ΜΠΡΟΚΟΛΟ ΡΟΜΑΝΕΣΚΟ // BROCCOLO ROMANESCO

ΜΠΡΟΚΟΛΟ ΡΟΜΑΝΕΣΚΟ

Σήμερα θα σας παρουσιάσω ακόμη ενα ασυνήθιστο λαχανικό, το οποίο για πρώτη φορά φέτος είδα να κυκλοφορεί στην αγορά. Είμαι σίγουρη οτι αν το δείτε κι εσείς, θα σας κινήσει την περιέργεια, γιατί πρώτα απ' όλα είναι πανέμορφο!!
Το μπρόκολο ρομανέσκο (broccolo romanesco) ή λάχανο ρομανέσκο (cavolo romanesco), ανήκει και αυτό στην οικογένεια του λάχανου και η επιστημονική του ονομασία είναι Brassica oleracea var. italica. Τα μπρόκολα, γενικά κατάγονται απο την Μικρά Ασία, αλλά το συγκεκριμένο, όπως δηλώνει και το όνομα του, είναι μια ποικιλία που αναπτύχθηκε στην Ιταλική χερσόνησο και συγκεκριμένα στο Λάτζιο (Ρώμη). Καλλιεργείται στην ρωμαϊκη ύπαιθρο για πολλούς αιώνες, με την ιστορία του να φτάνει μέχρι την αρχαιότητα. Το σχήμα του είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικό, πυραμιδοειδές, αποτελούμενο απο πολυάριθμες κορυφές με κλειστά άνθη (brocco σημαίνει ακριβώς, φύτρα, μπουμπούκι), οι οποίες έχουν διάταξη σπείρας, γύρω απο ενα κεντρικό στέλεχος. Σε κάθε κορυφή επαναλαμβάνεται η ίδια κεντρική γεωμετρική διάταξη, ενώ το σύνολο τους είναι μια ακολουθία του Φιμπονάτσι (!!). Ολη αυτή η γεωμετρική του τελειότητα το καθιστά ενα φυσικό γεωμετρικό φράκταλ!  Το χρώμα του είναι εξωτερικά πράσινο πολύ ανοιχτό και λαμπερό, ενώ η κάθε κορυφή του ξεχωριστά, έχει μια χρωματική διαβάθμιση απο το πολύ ανοιχτό κίτρινο έως το έντονο πράσινο, όσο προχωράμε απο το στέλεχος πρός την κορυφή της. Το φυτό αναπτύσσει βαθειά ρίζα και είναι αρκετά ανθεκτικό, αλλα το εδώδιμο μέρος δεν αντέχει σε παρατεταμένες παγωνιές. Η συγκομιδή ξεκινάει απο τα μέσα Οκτωβρίου και συνεχίζεται έως του ανοιξιάτικους μήνες, καθώς το φυτό δεν σταματάει να παράγει τις εδώδιμες κορυφές του, όπως δηλαδή συμβαίνει και με τα μπρόκολα, δεν σχηματίζει "κεφάλι" αλλά πολλές δευτερεύουσες ταξιανθίες. Με τον ερχομό της άνοιξης όμως αρχίζει και η ανθοφορία, οπότε δεν είναι πλέον εδώδιμο.
Οσον αφορά την θρεπτική του αξία, είναι μια πολύ καλή πηγή βιταμίνης Α, C, φυλλικού οξέος αλλά και φυτικών ινών. Περιέχει επίσης διάφορα ανόργανα και μεταλλικά στοιχεία, όπως σίδηρο, κάλιο, φωσφόρο και ασβέστιο. Εχει μικρή περιεκτικότητα σε νάτριο, πράγμα που το καθιστά κατάλληλο για τους υπερτασικούς. Η θερμιδική του απόδοση είναι 30 kcal/100 gr.
Το μπρόκολο ρομανέσκο, είναι γενικά ενα ευαίσθητο λαχανικό και πρέπει να καταναλωθεί σύντομα, γιατί αν σταθεί μαραίνεται γρήγορα, ξεκινώντας απο τα φύλλα του, ενώ το κοτσάνι του γίνεται σκληρό. Οταν το αγοράζετε να προσέχετε πάντα να είναι πολύ φρέσκο, να έχει λαμπερό λαχανί χρώμα, χωρίς σκούρες κηλίδες και βέβαια να μην είναι ανθισμένο. Αν το χρώμα του κοτσανιού παρουσιάζει μια μώβ απόχρωση, αυτό υποδηλώνει οτι είναι ταλαιπωρημένο απο παγωνιές.  
Διατηρείται στο ψυγείο για 3-4 μέρες. Μπορεί επίσης να καταψυχθεί, όπως είναι ωμό ή ελαφρά ζεματισμένο. 
Η γεύση του είναι γλυκίζουσα και μοιάζει πιο πολύ με το κουνουπίδι. Συνήθως καταναλώνεται βραστό ή στον ατμό, σαν σαλάτα. Μπορείτε όμως να το δοκιμάσετε και ωμό, πάλι ως σαλάτα με λαδολέμονο. Επίσης συνηθισμένος τρόπος μαγειρέματος είναι το σωτάρισμα του στο τηγάνι, σε χαμηλή φωτιά με λίγο λαδάκι. 
Η πιο γνωστή παραδοσιακή συνταγή με μπρόκολο ρομανέσκο στην ιταλική κουζίνα, προέρχεται απο την τοπική κουζίνα του Λάτσιο και είναι η "pasta e broccoli in brodo d' arzilla", δηλαδή "μακαρόνια και μπρόκολο σε ζωμό απο σελάχι", μια σούπα που καταναλώνεται μάλιστα την παραμονή των Χριστουγέννων!
Πηγές : εδώ, Wikipedia

BROCCOLO ROMANESCO

Pare che quest' anno tutti gli ortaggi italiani più insoliti e completamente sconosciuti in Grecia, sono apparsi nei mercati e nei ortofrutta greci! Così, dopo il cavolo nero mi sono imbattua sul broccolo romanesco! Colgo l' occasione per persentarlo, piuttosto per infomare i miei lettori greci che certo non conoscono di che cosa si tratta esattamente...
Il broccolo romaneso o cavolo romanesco o cavolo cimoso, appartiene alla famiglia dei cavoli e il suo nome scientifico è : Brassica oleracea var. italica. I borccoli sono originari dell' Asia Minore ma sono stati diffusi nei paesi mediterranei in età remota, e venivano coltivati e apprezzati molto dai greci e dai romani. Il borccolo romanesco, è una varietà  molto particolare, tipica della campagna romagna, dove, secondo le testimonianze rimaste, viene coltivata da molti secoli. La sua forma è piramidale e molto caratteristica. Questa parte edule della pianta, che è un' infioresenza (brocco significa germoglio), viene composta da numerose piccole rosette, anche esse di forma piramidale, che sono disposte a spirale attorno all' asse principale della pianta. Il numero totale delle rosette che compongono il borccolo romano, è un numero di Fibonacci, mentre la sua forma perfetta è addiritura un frattale! Il suo colore è verde intenso brillante e uniforme, mentre il colore di ogni singola rosetta, cambia gradatamente dalla base fino alla punta, dal giallo molto chiaro al verde intenso. La pianta ha una radice profonda ed è abbastanza rustica, ma la parte edule non sopporta bene le gelate prolungate. La raccolta comincia a metà ottobre e continua fino a primavera, perchè la pianta non forma il capuccio, ma continua a produrre infiorescenze secondarie, come il broccolo comune. Con l' arrivo della primavera però, avviene la fioritura e così le sue infiorescenze non sono più edibili.
Per quanto riguarda il suo valore nutritivo, è una buona fonte di vitamine A e C, di acido folico e di fibre. Contiene ancora oligominerali, ferro, potassio, fosforo e calcio. Siccome non contiene molto natrio, è adatto per la dieta di chi soffre di ipertensione. La sua resa calorica è bassa : 30 kcal/100 gr.
Il broccolo romanesco è piuttosto deperibile e deve essere consumato presto, altrimenti nel giro di pochi giorni le sue foglie apassiscono, le cime fioriscono mentre lo stelo indurisce. Al momento dell' acquisto fate attenzione ad essere molto fresco, di colore vivace, senza macchie o marciumi. Se il colore dello stello tende al violaceo è segno che è stato sottoposto a gelate repentine.
Viene conservato nel frigo, nel reparto verdure, per 3-4 giorni. Può essere congelato, sia crudo sia leggermente scottato. 
Il suo sapore è dolciastro e rassomiglia al cavolfiore. Viene consumato di solito lessato o al vapore. Provate di aggiungerlo in insalate anche crudo e condito con olio e limone. Potete anche ripassarlo in padella o utilizzato in zuppe e minestre. 
Il piatto più famoso al broccolo romanesco è la "pasta e broccoli in brodo d' arzilla", ricetta di tradizione romana, che viene servito la vigilia di Natale.
Fonti : qui, Wikipedia