ΤΟ ΚΥΜΙΝΟ // IL CUMINO

ΤΟ ΚΥΜΙΝΟ

Το κυμινο ή αρτυσιά, προερχεται απο το φυτο Cuminum cyminum, οικ. Apiaceae. Ειναι ενα φυτο μονοετες, ποωδες, μικρου μεγεθους, με ανθη που φυονται σε σκιαδια. Καταγεται απο την Συρια και φυεται σε ολες τις  Μεσογειακες χωρες, αν και σημερα ειναι πλεον διαδεδομενο και στην Αμερικανικη Ηπειρο. Το ονομα κυμινο, προερχεται απο το αραβικο Kamūn και διαδοθηκε στην Ευρωπη μεσω των Ισπανων. Λεγεται οτι η λεξη προερχεται απο την πολη της Περσιας Kerman, που κατα την αρχαιοτητα ηταν μεγαλο κεντρο παραγωγης κυμινου. Υπαρχει βεβαια και η ελληνικη λεξη κύμινον, η οποια προερεται παλι απο την αραβικη, αλλα ηταν οι Αραβες της Ιβηρικης χερσονησου και επειτα οια Ισπανοι, που διεδωσαν την χρηση του στην Ευρωπη κατα τον μεσαιωνα. Απο τους Ισπανους αποικους διαδοθηκε και στην Αμερικανικη ηπειρο. Το φυτο και οι ιδιοτητες του ειναι γνωστα απο τους αρχαιους χρονους. Πολυ διαδεδομενο στην Αρχαια Ελλαδα, λεγεται οτι υπηρχε παντα επανω στο τραπεζι, οπως εμεις εχουμε σημερα το πιπερι, ενω κατι αναλογο ισχυει εως τις μερες μας στο Μαροκο. Ειναι γνωστο οτι το χρησιμοποιουσαν πολυ και οι Ρωμαιοι.
Το μερος του φυτου που χρησιμοποιειται ως μπαχαρικο ειναι οι αποξηραμενοι σποροι. Δεν θα πρεπει να μπερδευονται με τους καρπους του καρβι, με τους οποιους ομοιαζουν πολυ, μαλιστα σε πολλους λαους συγχεονται τελειως τα δυο μπαχαρικα. Οι σποροι χρησιμοποιουνται τοσο αλεσμενοι, με την μορφη σκονης, οσο και ολοκληροι. Το κυμινο εχει γευση πικρη, και χαρακτηριστικο αρωμα εντονο και ζεστο, που οφειλεται στα αιθερια ελαια που περιεχει. Χρησιμοποιειται ευρεως στις κουζινες της Μεσης Ανατολης, της Βορειας Αφρικης, της Ινδιας, αλλα και της Βραζιλιας, της Κουβας και του Βορειου Μεξικου. Eιναι βασικο συστατικο του ινδικου καρρυ, του garam masala και του baharat. Χρησιμοποιειται πολυ σαν μπαχαρικο σε πιατα με κρεας και σε κιμαδες; ας μην ξεχναμε οτι τα περιφημα σμυρνεικα σουτζουκακια περιεχουν απαραιτητως κυμινο. Επισης το συνανταμε σε διαφορα τυρια, ολλανδεζικα, γαλλικα αλλα και ιταλικα.

Και μερικα περιεργα φολκλορικα στοιχεια :
-  Στους μεσιαωνικους χρονους, στην Ευρωπη, πιστευαν οτι το κυμινο εμποδιζε τοσο τα κοτοπουλα, οσο και τους εραστες να το σκασουν!
- Επισης, οι νεονυμφοι, κατα την διαρκεια της γαμηλιας τελετης, εβαζαν καπου επανω τους σπορους κυμινου, γιατι πιστευαν οτι εφερναν καλοτυχια και ευτυχια (ισως φοβοντουσαν και μην το σκασει το ετερον ημισυ πριν την γαμο!).
- Στην νοτια Ασια το τσαι του κυμινου (δηλαδη σποροι κυμινου βρασμενοι) χορηγειται στις γυναικες για να καταλαβουν αν το φουσκωμα που νιωθουν στο στομαχι τους οφειλεται σε αερια ή σε εγκυμοσυνη!
Πηγη : Wikipedia

IL CUMINO

La spezia del cumino o comino proviene dalla pianta Cuminum cyminum, famiglia Apiaceae. E una pianta annuale, erbacea, piccolina con fiori biancastri, piccoli, disposti a ombrella. Le sue origini sono da Siria ma cresce spontanea in tutti i paesi Mediterrannei, anche se oggi è ormai molto diffuso anche in America. Il suo nome viene dall' arabo Kamūn ed è stato diffuso in Europa piuttosto dai spagnoli. Si suppone che questa parola proviene dalla città persiana di Kerman, che era un grande centro di commercio del cumino. Certo esiste anche la parola greca κύμινον, anche questa derivante dall'arabo, ma sono stati gli arabi e poi gli spagnoli a divulgare il suo uso durante il Medioevo. I coloni spagnoli hanno introdotto il cumino nel continente americano. La pianta è nota per le sue proprietà fin dall'antichità. In Grecia Antica, era una spezia molto usata ed era sempre presente in un vassoio sulla tavola, più o meno come la pepe, come si fa ancora oggi a Marocco. E ancora noto che veniva usato molto nella cucina dell'antica Roma.
La parte della pianta che viene utilizzata come spezia, sono i semi essiccati.  Molto spesso vengono confusi coi frutti essiccati del carvi, con i quali rassomigliano e in molti popoli si crede che si tratta della stessa cosa. Questi semi vengono utilizzati sia interi che macinati e ridotti in polvere. Il suo sapore è amarognolo mentre gli oli essenziali contenuti conferiscono un profumo caldo e intenso, molto caratteristico. Viene utilizzato ampiamente nella cucina medioorientale, norafricana, brasiliana, cubanese e nord-messicana. E tra gli ingredienti principali del curry indiano, del garam masala e del baharat. Viene utilizzato in piatti di carne e in kebeb. Ancora aromatizza vari formaggi tradizionali della gastronomia ollandese, francese e valdostana. 
Fonte : Wikipedia