται οτι ηταν το αγαπημενο πιατο του μεγαλου ιταλου κωμικου Τοτό, που φυσικα συχναζε εκει, και ο οποιος εχει και αυτος ενα μεριδιο για την δημοτικοτητα του. Βεβαια τα σικ εστιατορια δεν χρησιμοποιουσαν τα ψαρακακουδια, αλλα πιο "ευγενη" ψαρακια, οπως αναφεραμε παραπανω...
Πηγη : WiBo
Ιδου λοιπον η ψαρια της Κυριακης, απο την οποια αξιοποιησα τα 3 μεγαλα ρεικια.

Και λιγα λογια για την δικη μου εκδοχη του "τρελλου νερου". Κατ'αρχην προσεθεσα κρεμμυδι, το οποιο συνηθως δεν βαζουν σε αυτην την συνταγη; καπου διαβασα μαλιστα, οτι οι ναπολιτανοι ανατριχιαζουν οταν ακουν για κρεμμυδι στο "τρελλο νερο". Αντι για ντοματινιια εβαλα ντοματες, καθως αυτες ειχα διαθεσιμες. Επισης εκτος απο τον μαϊντανο, προσεθεσα φρεσκο θυμαρι και ριγανη, τα οποια εβαλα στην κοιλια των ψαριων, μαζι με το σκορδο. Το υγρο που θα προσθεσετε μεσα στο ταψι, δεν πρεπει σε καμμια περιπτωση να καλυψει το ψαρι, αλλιως το αποτελεσμα θα ειναι ενα ψαρι σουπα. Πρεπει να φτανει μεχρι το 1/3 περιπου απο το υψος του ψαριου; απο αυτο, περιπου το μισο θα εξατμιστει με το ψησιμο και στο τελος θα μεινει λιγο νοστιμο ζουμακι. Το φαγακι ψηνεται σε υψηλη θερμοκρασια και για λιγο χρονο, συνηθως μιση ωριτσα; καθως ειχα 3 μεγαλα ψαρια, αυξησα τον χρονο στα 45 λεπτα. Οπως ειπαμε και παραπανω, η συνταγη αυτη μπορει να γινει και στο τηγανι.

Δοση : για 4 ατομα
Βαθμος δυσκολιας : πολυ ευκολο
Υλικα : 3 ρεικια, περιπου 800gr το καθενα,
                4 μετριες ωριμες ντοματες,
                4 σκελιδες σκορδο,
                3 πικαντικα πιπερακια,
                3 κλαδακια φρεκια ριγανη,
                3 κλαδακια φρεσκο θυμαρι,
                1 κρεμμυδι,
                μια φουντιτσα ψιλοκομμενο μαϊντανο,
                1/2 φλυτζανι τσαγιου κρασι λευκο και ξηρο,
                1 ποτηρι νερο,
                6 κουταλιες ελαιολαδο παρθενο εξτρα,
                ανθο αλατιου.
Προετοιμασια : 
Καθαριστε τα ψαρια. Συγκεκριμενα για τα ρεικια, και γενικα για τα ειδη της οικογενειας του τονου, αφηστε τα για μια ωρα να στραγγισουν καλα απο το αιμα τους, αλλιως το κρεας τους παιρνει ενα σκουρο χρωμα. 
Αλατιστε τα ψαρια και μεσα στην κοιλια τους. Βαλτε στην κοιλια απο το καθε ψαρακι απο ενα κλωναρακι ριγανη, θυμαρι και μια σκελιδα σκορδο και τοποθετειστε τα στο ταψι. 
Κοψτε τις ντοματες σε κομματακια και τοποθετειστε τες γυρω και αναμεσα απο τα ψαρια. 
Ψιλοκοψτε το σκορδο, το κρεμμυδι και τον μαϊντανο και σκορπιστε τα, μαζι με τα ολοκληρα πιπερακια, μεσα στο ταψι. Προσθεστε το κρασι, το νερο και το λαδακι. Πασπαλιστε με λιγο αλατακι. 
Ψηστε το φαγακι σε προθερμασμενο φουρνο, στους 220°C. Εγω χρησιμοποιησα γαστρα, την οποια την πρωτη μιση ωρα ειχα σκεπασμενη και επειτα ξεσκεπαστη για 15 λεπτα. 
Για το σερβιρισμα, χωριστε τα ψαρια κατα μηκος στα δυο και αφαιρεστε τα κοκκαλα και την πετσα. Σερβιρετε τα φιλετα περιχυμενα με το ζουμακι και συνοδευμενα με τα ψητα λαχανικα.

PALAMITA ALL'ACQUA PAZZA

A questa stagione, tonetti e palamite abbondano nelle acqua nostrane, e così molto spesso si presentano anche sulla nostra tavola! Siccome la loro carne è piuttosto magra, cerco di cucinarli in umido, per non diventare troppo secchi. Così ho già provato la cottura nel sale e il cosidetto in greco plakì, cioè con patate e verdure al forno, con o senza pomodoro e credo che è venuto il momento di provare anche l'acqua pazza... 
Il pesce cotto all'acqua pazza, è una ricetta semplicissima che proviene dalla cucina povera. Pochissimi ingredienti, facilmente reperibili, breve cottura ed il risultato è un piatto saporitissimo! Esistono parecchie variazioni, però gli ingredienti principali sono : prima di tutto l'acqua, il sale, pomodoro, aglio e olio di oliva. Imporatantissimo, come per tutte le ricette con pochi ingredienti, tutti gli ingredienti devono essere freschissimi e di ottima qualità. Questa ricetta può essere eseguita sia al forno che in padella e i pesci indicati sono : orata, dentice, occhiata, sarago, galinella, pezzogna, spigola. Molto probabilmente originariamente veniva utilizzata l'acqua marina, la quale se viene consumata crea vari problemi e cosi la definizione "pazza"... Si suppone che l'uso dell'acqua marina è stato causato dall' alto costo del dazio sul sale (nel '800) che lo rendeva particolarmente costoso e difficilmente reperibile. Le origini di questa ricetta sono incerte, come spesso accade con le ricette tradizionali; molti ritengono che è un piatto tipico partenopeo, altri sostengono che viene dall'isola di Ponza, ma si incontra anche in Calabria e perfino in Puglia. Molto probabilmente era un metodo di cottura abituale per i pescatori, che così preparavano un pranzo semplice e veloce, cucinato perfino sulle imbarcazioni. Certo i pescatori non cucinavano i pesci buoni, ma il fondo di pesciolini delle reti, che non riuscivano a vendere, la cosidetta mazzamma. Il pesce all'acqua pazza è diventato di moda durante gli anni '60, cominciando dalla cosmopolita isola di Capri. Si dice che era il piatto preferito dal grande Totò.
Fonte : WiBo
Passiamo alla mia versione dell'acqua pazza.Prima di tutto devo dire che ho aggiunto della cipolla; ho letto che i napolitani inorridiscono alla combinazione cipolla e acqua pazza.... Non ho utilizzato dei pomodori pacchino o altri di piccola taglia, perchè semplicemente non ne disponevo! Oltre che il prezzemolo ho aggiunto dei rametti di timo e di origano fresco, che li ho messi nel ventre del pesche insieme ad un spicchio d'aglio. Il liquido nella teglia, non deve assolutamente coprire il pesche, perchè il risultato sarà un pesce in brodo. Deve arrivare fino all' 1/3 dell'altezza del pesce; ca metà del liquido sarà evaporata ed il resto sarà saporitissimo! Il pesce all'acqua pazza viene cotto in alta temperatura, per breve tempo, di solito mezz'oretta. Siccome ne avevo 3 pesci piuttosto grossi, ho aumentato il tempo a 45 minuti.  Come abbiamo giàa detto, potet cucinarli anche in padella.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà : facilissimo
Ingredienti : 3 palamite di ca 800gr ciascuna,
                            4 pomodori medi,
                            4 spicchi d'aglio,
                            3 peperoncini piccanti,
                            3 rametti di origano fresco,
                            3 rametti di timo fresco,
                            1 cipolla,
                            qualche ciuffo di prezzemolo,
                            1/2 tazza di vino bianco secco,
                            1 bicchiere di acqua,
                            6 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                            fior di sale.
Preparazione : 
Pulite i pesci. Le palamite non hanno delle scaglie e cosi si deve eliminare solo le interiora. Siccome però, come tutti i pesci simili al tonno contengono molto sangue, lasciatele scolare questo sangue per un'oretta, altrimenti la loro carne, assumerà un colorito scuro. 
Salate i pesci, anche dentro il loro ventre. Nel ventre di ogni pesce, ponete un rametto di timo, uno di origano e un spicchio d'aglio. Disponeteli in una teglia che li contenga a misura. 
Tagliate i pomodori a cubetti e sistemateli attorno e tra i pesci. Aggiungete i peperoncini. 
Tritate la cipolla, l'aglio ed il prezzemolo e cospargete. Aggiungete il vino e l'acqua. Irrorate con l'olio e cospargete con un po' di sale. 
Cuocete in forno preriscaldato a 220°C. Ho utilisato una rostiera, che avevo coperto per la prima mezz'ora e poi l'ho scoperta e ho laciato cuocere per ancora 15 minuti.
Come servire : Dividete i pesci orizzontalmente a metà ed eliminate le lische e la pelle. Ponete i filetti in un piatto di portata, irrorate con il fondo di cottura e accompagnate con le verdure cotte.

ΜΠΟΥΚΙΤΣΕΣ ΚΑΠΡΕΖΕ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ // TORTINI CAPRESE AL CIOCCOLATO MIGNON

ΜΠΟΥΚΙΤΣΕΣ ΚΑΠΡΕΖΕ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

Ακομη ενα Κεϊκ της Δευτερας, υποστηριζοντας την πρωτοβουλια της Notoula.
Η τορτα καπρεζε ειναι το αγαπημενο γλυκο της οικογενειας και μια απο τις πρωτες αναρτησεις που εγιναν στο laboratorio. Η τορτα καπρεζε, οπως εχουμε ηδη πει, ειναι ενα διασημο γλυκακι, με καταγωγη απο το θαυματουργο νησακι του Καπρι; ειναι επισης πολυ διαδεδομενη στην παρακειμενη χερσονησο του Σορρεντο και την ακτογραμμη του Αμαλφι. Συμφωνα με την συγγραφεα Cecilia Coppola, που καταγεται απο την περιοχη, η τορτα καπρεζε δημιουργηθηκε κατα λαθος, την δεκαετια του '20 του περασμενου αιωνα, απο τον μαγειρα Carmine Di Fiore. Ο Di Fiore, ετοιμαζε ενα κεϊκ με αμυγδαλα, που ειναι και φημισμενο τοπικο πρϊον, για τρια παλλικαρια του Al Capone, που βρισκοντουσαν στην περιοχη για να διεκπαιρεωσουν κατι δουλειες του αφεντικου. Πανω στην φουρια του ξεχασε να προσθεσει αλευρι, αλλα οταν το καταλαβε ηταν πλεον αργα. Το κεϊκ ομως, κατενθουσιασε τους αμερικανους, που του ζητησαν την συνταγη παραυτα. Ο Di Fiore, δεν εχασε καιρο, βαφτισε το γλυκακι του με το ονομα του Καπρι και αρχισε να το παρασκευαζει συστηματικα. Σε συντομο χρονικο διαστημα γνωρισε πρωτοφανη επιτυχια και απεκτησε φανατικους οπαδους.
Οπως καταλαβατε, η ιδιαιτεροτητα της τορτας καπρεζε, εγγυται στο οτι δεν περιεχει καθολου αλευρι! Η συνταγη που ακολουθω ειναι η κλασσικη, η οποια ειναι τοσο τελεια, που δεν διανοηθηκα ποτε να επεμβω ή να πειραματιστω με καποια παραλλαγη της. Εδω απλως σας προτεινω μικρες χαριτωμενες μπουκιτσες απο την καπρεζε, οι οποιες ειναι ενα εντυπωσιακο κερασμα που δεν θα αφησει κανεναν ασυνγκινητο... Εχουν επισης το μεγαλο πλεονεκτημα οτι μπορουν να καταψυχθουν; λογω του μικρου τους ογκου αποψυχονται ταχυτατα και ειναι παντα διαθεσιμες για ξαφνικους επισκεπτες!
Εδω πρεπει να υπενθυμισω, οτι εκτος απο την καπρεζε με σοκολατα, υπαρχει και η καπρεζε με λεμονι, που επισης αξιζει τον κοπο να δοκιμασετε!

Δοση : 54 κομματια
Φορμα : σιλικονης με 18 θηκες χωρητικοτητας 345ml
Βαθμος δυσκολιας : ευκολο
Υλικα : 250 gr βουτυρο,
                 250 gr κουβερτουρα,
                 300 gr αμυγδαλοψυχα ασπρισμενη και τριμμενη,
                 200 gr ζαχαρη κρυσταλλικη,
                 5 αυγα.
για το σερβιρισμα : ζαχαρη αχνη.
Προετοιμασια :
Λιωστε την κουβερτουρα σε μπαι-μαρι, προσθεστε το βουτυρο, ανακατεψτε να ενσωματωθει και αφηστε το να χλιαρινει.
Χτυπηστε τους κροκους των αυγων με την μιση ζαχαρη, μεχρι να αφρατεψουν. Προσθεστε το μιγμα της σοκολατας και χτυπηστε να ενσωματωθει. Προσθεστε την τριμμενη αμυγδαλοψυχα και ανακατεψτε. Η αμυγδαλοψυχα μπορει να ειναι τριμμενη πολυ ψιλα, το λεγομενο "αλευρι απο αμυγδαλα", που μπορειτε να το βρειτε και ετοιμο, αλλα και πιο χοντροτριμμενη; το αποτελεσμα ειναι εξ'ισου ωραιο.
Χτυπηστε τα ασπραδια με την υπολοιπη ζαχαρη σε σφιχτη μαρεγκα. Προσθεστε την μαρεγκα σταδιακα στο μιγμα, ανακατευοντας με μια μαριζ, με κινησεις απο κατω προς τα επανω.
Βουτυρωστε τα φορμακια και γεμιστε τα με το μιγμα κατα τα 2/3.
Ψηστε σε προθερμασμενο φουρνο, στους 175°C για μιση ωρα περιπου.
Αφηστε τα να κρυωσουν και ξεφορμαρετε.
Πασπαλιστε με ζαχαρη αχνη και σερβιρετε!

TORTINI CAPRESE AL CIOCCOLATO MIGNON

La torta caprese al cioccolato è il nostro dolce preferito in assoluto! E stata una delle prime ricette presentate al Laboratorio. 
La torta caprese, come rivela il suo nome, viene da Capri. E molto diffusa soprattuto nella penisola Sorrentina e nella Costiera Amalfitana. E stata creata per sbaglio, durante gli anni venti del secolo scorso. Secondo la scrittrice sorrentina Cecilia Coppola, il colpevole fu il cuoco Carmine Di Fiore. Il Di Fiore, stava preaprando una torta per tre uomini di Al Capone, che erano giunti a Capri per qualche affare del loro boss. Lavorando in fretta e furia, dimenticò di mettere della farina nella sua torta. Gli americani però, sono rimasti estasiati dalla torta senza farina e pretesero la ricetta. Di Fiore, la battezzò caprese e iniziò a produrre la sua torta con regolarità. In breve tempo, ha ottenuto grande successo e molti ammiratori.
Qui vi presento la ricetta classica, che è tanto perfetta che non oso di modificarla. Solo che con il tempo, ho adottato l' abitudine di prepararla in formato di piccoli tortini - bocconcini, che sono molto carini da presentare. Hanno ancora un vantaggio : possono essere congelati e poi si può scongelarli in breve tempo, una buona idea per accontentare ospti inaspettati.
La torta caprese c'è anche in versione al limone, che vale la pena pure assaggiare.....

Dosi : 54 tortini
Stampo : in silicone a 18 stampini, capacità 345ml
Difficoltà : facile
Ingredienti : 250 gr di burro,
                              250 gr di cioccolato fondente,
                              300 gr di mandorle pelate e tritate (farina di mandorle),
                              200 gr di zucchero semolato,
                              5 uova.
per cospargere : zucchero a velo.
Preparazione :
Fate sciogliere il cioccolato in bagnomaria. Aggiungete il burro, mescolate fino a sciogliersi e rendere il composto omogneno. Lasciate intiepidire.
Sbattete i tuorli con metà dello zuccero, fino a prendere una crema chiara e spumosa. Aggiungete il cioccolato e sbattete per amalgamare. Aggiungete la farina di mandorle e mescolate. Potete usare sia la farina di mandole o tritate le mandorle pelate un po' più grossolanemente; il risultato sarà lo stesso buono.
Montate gli albumi con il resto dello zucchero, a neve ferma. Aggiungetela nel composto gradatamente, mescolando delicatemente con una spatola di silicone, con movimenti dal basso verso l'alto.
Imburrate gli stampini e riempiteli con il composto per i 2/3.
Cuocete in forno preriscaldato a 175°C per ca mezz'oretta.
Lasciate raffeddare e sformate.
Cospargete di zucchero a velo e servite.

ΤΑ ΚΕΔΡΟΚΟΥΚΟΥΤΣΑ // LE BACCHE DI GINEPRO

ΤΑ ΚΕΔΡΟΚΟΥΚΟΥΤΣΑ

Ο Juniperus communis (οικ. Cupressaceae) , γνωστος στην Ελλαδα ως αρκευθος, γιουνιπερος ή κεδρος ειναι ενα αειθαλες δεντρακι που ανηκει στα κωνοφορα. Υπαρχουν αρκετα ειδη αρκευθου, αλλα απο τα οποια ειναι θαμνωδη ενω καποια μπορει να φτασουν εως τα 10 μετρα υψος. Τα φυλλα του ειναι βελονοειδη και διατασσονται ανα 2 ή 3. Ειναι διοικα φυτα, δηλαδη συνανταμε θηλυκα και αρσενικα ανθη επανω στο ιδιο φυτο. Οι σποροι του ωριμαζουν το φθινοπωρο της επομενης απο την επικονιαση χρονιας; ειναι κλεισμενοι μεσα σε εναν σαρκωδη καρπο που το χρωμα του, αναλογα με το ειδος απο το οποιο προερχεται, μπορει να ειναι σκουρο κοκκινο, καστανοκοκκινο ή μπλε σκουρο. Ο καρπος αποτελειται απο 4 λοβους οι οποιοι με την σειρα τους περικλειουν 1 με 2 σπορους, πολυ πλουσιους σε ενα αρωματικο αιθεριο ελαιο, στο οποιο οφειλονται και οι διαφορες ιδιοτητες του.
Οι καρποι του αρκευθου, τα λεγομενα κεδροκουκουτσα, χρησιμοποιουνται στην κουζινα ως μπαχαρικο. Ειναι εξακριβωμενη η χρηση τους στην κουζινα απο την αρχαια εποχη; στον παπυρο του Ebers, που χρονολογειται απο το 1700 π.Χ., συναντωνται πολλες φορες και μαλιστα αναφερονται και συνταγες οπου χρησιμοποιουνται.  Ειναι εξακριβωμενο επισης οτι τα χρησιμοποιουσαν στην κουζινα και κατα την ρωμαϊκη εποχη, ως αρτυμα στην θεση του πιπεριου. Τα κεδροκουκουτσα εχουν γευση οξινη, με αισθητη αψαδα, στη  οποια οφειλεται και το λατινικο τους ονομα γιουνιπερους; το juniperus προερχεται απο την κελτικη λεξη juneprus, που σημαινει αψυς. Εξ'αιτιας την αψαδας τους, χρησιμοποιουνται για να μετριαζουν βαρια πιατα, οπως το κυνηγι αλλα και το crauti (λαχανο τουρσι, παραδοσιακη συνταγη της γερμανικης κουζινας). Προστιθενται επισης σε καποιες συνταγες με ψαρι στην λαδοκολλα οπως και με πατατες.
Χρησιμοποιουνται ευρεως στην ποτοποιϊα, για την παρασκευη γκραππας, τζιν κα.
Το ξυλο του αρκευθου ειναι πολυ αρωματικο και γι'αυτο χρησιμοποιειται για το καπνισμα αλλαντικων. Επισης προστιθεται στους ξυλοφουρνους για να προσδιδει ωραιο αρωμα στο ψωμι.
Στην Iταλια, χρησιμοποιουνται πολυ στην τοπικη κουζινα του Trentino - Alto Adige, τοσο στο καπνισμα των φημισμενων του αλλαντικων (prosciutto, speck, carne fumada και Mortandela, ενα σαλαμι της περιοχης οχι η γνωστη μας μορταδελλα ) οσο και σε διαφορα πιατα.
Πηγη : Wikipedia

LE BACCHE DI GINEPRO

Il ginepro, ossia Juniperus communis è un alberello sempreverde appartenente alla famiglia Cupressaceae. Esistono varie specie di ginepro, altre sono arbustive, mentre altre sono arboree e raggiungono i 10 metri di altezza. Le loro foglie sono lineari e aghiformi, pungenti, riunite in verticilli di 2 o 3. Sono piante dioiche, cioè coesistono fiori femminili e maschili, sulla stessa pianta. I semi maturano nell'autunno dell'anno successivo all'impollinazione; sono racchiusi in una pseudobacca, chiamata galbulo, che il suo colore varia, secondo alla specie, dal brunastro al violastro. La bacca è composta da 4 squame carnose, contenenti da 1 a 3 semi, ricchi di un olio essenziale aromatico.
Le bacche di ginepero vengono utilizzate nella cucina come spezia, fin dall'antichità. Nel papiro di Ebers (1700 a.C.) il ginepro viene citato molte volte e addiritura vengono citate delle ricette che prevedono l'utilizzo. Era molto amato dai Romani e sostituiva il pepe. Le bacche di ginepro hanno un sapore acidulo che è stata la causa del suo nome; infatti questo proviene dalla parola celtica juneprus che significa acre. Vengono usate generalmente nella preparazione di pietanze a base di carne. Smorzano bene i cibi forti come la selvaggina e i crauti. Vengono utilizzate ancora per insaporire preparazioni di patate o vari pesci al cartoccio.
Molto utilizzate nella preparazione di bevande alcooliche, come la grappa e il gin.
Il legno di ginepro e molto profumato e per questo viene utilizzato per affumicare i salumi. Ancora, viene posto nei forni a legna per dare aroma al pane durante la cottura. 

Juniperus sabina Köhler's Medizinal Pflanzen

ΑΝΕΒΑΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΜΕ ΜΕΛΙ // TRECCINE LIEVITATE, AL MIELE

 

ΑΝΕΒΑΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΜΕ ΜΕΛΙ

Αφρατα κουλουρακια με φυσικο προζυμι, αρωματισμενα με μαστιχα. Αντι για ζαχαρη χρησιμοποιησα αρωματικο ανθομελο.

Δοση : 30 κομματια
Βαθμος δυσκολιας : μετρια δυσκολο, προϋποθετει καποια εμπειρια με τα ζυμωτα
Υλικα : 250 gr ενυδατωμενο φυσικο προζυμι *,
                450 gr αλευρι Π,
                2 αυγα + 1 κροκο,
                150 gr ανθομελο,
                150 ml κρεμα γαλακτος 35%,
                70 gr βουτυρο αγελαδος σε θερμοκρασια δωματιου,
                1 πρεζα αλατι,
                1 κουταλακι μαστιχα Χιου σε σκονη.
για την επικαλυψη : 1 ασπραδι αυγου,
                                      1 κουταλια της σουπας κρεμα γαλακτος,
                                      λευκο σουσαμι ή γκρανελλα ζαχαρης.
Προετοιμασια : 
Αφηστε την κρεμα γαλακτος εκτος ψυγειου, ωστε να αποκτησει θερμοκρασια δωματιου. 
Στην επιφανεια εργασιας, φτιαξτε ενα βουναλακι με το αλευρι, ανοιξτε μια λακκουβιτσα και ριξτε μεσα το προζυμι, τα αυγα ελαφρα χτυπημενα, το μελι, την κρεμα γαλακτος και την μαστιχα, ενω περιμετρικα πασπαλιστε με το αλατι. Ζυμωστε το μιγμα και δουλεψτε το για 5-6 λεπτα, μεχρι να γινει λειο και ελαστικο. Σκεπαστε τη ζυμη με ενα υγρο πανι και αφηστε την σε χλιαρο μερος, μεχρι να διπλασιαστει σε ογκο (5-6 ωρες ή ολη τη νυχτα). 
Παρτε ενα κομματι απο την ζυμη, στο μεγεθος καρυδιου και πλαστε ενα κορδονι. Διπλωστε το στα δυο και στριψτε το 2-3 φορες. Συνεχιστε κατα τον ιδο τροπο με την υπολοιπη ζυμη. Ακουμπηστε τα κουλουρακια μεσα σε ενα ταψι, στρωμενο με αντικολλητικο χαρτι. Αφηστε τα σε χλιαρο μερος μεχρι να διπλασιαστουν σε ογκο (2 ωρες περιπου). 
Αναψτε τον φουρνο στους 170°C.
Χτυπηστε το ασπραδι του αυγου με την κρεμα γαλακτος και επαλειψτε τα κουλουρακια. Πασπαλιστε με σουσαμι ή γρανελλα ζαχαρης. 
Ψηστε για 25-30 λεπτα, μεχρι να ροδισουν. Βγαλτε τα απο τον φουρνο και αφηστε τα να κρυωσουν επανω σε μια σχαρα.

* Αντ' αυτου, μπορειτε να χρησιμοποιησετε φρεσκια μαγια μπυρας, αλλα προσθεστε επισης περιπου 100ml χλιαρου νερου στη ζυμη.

TRECCINE LIEVITATE, AL MIELE

Trecccine soffici aromatizzate con la singolare mastìha da Chios. Come edulcorante ho utilizzato il miele di fiori.

Dosi : ca 30 treccine
Difficoltà : media
Ingredienti : 250 gr di preimpasto di lievito madre,
                            450 gr di farina 00 di forza,
                            2 uova + 1 tuorlo,
                            150 gr di miele di fiori,
                            150 ml di panna fresca,
                            70 gr di burro a temperatura ambiente,
                            1 pz di sale,
                            1 cucchiaino di mastìha da Chios in polvere.
per spenellare : 1 albume d'uovo,
                              1 cucchiaio di panna.
per cospargere : granella di zucchero,
                              semi di sesamo. 
Preparazione : 
Lasciate la panna fuori frigo per un paio d'ore, per arrivare a temperatura ambiente. 
Sulla spianatoia, formate la fontanella. Versate nella conca il lievitino, le uova, leggermente sbattute, il miele, la panna, il burro e la mastìha. Cospargete con il sale fuori dalla conca. Impastate e lavorate l'impasto per 5-6 minuti. Coprite l'impasto con un panno umido e lasciate lievitare in luogo tiepido, fino al raddoppio (5-6 ore o per tutta la notte). 
Ricavate un pezzettino dall'impasto, dalla grossezza di una noce. Arrotolatelo sul piano di lavoro leggermente infarinato, per prendere un cordoncino. Piegate il cordoncino in due e attorcigliatelo 2-3 volte. Ponete la treccina su una leccarda, rivestita con carta antiaderente. Continuate allo stesso modo con il resto dell' impasto. Ponete le treccine in posto tiepido e lasciate fino al raddoppio (2 ore ca). 
Accendete il forno a 170°C. 
Sbattete l'albume con la panna e spenellate le treccine. Cospargete con semi di sesamo o granella di zucchero. 
Infornate e cuocete per 25-30 minuti fino a dorare. Sfornate e lasciate raffreddare su una gratella.

ΛΙΚΕΡ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ // LIQUORE AL BASILICO

ΛΙΚΕΡ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ

Η παρατεταμενη καλοκαιρια φετος ευνοησε ιδιαιτερα τους βασιλικους, που ακομη και τωρα - μεσα Νοεμβριου - συνεχιζουν να ειναι καταπρασινοι! Αφου αποξηρανα, κατεψυξα, εφτιαξα πεστο με τα καταπρασινα αρωματικα τους φυλλα (λεπτομερειες μπορειτε να δειτε εδω), δεν αντεξα στον πειρασμο να φτιαξω και ενα λικερακι!
Το λικερ βασιλικου, για το οποιο μπορουμε να χρησιμοποιησουμε και τον αδοκιμο ορο "μπαζιλιτσέλλο", ειναι ενα απο τα πιο ασυνηθιστα στην Ελληνικη κουζινα. Με το λαμπερο σμαραγδενιο χρωμα και το εντονο δροσερο αρωμα βασιλικου, ειναι ιδανικο για να κλεισει ενα ωραιο πλουσιο γευμα. Εχει εξαιρετικες χωνευτικες ιδιοτητες και ξεδιψαει ευχαριστα. Ειναι αρκετα συνηθισμενο στην Liguria, που ειναι φημισμενη για τους βασιλικους της, ας μην ξεχναμε οτι και το πεστο βασιλικου, εχει συνδεθει αρρηκτα μαζι της (pesto alla genovese)!
Το παρασκευαζουμε με την ψυχρη μεθοδο εκχυλισης, ωστε να μπορεσουμε να διατηρησουμε το ωραιο ζωηρο χρωμα της χλωροφυλλης αλλα και να μην καταστρεψουμε τα ευεργετικα αιθερια ελαια του φυτου. 

Δοση : 750 ml περιπου
Βαθμος δυσκολιας : ευκολο
Χρονος ωριμανσης : 15 ημερες + 1 μηνα
Χρονος διατηρησης : 1 χρονος
Υλικα : 30 φυλλα πλατυφυλλου βασιλικου,
                300 ml αλκοολη ποτοποιϊας 95°,
                500 ml μεταλλικο νερο μη αεριουχο,

                325 gr κρυσταλλικη ζαχαρη.
Προετοιμασια : 
Μαζεψτε τα φυλλα του βασιλικου νωρις το πρωι, με την πρωινη δροσια, γιατι τοτε εχουν την μεγιστη συγκεντρωση αιθεριων ελαιων. Διαλεξτε φυλλα ωραια, ζωντανα. Μπορειτε να χρησιμοποιησετε και μικροφυλλο βασιλικο, θα χρειαστει ενα ματσακι. 
Πλυντε τα φυλλα και σκουπστε τα προσεκτικα, χωρις να τα συνθλιψετε, με απορροφητικο χαρτι, ωστε να μην εχουν καθολου υγρασια. 
Βαλτε τα σε ενα δοχειο με ερμητικο κλεισιμο και καλυψτε τα πληρως με το αλκοολ. Βαλτε το βαζο σε μερος δροσερο και σκοτεινο, και αφηστε το να σταθει 15 ημερες. Ανακινειτε καθε ημερα, φροντιζοντας τα φυλλα να ειναι παντα καλυμμενα απο το αλκοολ. 
Οταν περασει ο απαιτουμενος χρονος, σουρωστε το αλκοολ και φιλτραρετε το με χαρτινο φιλτρο για τον καφε. 
Βαλτε την ζαχαρη και το νερο σε ενα κατσαρολακι και βαλτε το στην φωτια. Βραστε το σιροπι για 5 λεπτα, ανακατευοντας ωστε να διαλυθει η ζαχαρη. κατεβαστε το απο την φωτια και αφηστε το να κρυωσει τελειως. Προσθεστε το στο αρωματισμενο αλκοολ και αναμειξτε. Βαλτε το λικερ σε ενα μπουκαλι με ερμητικο κλεισιμο και αφηστε το σε δροσερο και σκοτεινο μερος για εναν μηνα.
Σερβιρετε το κατα προτιμηση παγωμενο.

LIQUORE AL BASILICO

Le temperature dolci dell'autunno, hanno fatto sì che le piante di basilico sono ancora - a metà novembre - verdi e gagliarde! Le belle folgie verdi e profumate le ho essiccate, congelate, pestate (vedi qui) e alla fine non ho resistito alla tentazione di preparare pure un bel liquore.
Il liquore di basilico non è molto conosciuto in Grecia. In Italia, lo incontrerete piuttosto in Liguria, famosa per il suo basilico! Viene preparato con infusione a freddo, per poter conservare il bel colore della clorofilla e i preziosi oli essenziali della pianta. Ottimo disettante e digestivo, è il dopopasto ideale.

Dosi : 750 ml ca
Difficoltà : facile
Tempo di stagionatura : 10 giorni + 1 mese
Tempo di consevazione : 1 anno
Ingredienti : 30 foglie di basilico,
                            300 ml di alcol puro a 95°,
                            500 ml di acqua minerale naturale senza gas,

                            325 gr di zucchero semolato.
Preparazione : 
Raccogliete le foglie di basilico la mattina presto, con la prima ruggiada, perchè in quel momento hanno la maggiore quantità in oli essenziali. Scegliete delle foglie intere e vivaci. Io avevo il basilico a foglie larghe, ma potete utilizzare anche quello a foglie piccole, ci vuole un mazzetto. 
Lavate le foglie e asciugatele delicatemente con carta assorbente, tenendo cura di non lasciare traccie di umidità. 
Ponetele in un barattolo a chiusura ermetica e copritele completamente con l'alcool. Ponetelo in luogo fresco e buio e lasciate in macerazione per 15 giorni. Scuotete il barattolo ogni giorno, tenedo cura che le foglie restino immerse nell'alcol. 
Trascorso il tempo necessario, filtrate le foglie e passate il liquido da un filtro di carta (quello utilizzato per il caffè). 
Ponete lo zucchero e l'acqua in un pentolino e porate sul fuoco. Lasciate cuocere per 5 minuti, mescolando per fare sciogliere lo zucchero, Ritirate dal fuoco e lasciate raffreddare completamente. Mescolate lo sciroppo con l'alcol aromatizzato e scuotete. Travaste in una bottiglia a chiusura ermetica. Ponete in luogo fresco e buio e lasciate stagionare per un mese.
Servitelo preferibilmete ghiacciato.

ΚΕΪΚ ΜΕ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ // CAKE ALLA MELANZANA

ΚΕΪΚ ΜΕ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ 

Δευτερα σημερα, και η Notoula μας διαβεβαιωνει οτι ειναι η καταλληλη ημερα για ενα αφρατο κεκακι, ωστε να ξεκινησει γλυκα η εβδομαδα μας! Ιδου λοιπον και το δικο μου Κεϊκ της Δευτερας!
Σας ειχα πει οτι δεν τελειωσα ακομη με τα κεϊκ λαχανικων! Μετα το παντζαρι , την κολοκυθα και το κολοκυθακι, σειρα εχει ... η μελιτζανα! Ναι, καλα ακουσατε μελιτζανα! Την συνταγη την ειδα εδω και ο προκληση για να το φτιαξω ηταν πολυ μεγαλη! Επι τω εργω λοιπον με τις απαραιτητες τροποποιησεις, ωστε να προσαρμοστει η συνταγη στις δικιες μας προτιμησεις. Η παρουσια της μελιτζανας δεν γινεται αντιληπτη, αφου υπερισχυουν τα αρωματα των μπαχαρικων, αλλα προσθετει την σχετικη υγρασια στην ζυμη. Αντι για ζαχαρη χρησιμοποιησα στεβια, που μειωνει σημαντικα τις θερμιδες χωρις να αφαιρει γευση!

Δοση : ειναι για ενα μικρο κεϊκ, για 4-5 ατομα
Βαθμος δυσκολιας : ευκολο
Υλικα : 250 gr αλευρι για ολες τις χρησεις,
                55 gr στεβια Sweete *,
                120 ml ελαιολαδο παρθενο εξτρα,
                3 μεγαλα αυγα,
                1 φλυτζανι του τσαγιου μελιτζανα στον τριφτη, 
                1 κοφτο κουταλακι του γλυκου baking,
                1 κουταλακι του γλυκου σοδα φαγητου,
                1 κοφτο κουταλακι του γλυκου κανελα σε σκονη,
                1 κοφτο κουταλακι του γλυκου τζιντζερ σε σκονη,
                1 πρεζα αλατι.
για το γλασο : 50 gr λευκη κουβερτουρα,
                             2 κουταλιες της σουπας ινδοκαρυδο.
Προετοιμασια : 
Θα χρειστειτε μια μετρια μελιτζανα φλασκα. Αφαιρεστε την φλουδα και τριψτε την σε μετριο τριφτη.
Χτυπηστε τα αυγα για 10 λεπτα, μεχρι να φουσκωσουν. Προσθεστε τα υπολοιπα υλικα και αναμειξτε. 
Αλειψτε με λαδι μια φορμα και ριξτε μεσα το μιγμα. 
Ψηστε σε προθερμασμενο φουρνο, στους 180°C, για 50 λεπτα περιπου (δοκιμαστε με ενα καλαμακι για σουβλακια). 
Βγαλτε το κεϊκ απο τον φουρνο και αφηστε το να κρυωσει. 
Λιωστε την κουβερτουρα σε μπαιν-μαρι ή στον μικροκυματικο. Ξεφορμαρετε το κεϊκ και περιχυστε το με την λιωμενη σοκολατα. Πασπαλιστε με το ινδοκαρυδο.

* Η δοση ειναι για στεβια Sweete. Πρεπει να ξερετε οτι ολα τα σκευασματα με στεβια δεν εχουν την ιδια γλυκαντικη ικανοτητα. Διαβαστε προσεκτικα τα συστατικα πριν διαλεξετε στεβια. Μην διαλεξετε καποιο που δεν αναφερει πληρη συνθεση. Πολλα σκευασματα περιεχουν και αλλες γλυκαντικες ουσιες. Η στεβια Sweete περιεχει ρεμπαουδιοσιδη Α που δεν αφηνει μεταλλικη επιγευση.
Περισσοτερες πληροφοριες για την στεβια μπορειτε να βρειτε εδω.

CAKE ALLA MELANZANA

Ancora una torta dolce, o cake in inglese, alle verdure. Dopo la barbabietola , la zucca e le zucchine, è arrivata la ... melanzana! Si, la melanzana! Questa ricetta l'ho vista qui, e non ho potuto resistere alla tentazione di realizzarla. Certo con le dovute modifiche, per adattarla ai nostri gusti. La presenza della melanzana è impercettibile ma conferisce all'impasto umidità e morbidezza. Ho sostituito lo zucchero con la stevia, che abbassa l'apporto calorico, senza influenzare il sapore.

Dosi : per 4-5 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 250 gr di farina 00,
                            55 gr di stevia in polvere*,
                            1 tazza di melanzana tritata,
                            120 ml di olio extravergine di oliva,
                            3 uova grosse,
                            1 cucchiaino raso di baking,
                            1 cucchiaino di bicarbonato,
                            1 cucchiaino raso di cannella in polvere,
                            1 cucchiaino raso di zenzero macinato,
                            1 pizzico di sale.
per la glassa : 50 gr di cioccolato fondente bianco,
                           2 cucchiai di farina di cocco. 
Preparazione : 
Per la preparazione di questa torta ci vuole una melanzana tonda, di media grandezza. Sbucciatela e tritatela abbastanza finemente. 
Sbattete le uova, fino a diventare una crema spumosa. Aggiungete tutti gli ingredienti restanti e mescolate, fino a prendere un composto omogeneo. 
Spenellate d'olio un stampo. Versateci il composto e livellate. 
Infornate in forno statico, preriscaldato a 180°C, e cuocete per 50 minuti ca (fate la prova dello stecchino). 
Sfornate e lasciate raffreddare. 
Fate sciogliere il cioccolato al microonde o in bagnomaria. Sformate la torta e versateci il cioccolato. Cospargete con il  cocco. 

* Ho utilizzato la stevia della Weider, che in Grecia la troverete con il nome Sweete. Non tutti i prodotti del commercio, conteneti la stevia, hanno lo stesso potere edulcorante, siccome la loro composizione varia.
Per maggiori informazioni sulla stevia potete guardare qui.