ΚΟΥΝΕΛΙ ΑΛΑ ΛΙΓΚΟΥΡΕ
Στην περιοχή της Λιγκούρια, και ιδίως στην δυτική της πλευρά που ειναι ορεινή, η εκτροφή των κουνελιών συνηθίζεται εδω και αίωνες. Τα κουνέλια αναπαράγονται εύκολα, καταλαμβάνουν λίγο χώρο και η εκτροφή τους εχει μικρό κόστος. Το κουνελάκι έχει νόστιμο κρέας και μπορεί να μαγειρευτεί με διάφορους τρόπους, ακόμη και να γίνει ένα είδος κονσέρβας, οπως ο τόννος, και να διατηρηθεί στο λάδι (συνταγή εδω). Στην κουζίνα της Λιγκούρια, χρησιμοποιούν πολύ τα διάφορα αρωματικά φυτά, το κουκουνάρι, αλλα και τις ελιές; ετσι, οταν ακούσετε για κάποια συνταγή "αλα λίγκουρε", σίγουρα θα περιέχει κάποιο απο αυτά τα συστατικά ή και όλα μαζί!
Η συνταγή που σας προτείνω σήμερα είναι πεντανόστιμη και αποτελεί μια μάλλον ασυνήθιστη πρόταση, πάντα με τα δικά μας δεδομένα. Κουνελάκι λοιπόν, συνδυασμένο με διάφορα αρωματικά, κουκουνάρι και ελιές. Απλη συνταγούλα, απο την καλή και οικονομική χωριάτικη κουζινα, με λιγα και απλά υλικα, αλλα πολλή, μα πολλή γεύση! Ο συνδυασμός των υλικών ειναι απλά καταπληκτικός, τα αρώματα πλούσια και υπέροχα, ενω η αντίθεση απο την πικράδα της ελιάς με το γλυκό κρέας του κουνελιού, απογειώνει το πιάτο! Στην αυθεντική συνταγή, χρησιμοποιούν τις περίφημες ελιές "τατζιάσκε" (olive taggiasche), μια τοπικη ποικιλία, που δίνει τις καλύτερες επιτραπέζιες ελιές, αλλα και εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο. Ανάλογα με την περιοχή θα συναντήσετε διάφορες παραλλαγές της συνταγής, αλλα με μικρές διαφορες ως προς τα υλικά; αλλοι χρησιμοποιούν λευκό κρασί ενω αλλοι κόκκινο, αλλοι προσθέτουν θυμάρι, μαντζουράνα, δάφνη ή φασκόμηλο, ενω το δεντρολίβανο δεν λείπει και μάλιστα ειναι άφθονο. Το περίεργο σε αυτήν την συνταγή, είναι οτι δεν βάζουν πιπέρι!
Οταν βρεθείτε στην Ιταλία, κουνέλι αλα λίγκουρε (coniglio alla ligure) ή στην τοπική διάλεκτο coniggio a sanremasca, θα γευτείτε στην Savona και στην Imperia, αλλα και γενικά θα το συναντήσετε σε όλη την Λιγκούρια.
Και μια σημείωση : ελιές χρησιμοποίησα σε ροδέλλες, αναμεικτες μαύρες και πράσινες. Καλό θα ειναι να προσθέστε και μερικές ελιές ολόκληρες, με το κουκούτσι (εγω απλά δεν είχα!).
Δόση : για 6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας : μέτρια δύσκολο
Υλικά : 1 κουνέλι (1500gr περίπου),
1 κρεμμύδι,
2 σκελίδες σκόρδο,
3 κλωναράκια φρέσκο δεντρολίβανο,
1 κ.σ. τριμμένη ξερή μαντζουράνα,
2-3 δαφνόφυλλα,
100 gr ελιές,
50 gr κουκουνάρι,
1 ποτήρι κρασί κόκκινο,
1 φλυτζανάκι του καφέ παρθένο ελαιόλαδο,
1 κ.σ. χοιρινό λίπος (λαρδί) ή βούτυρο,
ζωμό κρεατος,
αλάτι.
Προετοιμασία :
Αφαιρέστε το περιττό λίπος απο το κουνέλι και κόψτε το σε μερίδες (12 κομμάτια, χωρίς το κεφάλι). Το κεφάλι δεν το χρησιμοποίησα, συνήθως το κρατάω για να φτιάξω σπιτικό ζωμό. Αν θέλετε μπορείτε να το βάλετε να βράσει μαζι με κρεμμύδι, καρότο και σέλινο και να φτιάξετε εναν ζωμό, τον οποίο θα χρησιμοποιήσετε στο φαγητό. Το συκώτι δεν ειναι απαραίτητο σε αυτην την συνταγή, αν το χρησιμοποιήσετε θα το προσθέσετε, μαζί με τα νεφρά, αφου ροδίσετε το κρέας.
Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι και το σκόρδο.
Αν θέλετε, μπορείτε να ψιλοκοψετε και τα φυλλαράκια του δεντρολίβανου.
Βάλτε το λάδι και το λαρδί (ή το βούτυρο) σε μια κατσαρόλα και βάλτε την στη φωτιά. Μόλις ζεσταθεί, ρίξτε μέσα το κρεμμύδι και σωτάρετε μέχρι να ιδρώσει. Παραμερίστε το προς τα τοιχώματα της κατσαρόλας και προσθέστε τα κομμάτια του κουνελιού, τα μυρωδικά (σκόρδο, δαφνη, μαντζουράνα και δεντρολίβανο), τα κουκουνάρια και 2-3 πρέζες αλάτι. Σωτάρετε σε σιγανή φωτιά μέχρι να ροδίσουν (ενα εικοσάλεπτο περίπου). Σβύστε με το κρασί. Αφήστε να εξατμιστεί το αλκοόλ και προσθέστε τις ελιές και 1 φλυτζανι ζεστό ζωμό. Ρυθμίστε στο αλάτι. Σκεπάστε την κατσαρόλα με το καπάκι της και αφήστε το φαγητό να σιγοβράσει, μεχρι να μαλακώσει το κρέας (περίπου 1 ώρα). Μην ξεχνάτε να ελέγχετε περιοδικά το φαγητό για να προσθέσετε λίγο ζωμό ακόμη, αν χρειαστεί.
Κατεβάστε το φαγητό απο την φωτιά και αφήστε το να σταθεί ενα εικοσάλεπτο.
Σερβίρετε το ζεστό.
Εγω το συνόδεψα με ενα απλό ρυζάκι πιλαφάκι. Οι Ιταλοί βέβαια θα το σερβίριζαν μάλλον μόνο του ως δεύτερο πιάτο, το ρύζι και την πάστα (ζυμαρικό) τα σερβίρουν πάλι μόνα τους ως πρώτο πιάτο!
Προτεινόμενο κρασί : σίγουρα ενα ωραίο κόκκινο κρασάκι, οπως το Νεμέα απο το Κτημα Παπαϊωαννου.
Η αχρηστη πληροφορία : το κρασί που συνηθως συνοδεύει το κουνέλι αλα λίγκουρε, ειναι το Rossese di Dolceacqua, ενα κόκκινο κρασάκι απο τοπική ποικιλία. Εχει υπέροχο ρουμπινί χρώμα, γεύση γεμάτη με μια ελαφριά πικράδα στο τέλος και πλούσιο μπουκέτο αρωμάτων, φρουτώδες και ταυτόχρονα εμπλουτισμένο με μεσογειακά μυρωδικά. Λέγεται οτι όταν ο Ναπολέοντας δοκίμασε αυτό το κρασί, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ, που έκανε στους παραγωγούς του την "τιμή" να τους επιτρέψει να του δώσοουν το όνομα του! Αυτοί όμως, μάλλον δεν ενθουσιάστηκαν και πάρα πολύ απο την πρόταση του, με αποτέλεσμα να διατηρήσει μέχρι σήμερα το αρχικό του όνομα, που υποδηλώνει και τον τόπο καταγωγής του!
CONIGLIO ALLA LIGURE
Il coniglio alla ligure, o in dialetto coniggio a sanremasca, è ancora una ricetta dalla buona cucina contadina!
La cunicoltura, cioè l'allevamento dei conigli, è diffusa da sempre sui monti del ponente ligure. Il coniglio occupa poco spazio, si riproduce facilmente e il suo allevamento costa poco, e perdippiù la sua carne è saporita. Come in tutte le ricette "alla ligure" tra gli ingredienti troviamo le erbe aromatiche (timo, maggiorana, rosmarino, alloro), i pinoli, e le olive. Ricetta tradizonale in tutto il ponenete ligure, ma particolarmente ' una specialità di Savona e Imperia. La ricetta cambia poco da pese a paese, ma il modo di preparazione e gli ingredienti principali rimangono più o meno gli stessi.
Per la preparazione ho utilizzato delle olive neri e verdi miste, denocciolate. Meglio però aggiungere anche una manciata di olive nere intere (io semplicemente non ne avevo!).
Dosi : per 6 persone
Difficoltà : media
Ingredienti : 1 coniglio (1500gr ca),
1 cipolla ,
2 spicchi d'aglio,
3 rametti di rosmarino,
1 cucchiaio di maggiorana essiccata tritata,
2-3 foglie di alloro,
100 gr di olive taggiashce,
50gr di pinoli,
1 bicchiere di vino rosso,
1 tazzina da caffè di olio extravergine di oliva,
1 cucchiaio di strutto o burro,
brodo di carne,
sale.
Preparazione :
Eliminate il grasso visibile del coniglio e tagliatelo a pezzi (12 senza la testa). La testa non viene utilizzata per la ricetta; potete però farla bollire con cipolla, carota e sedano, per preparare il brodo che verrà utilizzato per la ricetta. Anche il fegato e le reni non vengono utilizzati, se volete però aggiungerli lo farete dopo aver rosolato la carne.
Tritate la cipolla e l'aglio.
Potete anche tritare il rosmarino o aggiungere gli aghi interi.
Ponete l'olio e lo strutto (o burro) in una casseruola e portate sul fuoco. Appena scaldata, aggiungete la cipolla e lasciate soffrigere fino a sudare. Spostate verso le pareti e aggiungete i pezzi del coniglio, gli aromi (aglio, rosmarino, alloro e maggiorana), i pinoli e 2-3 prese di sale. Lasciate soffrigere a fuoco basso, finchè la carne verrà rosolata da tutte le parti (20 minuti ca.). Sfumate con il vino. Lasciate evaporare l'alcool e aggiungete le olive e una tazza di brodo caldo. Regolate di sale. Coprite la casseruola con il suo coperchio e lasciate cuocere a fuoco dolce, finchè la carne diventi tenera e si stacca dall'osso (un' oretta ca.). Non dimenticare di controllare e di aggiungere del brodo, se necessario.
Ritirate dal fuoco e lasciate riposare per una ventina di minuti prima di servire.
Il coniglio alla ligure, può essere preparato anche il giorno prima, solo che deve avere un po' di brodo per poter essere riscaldato prima di servirlo.
Come vedete nelle foto, l'ho accompagnato un semplice riso pilaf, siccome in Grecia di solito preferiamo i piatti unici.
Vino consigliato : secondo la tradizione, viene accompagnato dal Rossese di Dolceacqua, famoso vino ligure.
Noi l' abbiamo accompagnato con un rosso greco, il Nemèa di Ktima Papaioannou.
Καλημέρα Μαρίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα θα μου επιτρέψεις να μη σε ακολουθήσω στα γευστικά μονοπάτια που μας οδηγείς.Παρ'όλο που η εμπιστοσύνη μου με κάνει να αφήνομαι σε αυτά και επιτρέπω με χαρά να με οδηγείς σχεδόν με κλειστά μάτια,σήμερα μένω ..πίσω.Ο λόγος απλός.Δεν συμπαθώ καθόλου το κουνέλι.Η αντιπάθεια πάει χρόνια πριν,όταν στο τραπέζι της πεθεράς μου,η οποία μαγείρευε καταπληκτικά,εμφανίστηκε κουνέλι στιφάδο.Ο μικρός της οικογένειας,αμετανόητος άφαγος πλακατζής,ισχυρίστηκε ότι δεν θέλει να φάει επειδή η όψη του κουνελιού του θύμιζε την..γάτα του σπιτιού!Αυτό ήταν!!!Εκείνη τη μέρα φάγαμε παρέα,στην αυλή του σπιτιού υπέροχες τηγανητές πατάτες με αυγά και κρυφογελούσαμε με την ..υποχρέωση των υπολοίπων να γευτούν αυτό το ..μυστήριο για τα μάτια μας φαγητό!
Τα χρόνια πέρασαν και δεν κατόρθωσα να το ξεπεράσω.Απλά έμαθα να σέβομαι και να αναγνωρίζω τη μεγάλη διατροφική του αξία και την ΄΄προσαρμογή΄΄του σε πολλά γευστικά μενού,που όμως εγώ δεν μπορώ ακόμα να ακολουθήσω.
Οφείλω να ομολογήσω,με πάσα ειλικρίνεια ,ότι είναι ένα υπέροχο πιάτο,που τίποτε δεν με εμποδίζει να το φτιάξω με άλλο κρέας,πχ.με κοτόπουλο.Εντάξει δεν θα είναι το ίδιο,αλλά δεν φαντάζομαι να έχει και αγεφύρωτες διαφορές.Τα συνοδευτικά μου άρεσαν πολύ ,ειδικά σε ότι αφορά τις ελιές!!!
Μαρίνα μου σήμερα παρασύρθηκα στα λόγια..Συγνώμη!
Σε φιλώ πολύ πολύ αγαπημένη μου φίλη!
Φωτεινη μου, σε διαβεβαιω οτι στο πιατο δεν ειναι η ... Λουλου με ελιες και κουκουναρια!!!!!
ΔιαγραφήΒρε τον ατιμο τον μικρο, τι πηγε και σκαρφιστηκε, και ξερεις, ιδιως στα παιδια ειναι να μην ριξει καποιος την ιδεα...
Να πω την αληθεια εγω ειχα κουνελια οταν ημουν μικρη αλλα κανενα δεν ακολουθησε τον δρομο για την κατσαρολα, γιατι απλα εκεινα ηταν τα δικα μας κουνελια, ηταν τα φιλαρακια μας, ουτε που το σκεφτοταν κανεις οτι θα μπορουσαν να εχουν τετοιο τελος... Αλλα βεβαια με τα κουνελια των εκτροφειων το πραγμα αλλαζει, γινεται απροσωπο, και απο την στιγμη που ειμαστε απο αυτους που τρωνε κρεας δεν κανουμε καποιο ειδος διακρισης.
Η προταση σου για αντικατασταση με κοτοπουλο μου κεντρισε την περιεργεια και ψαχνοντας στο διαδυκτιο βρηκα οτι οντως φτιαχνουν αυτην την συνταγη και με κοτοπουλο, αν και οχι τοσο συχνα οσο με το κουνελι. Οντως το κοτοπουλο ειναι πιο κοντα σαν γευση, αφου ειναι και αυτο λευκο κρεας, αλλα σιγουρα δεν ειναι το ιδιο πραγμα.
Δεν υπαρχει κανενας λογος να ζητας συγγνωμη, ισα ισα διασκεδασα προσπαθωντας να φανταστω την ολη σκηνη!
Καλο Σαββατοκυριακο!
Φιλια!
Το κουνέλι είναι από τα πιο υγιεινά κρέατα, ο άντρας μου το λατρεύει................το θεωρεί το αγαπημενο του φαγητό, προσωπικά δεν το συμπαθώ αλλά το μαγειρεύω για να τον ευχαριστήσω!!! Υπέροχη συνταγή και θα δοκιμαστεί!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορω να πω οτι μαγειρευουμε και πολυ συχνα το κουνελι, αλλα μια στις τοσες και για αλλαγη καλο ειναι!
ΔιαγραφήΑυτη η συνταγη παντως πολυ μας αρεσε, και ειχα και τους ενδοιασμους μου, γιατι οι αντρες κανουν κολπα οταν δουν ασυνηθιστα υλικα οπως τα κουκουναρια, το δεντρολιβανο και τις ελιες...
Πρέπει να είναι πολύ νόστιμο φαγητό,
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά μωρέ κρίμα το καημένο το κουνελάκι.
Tι μπορεί να αντικαταστήσει το κουνέλι;
Ειναι χαριτωμενα τα αφιλοτιμα, αλλα τι να κανουμε, δεν το βλεπουμε συναισθηματικα...
ΔιαγραφήΠαντως απ'οτι ειδα μπορεις να το αντικαταστησεις με κοτοπουλο, αλλα σιγουρα δεν θα ειναι το ιδιο πραγμα...
Έχω φάει τέτοιο κουνελάκι στην Ιταλία και μόνο που δεν έγλειψα το πιάτο! Η συνταγή σου είναι άψογη!!! Μπράβο, Μαρινάκι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ. Έκανα το ψωμάκι σε φέτες και ήταν φανταστικό! Εγώ το έφτιαξα με σκόρδο και μυρωδικά και το τσακίσαμε... Ευχαριστούμε!
Φιλάκια!
Δεν ξερω κι εμενα μου αρεσα παρα πολυ αυτη η συνταγη! Ακομη και οι αντρες την εκτιμησαν πολυ, χωρις σχολια του τυπου "τι ειναι αυτα τα ασπρα (κουκουναρια), τι χορτα εβαλες μεσα..." κτλ που θα εκαναν σε αλλη περιπτωση!!!
ΔιαγραφήΠολυ χαιρομαι που σου αρεσε το ψωμακι! Ειναι πιο πολυ η ιδεα, μπορεις να κανεις απειρους συνδυασμους με τα υλικα!
Φιλια!
Πρεπει να είναι πεντανόστιμο Μαρίνα μου!!!Πολύ ωραία συνταγή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!!!
Ειναι οντως πεντανοστιμο Ελενη μου, ισως απο τα πιο νοστιμα πιατα με κρεας που εχω δοκιμασει!
ΔιαγραφήΠολλα φιλια!
sono molto contenta di trovare una buona ricetta per il coniglio, è una carne che mi piace molto ma è poco usata purtroppo, quindi mille grazie Marina, un bacione e buon weekend !
ΑπάντησηΔιαγραφήCiao cara!
ΔιαγραφήIn Grecia pare che non lo apprezzano tanto! Anche a noi piace, non la mangiamo proprio tutti i giorni ma ogni tanto è una buona alternativa. La ricetta alla liugre e troppo buona!
Baci!