CHIACCHERE : ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ // CHIACCHERE DI CARNEVALE

CHIACCHERE : ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ IGINIO MASSARI

Κατά την διάρκεια του Καρναβαλιού στην γειτονική μας Ιταλία, τα τηγάνια παίρνουν φωτιά γιατί οι καλονοικοκυρές φτιάχνουν διάφορα νόστιμα τηγανητά γλυκάκια. Το έθιμο των τηγανητών γλυκών ξεκινάει απο τα ρωμαϊκά χρόνια, όπου για να γιορτάσουν τα Σατουρνάλια, γιορτή αφιερωμένη στον θεό Κρόνο που συμπίπτει χρονικά με το Καρναβάλι, έφτιαχναν τα frictilia, γλυκά από αλεύρι και αυγά τηγανισμένα σε χοιρινό λίπος (λαρδί), τα οποία μοίραζαν σε όσους συμμετείχαν στις εορταστικές εκδηλώσεις. Αυτού του είδους τα γλυκά τα προτιμούσαν, καθώς ήταν πολύ εύκολο να ετοιμαστούν και σε μεγάλες ποσότητες, έτσι ώστε να μην μείνει κάποιος που δεν κεράστηκε.
Οι chiacchere (κιάκερε, σημαίνει λόγια, κουβέντες), από τα πιό δημοφιλή τηγανητά γλυκά του ιταλικού Καρναβαλιού, συναντώναται σχεδόν σε ολόκληρη την χερσόνησο, με μικρές παραλλαγές στα υλικά και με διάφορα ονόματα, ανάλογα με την περιοχή : chiacchere (Lombardia), lattughe (Mantova), bugie (Piemonte, Liguria), cenci (Toscana), crostolo ή grostolo (Veneto), galano (Veneto), frappe (Regio Emilia, Κεντρική Ιταλία), sfrappole ή sfrapla (Bologna), intrigoni (Reggio Emilia), fiocchetti (Lazio), crespelle ή sprelle (Κεντρική Ιταλία), cioffe (Abruzzo), meraviglie (Σαρδηνία) και δεν είναι όλα... Βασικά συστατικά τους το αλεύρι, τα αυγά, η ζάχαρη και κάποιο αλκοολούχο ποτό (κρασί Marsala, λευκό κρασί, λικέρ). Η ζύμη ανοίγεται σε λεπτό φύλλο, κόβεται σε διάφορα σχήματα και τηγανίζεται, κατά προτίμηση σε χοιρινό λίπος ή κάποιο σπορέλαιο. Σε μια πιό μοντέρνα, light θα λέγαμε, εκδοχή οι chiacchere ψήνονται στον φούρνο, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο. Σερβίρονται πασπαλισμένες με ζάχαρη άχνη.
Πηγές : cibo360.it, dizionaripiu.zanicchelli.it
Οσο και αν ακούγεται απλό αυτό το γλυκάκι, είναι απίστευτα νόστιμο! Τραγανό, ελαφρύ, λιώνει στο στόμα, από αυτά που δεν μπορείς να φάς μόνο ένα!
Μια συμβουλή : αν μπορείτε να έχετε κάποιον βοηθό όταν φτιάξετε τις chiacchere, ο οποίος θα αναλάβει το τηγάνισμα, αμέσως μόλις τις ετοιμάζετε, ώστε να δουλεύετε παράλληλα; αυτό είναι και ένα από τα μυστικά για να γίνουν τραγανές και γεμάτες φουσκάλες!
Η συνταγή που σας παρουσιάζω σήμερα, είναι από τον μεγάλο ιταλό σεφ Iginio Massari, ο οποίος είχε την γενναιοδωρία να την μοιραστεί μαζί μας, στην προσωπική σελίδα του στο FB. Δοκιμάστε την και θα σας καταπλήξει!

Δόση : βγάζει πολλά κομμάτια, αδύνατον να τα μετρήσω!
Βαθμός δυσκολίας : εύκολο
Υλικά : 500 gr αλεύρι δυνατό,
               170 gr αυγά ολόκληρα (3 μέτρια),
               60 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
               60 gr βούτυρο μαλακό,
               50 gr γλυκό κρασί Marsala*,
               5 gr αλάτι,
               ξύσμα φλούδας λεμονιού.
για το τηγάνισμα : σπορέλαιο (ηλιέλαιο).
για το σερβίρισμα : ζάχαρη άχνη.
Προετοιμασία :
Μέσα στον κάδο του μίξερ, αναμείξτε όλα τα υλικά μέχρι να πάρετε μια σφιχτή, ομοιγενή ζύμη. Αν η ζύμη βγεί πολύ σφιχτή και δεν μπορείτε να την δουλέψετε, προσθέστε ελάχιστο νεράκι. Καλύψτε την ζύμη με διάφανη μεμβράνη, για να μην ξεραθεί, και αφήστε την να σταθεί για τουλάχιστον μισή ωρίτσα, σε μέρος δροσερό.
Ανοίξτε την ζύμη σε πολύ λεπτό φύλλο, κατά προτίμηση με την φυλλομηχανή. Για να φτιάξετε το παραδοσιακό σχήμα που έχουν οι chiacchere, κόψτε το φύλλο με έναν οδοντωτό κόφτη σε παραλληλόγραμμα κομμάτια με διαστάσεις περίπου 15 x 8 εκ.; κάντε και μία τομή στο κέντρο του παραλληλόγραμμου, παράλληλα προς την μακρυά πλευρά του, και περάστε την μία άκρη του μέσα από την σχισμή. Μπορείτε επίσης να κόψετε την ζύμη σε πιό φαρδειά παραλληλόγραμμα κομμάτια και να κάνετε δύο παράλληλες σχισμές στο κέντρο τους, σε λωρίδες απλές ή λωρίδες που θα δέσετε σε κόμπο, αλλά και σε άλλα σχήματα με κουπ-πατ.
Για το τηγάνισμα ιδανικά πρέπει να χρησιμοποιηθεί το λαρδί, καθώς δίνει ιδιαίτερα τραγανά και στεγνά τηγανητά γλυκά. Επειδή είναι δύσκολο να το βρείτε, χρησιμοποιήστε ένα σπορέλαιο, πάλι ιδανικά αραχιδέλαιο ή το πιό συνηθισμένο ηλιέλαιο.
Βάλτε μπόλικο λάδι μέσα σε μία σχετικά μικρή κατσαρόλα και βάλτε τον να ζεσταθεί καλά (αν έχετε θερμόμετρο στους 175°C). Βάλτε λίγες απο τις chiacchere κάθε φορά μέσα στο ζεστό λάδι και τηγανίστε τες μέχρι να ροδίσουν, γυρίζοντας τες και από την άλλη πλευρά, Τηγανίζονται πολύ γρήγορα, γι' αυτό προσοχή μην τις κάψετε! Οπως είπα και στην εισαγωγή, το ιδανικό είναι να έχετε έναν βοηθό, οποίος θα ασχοληθεί με το τηγάνισμα, όσο εσείς θα ετοιμάζετε τις chiacchere (ή και το αντίθετο!), γιατί η ζύμη δεν πρέπει να σταθεί. Οταν οι chiacchere είναι έτοιμες, ακουμπήστε τες σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας, για να στραγγίσουν απο το περίσσιο λάδι. Οι chiacchere δεν έχουν καθόλου λιπαρή όψη ή υφή, γίνονται στεγνές..
Βάλτε τες μέσα σε μία πιατέλα και πασπαλίστε τες με μπόλικη ζάχαρη άχνη, αν έχετε και άχνη αρωματισαένη με βανίλια, ακόμη καλύτερα.
Διατηρούνται για 3-4 μέρες, χωρίς να πανιάζουν, και παραμένουν τραγανές και απολαυστικές. Είναι ένα απίστευτο γλυκάκι, αέρινο και τραγανό, που λιώνει στο στόμα, κάτι σαν γλυκά πατατάκια, από αυτά που αν αρχίσεις να τρώς, μπορεί και να αδειάσεις μόνος σου την πιατέλα.....

* ή κάποιο άλλο γλυκό κρασί

CHIACCHERE DI CARNEVALE
RICETTA DI IGINIO MASSARI

Come è noto " a Carnevale ogni fritto vale" però qui non si parla di un qualsiasi fritto, ma di chiacchere, le regine dei dolci fritti di Carnevale!
L' usanza dei dolci fritti comincia dall' epoca romana, quando durante i Saturnalia, festa dedicata al dio Saturno e svolta a fine inverno, periodo che concide con il più recente Carnevale, preparavano i frictilia, dolcetti d' impasto con farina e uova, fritti in grasso di maiale. Questo tipo di dolci è stato scelto, perchè si preparava velocemente ed in grandi quantità, per offrirli poi subito alla folla numerosa che partecipava ai festeggiamenti.
Le chiaccere sono dai dolci fritti di Carnevale più comuni, che li incontriamo in quasi tutte le cucine regionali della penisola, con piccole differenze negli ingredienti e sotto nomi diversi : chiacchere (Lombardia), lattughe (Mantova), bugie (Piemonte. Liguria), cenci (Toscana), crostolo o grostolo (Veneto), galano (Veneto), frappa (Regio Emilia, Italia Centrale), sfrappole o sfrapla (Bologna), intrigoni (Reggio Emilia), fiocchetti (Lazio), crespelle o sprelle (Italia Centrale), cioffe (Abbruzzo), meraviglie (Sardegna) e non sono tutti...
Ingredienti di base della ricetta sono la farina, lo zucchero, le uova, qualche alcolico (vino o liquore). L' impasto viene steso sottilissimo, tagliato in varie forme e poi fritto in strutto o olio di semi. Per ottenere una versione light, c'è chi consiglia la cottura al forno, ma il risultato è ben diverso ... Le chiacchere vengono servite cosparse di zucchero a velo.
Informazioni tratte da : cibo360.it, dizionaripiu.zanicchelli.it 
La ricetta che ho scelto per cimentarmi alle chiacchere, è del grande maestro Iginio Massari, che gentilmente l' ha  concessa ai suoi fans nella sua pagina FB. Non ci sono parole per descrivere la bontà di queste chiacchere, leggere, tutte bollose, friabili, buone, da provare!

Dosi : vengono tante, non sono riuscita a contare!
Difficoltà : facile
Ingredienti : 500 gr di farina Manitoba,
                             170 gr di uova intere (3 uova medie),
                             60 gr di zucchero semolato,
                             60 gr di burro morbido,
                             50 gr di Marsala,
                             5 gr di sale,
                             scorza di limone grattugiata.
per friggere : olio di semi di arachidi.
per la finitura : zucchero a velo.
Preparazione :
Mettete tutti gli ingredienti nella bacinella della planetaria e lavorate a bassa velocità, fino a prendere un' imasto molto sostenuto e liscio. Coprite con pellicola transparente e lasciate riposare per mezz' oretta.
Stendete l' impasto sottilmente, preferibilmente con l' aiuto della sfogliatrice. Per la forma tradizionale, tagliate la sfolgia in rettangoli di 15 x 8 cm ca., incidete al centro, per la lunghezza, e passate un bordo della pasta al taglio. Potete preparare anche altre forme, tagliare a rettangoli e fare due incisioni al centro, formare striscie, striscie annodate o altre forme con un coppa-pasta.
Per la frittura, l' ideale è di utilizzare lo strutto. In mancanza scegliete un olio di semi, preferibilmente di arachidi. 
Entro un pentolino versate abbondante olio e fate scaldare a 175°C. Versate le chiaccere, poche alla volta, e fate friggere fino a dorare da ambedue i lati, girando con un mestolo forato. La cottura è breve. Posizionate su carta da cucina assorbente. L' ideale è di avere un aiutante, così uno preparerà l' impasto e l' altro avrà il compito di friggere le chiaccere subito, perchè l' impasto non deve stare a lungo.
Ponete le chiacchere entro un vassoio da portata e cospargete con abbondante zucchero a velo, meglio vanigliato.
Si conservano per un paio di giorni, senza perdere in croccantezza e bontà. Difficile resitere a queste chiacchere, veramente potevo mangiarle tutte ad una volta, appena estrate dalla padella....