37

ΠΕΣΤΙΛΙ ΜΕ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ // PESTIL DI SUSINE


ΠΕΣΤΙΛΙ ΜΕ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ

Το πεστίλι το γνωριζαμε οταν ημασταν μικρα σαν "πετσα" ή "γλωσσα". Προερχεται απο την ανατολιτικη κουζινα και ειναι ενα ακομη εξυπνο και νοστιμο παρασκευασμα για την αξιοποιηση και την διατηρηση των φρουτων. Ειναι αρκετα γνωστο στην Βορεια Ελλαδα, οπου διαδοθηκε απο τους πληθυσμους των προσφυγων που κατεφτασαν στις αρχες του περασμενου αιωνα εξ'ανατολων. Πολυ διαδεδομενο στην Τουρκια με το ονομα pestil, απ'οπου και η ελληνικη ονομασια του, ενω ονομαστο ειναι το πεστιλ της Καππαδοκιας. Στην Αιγυπτο και στην Μεση Ανατολη, θα το συναντησετε ως amaredin.
Ουσιαστικα ειναι μια μαρμελαδα που φτιαχνεται μονο απο τα φρουτα, χωρις την προσθηκη ζαχαρης και δουλευεται υπομονετικα σε χαμηλη φωτια μεχρι να εξατμιστουν τα υγρα της. Επειτα απλωνεται σε φυλλα και αφηνεται να ξεραθει στον ηλιο. Συνηθως γινεται απο βερικοκα ή δαμασκηνα, αλλα και απο κορομηλα, ροδακινα, μουρα ή συκα, και μπορει επισης να περιεχουν ξηρους καρπους. Βεβαια, δυνητικα ολα τα φρουτα μπορουν να γινουν πεστιλι.

Δοση : για 1 ταψι φουρνου
Βαθμος δυσκολιας : ευκολο
Υλικα : 2 kg δαμασκηνα,
                  1 φλυτζανι τσαγιου νερο,
                  2 κουταλιες της σουπας νισεστε (ή corn flour),
                  1 κουταλια της σουπας χυμο λεμονιου        
               ή 1 πρεζα λεμόν τουζού (ξυνο).
προαιρετικα : ζαχαρη.
Προετοιμασια : 
Διαλεξτε φρουτα ωριμα. Πλυντε τα, στραγγιστε τα, αφαιρεστε τα κουκουτσια και τα κοτσανια και κοψτε τα σε μικρα κομματακια. 
Βαλτε τα σε μια κατσαρολα, προσθεστε το νερο και τον χυμο λεμονιου (ή το ξυνο) και βαλτε τα στην φωτια. Αφηστε τα να σιγοβρασουν, ωστε να βγαλουν ολα τα υγρα τους. Μην ξεχνατε να ανακατευετε συχνα. 
Οταν τα φρουτα μαλακωσουν, περαστε τα απο τον μυλο λαχανικων ή πολτοποιηστε τα με το ραβδομπλεντερ. Δοκιμαστε τον πολτο των φρουτων και αν το επιθμειτε, προσθεστε και ζαχαρη. 
Προσθεστε τον νισεστε ανακατευοντας γρηγορα για να μην σβωλιασει. Συνεχιστε να ανακατευετε το μιγμα σε χαμηλη φωτια (προσοχη, μπορει να πιτσιλισει!), μεχρι να δεσει καλα και οπως το ανακατευετε με την κουταλα να φαινεται ο πατος της κατσαρολας. Κατεβαστε το απο την φωτια. 
Απλωστε αντικολλητικο χαρτι επανω σε μια λαμαρινα φουρνου, ριξτε επανω την μαρμελαδα οσο ειναι ακομη ζεστη και απλωστε την σε ενα λεπτο φυλλο, σε παχος 1 χιλ
Αφηστε το να στεγνωσει για κανα-δυο ημερες στον ηλιο, προφυλασσοντας το απο τα εντομα με ενα τουλι. Μπορειτε επισης να το βαλετε να στεγνωσει στον φουρνο, στους 80°C περιπου, στον αερα, για 2-3 ωρες. 
Διατηρειται εκτος ψυγειου, σε δροσερο και ξηρο μερος, για πολλους μηνες, τυλιγμενο σε ρολο και κατα προτιμηση σε διαφανη μεμβρανη. 



PESTIL DI SUSINE 

Questa stranο fogliο di confettura essicata, sicuramente la incontrerete in Turchia, tra altri dolcetti tradizionali, con il nome pestìl, ma anche in Egitto e in Medio Oriente con il nome amaredin. Famoso è il pestìl di Cappdocchia. E abbastanza comune anche in Grecia del nord, con il nome "pestìli" o anche come "pètsa" (crosta); è arrivato agli inizi del secolo scorso, con la tradizione culinaria che hanno portato i profughi dall' Est.
Come ho già detto, si tratta di una confettura di frutta, di solito albicocche o susine, ma anche more, pesche, mirabolani o fichi, spesso anche con l'aggiunta di mandorle o nocciole tritate. Di solito non viene aggiunto zucchero e lo polpa della frutta viene cotta in temperatura moderata fino a diventare abbastanza consistente. Poi viene disposta in un foglio sottile su un telo rado e viene lasciata ad essicare al sole.

Dosi : per un fogliο alla grandezza di una teglia da forno
Difficoltà : facile
Ingredienti : 3 kg di susine,
                              1 tazza di acqua,
                              2 cucchiai di maizena,
                              1 cucchiaio di succo di limone
                           o 1 pizzico di acido citrico.
facoltativo : zucchero semolato.
Preparazione : 
Come per tutte le confetture, scegliete dei frutti maturi. Lavate le susine, eliminate il picciolo, snocciolate e tagliate a pezzetti. 
Traferite in una pentola, aggiungete l'acqua e il succo del limone (o l' acido citrico) e portate sul fuoco. Lasciate cuocere a fuoco moderato con la pentola coperta, per mezz'oretta. Passate la confettura dal passaverdure o frullate con il frullatore ad immersione. Di solito non si aggiunge dello zucchero, ma se vi piace più dolce potete aggiungerlo in questo punto. 
Travasate la confettura nella pentola, aggiungete la maizena e mescolate energicamente per non formare dei grumi. Cuocete a pentola scoperta, mescolando continuatamente, finchè la confettura diventi abbastanza consistente e mescolando si lascia vedere il fondo della pentola. Ritirate dal fuoco. 
Rivestite una teglia da forno con carta antiaderente. Versateci la confettura, ancora calda, e con l'aiuto di una spatola di gomma, disponetela in un strato sottile (1 mm). 
Lasciate raffreddare e poi esponetelo al sole; proteggetelo dagli insetti coprendo la teglia con un pezzo di tulle. In un paio di giorni il pestil sarà pronto. Potete ancora essiccarlo al forno per 2-3 ore a 80°C, in forno ventilato. Potete lasciarlo intero o tagliarlo a stisce. 
Per conservarlo arrotolatelo nella carta antiaderente o in pellicola transparente. Si conserva per parecchi mesi, in luogo fresco e secco.



37 σχόλια:

  1. mai visto niente del genere, grazie per le informazioni Marina, un bacione...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eh, si e un dolcetto un po'particolare, diffuso sopratutto nel nord di Grecia. Nella mia infanzia, che i vari snack non esistevano era assai popolare...

      Διαγραφή
  2. καλά..είναι φανταστικό!!! τί ωραίο χρώμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω Πεπη μου!
      Εχω συνηθισει τις "πετσες" απο βερυκοκκο και ειναι πορτοκαλι, και αυτο το μωβε του δαμασκηνου μου αρεσε κι εμενα υπερβολικα!

      Διαγραφή
  3. Mαρίνα μου τι μου θύμησες τώρα!!!Κοριτσάκι του δημοτικού,με μία ΄πέτσα΄ στο χέρι την ώρα του διαλείμματος,να προσπαθώ να κατανοήσω την γλύκα και τη νοστιμιά αυτού του περίεργου για τα παιδικά μάτια μου παρασκευάσματος!!Ακόμα και τώρα αν με ρωτούσες δεν θα ήξερα την σύστασή του και τον τρόπο παρασκευής του!Τώρα που το ανάφερες και με γύρισες σε αθώα χρόνια πίσω,νοσταλγώντας την όμορφη εκείνη εποχή,θα το αποτολμήσω...επιθυμώντας πιο πολύ,κλείνοντας τα μάτια μου και γευόμενη την λιχουδιά που λιώνει στο στόμα,να κάνω ένα ταξίδι στον χωροχρόνο,όσο αδύνατο και να ακούγεται αυτό!!!Ευχαριστώ Μαρίνα μου για τη νοσταλγική αλλά και πρωτότυπη ανάρτηση!Φιλιά πολλά,πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φωτεινη μου, πριν μερικους μηνες ειδα την γνωστη μας "πετσα" στο Blog της Βικυς, το Tastefull, και θυμηθηκα οτι ειχε παρει το ματι μου την συνταγη σε διαφορα τουρκικα blog και ειχα πει οτι μια ημερα θα την φτιαξω κι εγω. Καθως πλεον δεν υπαρχουν βερυκοκκα, ειπα να την δοκιμασω με δαμασκηνα....
      Κι εμεις τρωγαμε την πετσα οταν ειμασταν παιδια! Μας αρεζε νομιζω υπερβολικα και την καταβροχθιζαμε, οποτε μετα η μαμα μας την μοιραζε με το ... δελτιο! Πραγματι εχουν περασει παρα πολλα χρονια απο τοτε... Τοτε βιαζομασταν να μεγαλωσουμε, που να ξεραμε τι μας περιμενε.
      Πολλα φιλια Φωτεινη μου!

      Διαγραφή
  4. Καλα φανταστικό το χρώμα! Δεν ξέω αν θα μου άρεσε να το φάω (ίσως επειδή δεν είμαι ιδιαίτερα φίλη των φρούτων), αλλα φανταζόμαι είναι πολύ ωραίο για "παιχνίδια" στην κουζίνα. Χαζή ερωτηση, αλλά όταν το τρως λιώνει αμέσως ή θέλει χρονο όπως με τις καραμέλλες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οχι, δεν λιωνει αμεσως, εχει πραγματικα την υφη δερματος, γι'αυτο το λεγαμε και "πετσα". Συνηθως βαζεις ενα κομματακι στο στομα και το αφηνεις να λιωσει αργα, αλλα βεβαια μπορεις να το δαγκωσεις και να φας ενα κομματι. Πραγματι, τωρα που το λες, ειναι ενα ειδος καραμελλας, κατι σαν ζελεδακι αλλα πιο σκληρο.

      Διαγραφή
  5. Μαρίνα μου τι μου θύμησες τώρα πωπω!!!Εφτιαχνε η γιαγιά μου με κορόμηλα, είχε λιγάκι ξυνούτσικη γεύση από οτι θυμάμαι!Δε ρώτησα ποτέ πως γίνεται και χάρηκα ιδιαίτερα τώρα που είδα αυτή σου την ανάρτηση. Θέλω πολύ να τη φτιάξω τη συγκεκριμένη συνταγή!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγω ηξερα την πετσα απο βερυκοκκα, που οντως ηταν γλυκοξινη. Τα δαμασκηνα μου προεκυψαν απλως γιατι αυτην την εποχη δεν εχει βερυκοκκα... Φανταζομαι οτι και με τα κορομηλα θα ειναι ωραια!

      Διαγραφή
  6. Ένας "σοφός" τρόπος για να διατηρήσουν την γλύκα των καλοκαιρινών φρούτων μέσα στον μακρύ χειμώνα!!
    Και μόνον έτσι να το δει κάποιος, θα τον εντυπωσιάσει το αποτέλεσμα. Πόσο μάλλον το ωραίο χρώμα που κατάφερες Μαρίνα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνω απολυτα Πηνελοπη μου. Κι εγω εντυπωσιαζομαι απο τις παραδοσιακες αυτες συνταγες, και για ακομη ενα λογο, γιατι συνηθως δεν απαιτουν πολλα υλικα.
      Καλο απογευμα!

      Διαγραφή
  7. Τι υπέροχο πράγμα είναι αυτό Μαρίνα!!!
    Πρώτη φορά το αντικρίζω και βέβαια δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ...
    Φοβερό χρώμα!! Τη γεύση και το άρωμα μπορώ (μόνο) να το φανταστώ :))
    Να είσαι καλά που μας το σύστησες !!
    Φιλιά
    καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ισως μπορεις να βρεις σε καταστηματα με ξηρους καρπους. Στη θεσσαλονικη παντως κυκλοφορει ακομη, αν και δεν ειναι πια τοσο δημοφιλης οπως οταν ημασταν παιδια.... Τωρα βλεπεις εχει χιλια δυο αλλα σνακ και κατι τετοια παρασκευασματα παραμεριστηκαν...
      Καλο απογευμα και σε σενα, ευχαριστω!

      Διαγραφή
  8. Δεν γνώριζα την ύπαρξη του συγκεκριμένου γλυκού και χαίρομαι που την έμαθα!
    Τρώγεται έτσι όπως είναι ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε άλλες γλυκές δημιουργίες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπερα σου Ερμιονη μου!
      Εμεις παντως το μασουλουσαμε ως εχει. Ειλικρινα δεν ξερω που θα μπορουσε να χρησιμοποιηθει, ισως για να συνοδευσει τυρια, θα ηταν και πολυ ωραιο σαν ντεκορ....

      Διαγραφή
  9. Μαρίνα μου εγώ ομολογώ ότι ούτε που το είχα ξανακούσει.
    Φαίνεται πολύ ιδιαίτερο, με υπέροχο χρώμα!
    Και θα πρέπει να είναι και πολύ αρωματικό!
    Σε ευχαριστούμε που μας το γνώρισες, σ' εμάς που δεν το ξέραμε!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλα Ελενα μου!
      Ειναι οντως ιδιαιτερο, φρουτενιο - εντελως!- και εχει μια γλυκοξινη γευση που εμενα προσωπικα μου αρεσει πολυ.

      Διαγραφή
  10. ma che bello..!! la frutta in questo modo non l'avevo mai vista!!grazie per la ricetta, voglio provare a farla...un bacio..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ciao Tonia!
      Questa e una ricetta di origine turca, diffusa piuttosto in Grecia del nord, cioe nelle nostri parti. Non e difficile prepararlo anche se d'ora in poi i frutti adatti scarseggiano e devi aspettare la primavera.

      Διαγραφή
  11. In teressante non lo conoscevo ma ovviamente il forno è per me la soluzione migliore non avrei posto per l'essicazione al sole....ma questo come si usa???? Immagino che si mangi anche cosi ma crede che l'uso sia diverso da solo questo.
    Grazie Marina buona serata.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ciao Edvige! Infatti se si vive in un appartamento non e poi tanto facile essicare al sole... Io fortunatamente ho la casa di campagna. Il pestil e uno dolcetto che si mangia cosi; se lo taglia a pezzeti e poi viene lasciato sciogliere in bocca o si puo anche masticarlo. E una sorta di caramella. Non so se ci sia un altro modo per utilizzarlo, almeno io non lo conosco.
      Buona serata cara!

      Διαγραφή
    2. Grzie delle delucidazioni e sono andata a curiosare guarda...sembra un tappeto....
      http://www.etoplum.com/pestil-yapimi.html

      non capisco un acc cosa dice ma la foto mi piaceva ciaooooooo

      Διαγραφή
    3. lo prepara con le more, zucchero, farina, miele, noci, pistacchi, questo e vieppiu ricco dal mio...

      Διαγραφή
  12. φαινεται πολυ νοστιμο κ ειναι κ πολυ ευκολο!και βεβαια πολυ θρεπτικο, μπραβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαρίνα αυτήν την νοστιμιά, την έχω βρει στην αγορά της Αθήνας και του Πειραιά στα ξηροκαρπάδικα. Τυλιγμένη σε λεπτά ρολά, κάνει εντύπωση, όταν την πρωτοδεί κανείς. Το δικό σου πεστίλι έχει ωραίο χρώμα και η γεύση του δαμάσκηνου μου αρέσει, ας είναι και λίγο ξυνούτσικη. Καλοφάγωτο.
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρηνη μου, κι εδω στα ξηροκαρπαδικα κυκλοφορει. Αν πας στην Πολη θα την δεις να φιγουραρει μαζι με το σουτζουκ λοκουμ και αλλα παραδοσιακα γλυκα απο φρουτα και ξηρους καρπους, σκετη αλλα και με τριμμενους ξηρους καρπους.
      Νομιζω οτι μερος της γοητειας της ειναι ακριβως η γλυκοξινη της γευση!
      Στα τουρκικα blog και site συχνα ανεφεραν και την προσθηκη μελιου ή ζαχαρης. Πιστευω οτι αν τα φρουτα που χρησιμοποιησει κανεις ειναι αρκετα ωριμα, η ζαχαρη ειναι περιττη.
      Καλο σου βραδυ!

      Διαγραφή
  14. Εντυπωσιακό! Συγχαρητήρια! Και εγω το είδα στη Βίκυ και το έψαξα (βρήκα κι εγώ διάφορα sites ψάχνοντας για fruit lether ) γιατί εδώ από ό,τι ξέρω δεν το φτιάχνουμε. Το δικό μας αντίστοιχο είναι τα κιοφτέρια με αποξηραμένη μουσταλευριά αλλά σε μεγαλύτερο πάχος.
    Και του χρόνου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω Βαγγελιω! Μαλλον ειναι πιο συνηθισμενο στα μερη μας και κυριως σε εμας που ειμαστε - πλεον - παλιοτερης γενιας... Ενδιαφερον αυτο για την αποξηραμενη μουσταλευρια..
      Να'σαι καλα, καλο βραδυ!

      Διαγραφή
  15. Φανταστικό Μαρίνα μου! Τέλειο χρώμα και σαν γεύση πρέπει να είναι υπέροχο!!!! Εγώ δεν έχω φάει ποτέ αλλά το βλέπω συχνά στο "εν καρπώ". Γεια στα χέρια σου!
    Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλώς σε βρήκα!
    τι όμορφη συνταγή! και οι φωτογραφίες σου φανταστικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. καλημερα! εβαλες καινουρια συνταγη ???? δε φαινεται ...
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Πεπη μου!
      Γραψε λαθος, την επεξεργαζομουν, καπου πατησα κατα λαθος ενα enter και την εμφανισε... Στα προσεχως...

      Διαγραφή

Η γνώμη και οι παρατηρήσεις σας μας ενδιαφέρουν!

Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα παίρνονται υπ'όψιν και θα διαγράφονται. Επίσης δεν θα δημοσιεύονται σχόλια υβριστικά ή με περιεχόμενο διαφημιστικό.

Commenti anonimi non saranno presi in considerazione e saranno cancellati.

All anonymous comments will not be considered and therefore deleted.