MARITOZZI per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE // ΜΑΡΙΤΌΤΣΙ (ΓΛΥΚΑ ΨΩΜΑΚΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΣΑΝΤΙΓΙ) για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

ΜΑΡΙΤΌΤΣΙ (ΓΛΥΚΑ ΨΩΜΑΚΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΣΑΝΤΙΓΊ)
για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Μπήκαμε και στον Μάρτη, που μια κλαίει και μία γελάει και ο οποίος μέχρι σήμερα δικαιώνει απόλυτα την φήμη του ... Δεύτερη Κυριακή του Μάρτη και ήρθε η μέρα για το μηνιαίο μας ραντεβού με τις φίλες των Quanti Modi di Fare e Rifare.
Σήμερα θα πάμε στην Αιώνια Πόλη, δηλαδή την Ρώμη, καθώς είμαστε καλεσμένοι στης Sylvia (blog : Acqua e farina / Sississima), για να φτιάξουμε όλοι μαζί ένα φίνο γλυκάκι, τα περίφημα maritozzi.
Η ονομασία μαριτότσι (maritozzi), φέρνει αμέσως στο μυαλό μας γάμους και χαρούμενα γεγονότα, και δεν σίγουρα δεν πέφτουμε πολύ έξω, αφού τα μαριτότσι είναι τα γλυκάκια που προσφέρουν παραδοσιακά στις νύφες στην ευρύτερη περιοχή του Λάτσιο. 
Η ιστορία των μαριτότσι ξεκινά από τα ρωμαϊκά χρόνια, όπου συνήθιζαν να φτιάχνουν γλυκά ψωμάκια με βούτυρο, μέλι και σταφίδες, τα οποία ήταν μεγαλούτσικα, στο μέγεθος φραντζόλας. Τα ψωμάκια αυτά τα προτιμούσαν οι εργάτες, που δούλευαν στην ύπαιθρο και έμεναν σχεδόν όλη την ημέρα μακρυά από τα σπίτια τους, και τα είχαν ως ένα δυναμωτικό κολατσιό που τους χόρταινε και τους βοηθούσε να αντέξουν την πολύωρη, κοπιαστική εργασία στα χωράφια. Κατά τον Μεσαίωνα, τα μαριτότσι σχετίζονται άμεσα με την Σαρακοστή, αφού ήταν η μόνη παρασπονδία που επιτρεπόταν κατά την διάρκεια της νηστείας, τα ονόμαζαν μάλιστα "τα ιερά μαριτότσι". Ένα λίγο μεταγενέστερο έθιμο, θέλει ο αρραβωνιαστικός να χαρίζει μαριτότσι στην εκλεκτή της καρδιάς του κατά της πρώτη Παρασκευή του Μάρτη (ο αντίστοιχος Άγιος Βαλεντίνος της εποχής...), απ' όπου πήραν και το σημερινό τους όνομα : marito (σύζυγος) / maritozzo (σημαίνει και αρραβωνιάρης). Αυτό όμως ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο και ... αγαπησιάρικο μαριτόστο, καθώς στην επιφάνεια του, που ήταν πασπαλισμένη με άχνη, σχημάτιζαν συχνά δύο καρδιές τρυπημένες με ένα βέλος, ενώ πολλές φορές έκρυβε και μικρές εκπλήξεις στο εσωτερικό του, ένα δαχτυλίδι ή ένα μικρό χρυσό κόσμημα. Τα μοντέρνα μαριτότσι, έχουν μακρόστενο σχήμα, συνειρμικά φαλλικό, ενώ εμπλουτίζονται με ζαχαρωμένα φρούτα, σταφίδες και κουκουνάρια, όλα υλικά πολύ αγαπητά στην παραδοσιακή ιταλική ζαχαροπλαστική. Στην σημερινή εποχή θα τα συναντήσετε ως κλασσικό γλυκάκι στα ιταλικά μπαρ (καφετερίες), γεμισμένο συνήθως με κρέμα ζαχαροπλαστικής, σαντιγί ή νουτέλα και με ονομασίες, εκτός του μαριτότσο, όπως panmarito, panparito, maritello.
Πηγές : taccuinistorici.it
Τα μαριτότσι συμπεριλαμβάνονται εδώ και πολύ καιρό στα ιταλικά γλυκάκια που θέλω να δοκιμάσω. Όταν είδα ότι η συνταγή ήταν στο πρόγραμμα των Quanti, έκανα υπομονή μέχρι να έρθει η σειρά να τα φτιάξουμε μαζί με τις φίλες μου. Την συνταγή της Sylvia μπορείτε να την δείτε εδώ. Η συνταγή αυτή είναι πιο απλή από όσες είχα υπ' όψιν μου, καθώς δεν περιέχει ούτε βούτυρο, ούτε γάλα, ούτε αυγά. Αν και στην αρχή μπήκα στον πειρασμό να φτιάξω μία πιο πλούσια ζύμη, τελικά ακολούθησα τις οδηγίες της Sylvia, καθώς τα μαριτότσι έτσι προκύπτουν νηστίσιμα και είναι τέλεια για την περίοδο της Σαρακοστής που διανύουμε. 
Αν και γενικά ακολούθησα τις δόσεις και τις οδηγίες της Sylvia, έκανα και κάποιες μικρές αλλαγές στην συνταγή. Κατ' αρχήν μου φάνηκε υπερβολική η ποσότητα της μαγιάς και την μείωσα δραστικά (από 30 σε 12 gr). Αντί για ελαιόλαδο χρησιμοποίησα σησαμέλαιο, που έδωσε πιο πλούσια γεύση, αντικατέστησα μέρος της ζάχαρης με ανθόμελο (δεν χρησιμοποίησα μόνο μέλι για να μην βαρύνω πολύ την ζύμη, αφού είχα ήδη μειώσει την ποσότητα της μαγιάς) και τέλος αρωμάτισα με λίγο από το δικό μου, σπιτικό, εκχύλισμα βανίλιας. Χρησιμοποίησα σπιτικά κόντιτα πορτοκαλιού, τα οποία φτιάχνω πλέον κάθε χειμώνα, αλλά βέβαια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και αυτά του εμπορίου.
Με την συνταγή για τα μαριτότσι κάποια στιγμή θα επανέλθω, καθώς θέλω οπωσδήποτε να δοκιμάσω την μπριοσένια εκδοχή τους...

Δόση : 10-12 μαριτότσι
Βαθμός δυσκολίας : μέτρια δύσκολο
Υλικά : 12 gr φρέσκια μαγιά μπύρας,
                120 gr περίπου νερό,
                300 gr αλεύρι δυνατό,
                50 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                1 κ.σ. (20 gr) ανθόμελο,
                1 κ.καφέ φυσικό εκχύλισμα βανίλιας,
                3 κ.σ. σησαμέλαιο,
                1 πρέζα αλάτι,
                60 gr σταφίδες ξανθιές,
                20 gr κουκουνάρια,
                50 gr ζαχαρωμένες φλούδες πορτοκαλιού.
για το γλάσο : 2 κ.σ. ζάχαρη,
                           2 κ.σ. ζεστό νερό.
για το σερβίρισμα : ζάχαρη άχνη με άρωμα βανίλιας,
                                     σαντιγί,
                                     κρέμα μασκαρπόνε με νουτέλα.
Προετοιμασία :
Φτιάξτε το γρήγορο προζύμι : διαλύστε την μαγιά σε μισό φλιτζάνι (100gr ) χλιαρό νερό, προσθέστε 2 κ.σ. αλεύρι και 1 κ.γ. ζάχαρη και αναμείξτε. Αφήστε το προζύμι σε χλιαρό μέρος για μισή ωρίτσα, μέχρι να φουσκώσει.
Βάλτε το αλεύρι στον κάδο του μίξερ, κάντε μια λακουβίτσα στο κέντρο του και ρίξτε μέσα το προζύμι. Προσθέστε την ζάχαρη, το μέλι, το εκχύλισμα βανίλιας και ενεργοποιήστε το μίξερ να αρχίσει το ζύμωμα. Προσθέστε σταδιακά τόσο νερό, ώστε να πάρετε μια ζύμη ελαστική, που να μην κολλάει; εγώ πρόσθεσα περίπου 30 gr νερό, αλλά εξαρτάται και από το αλεύρι που θα χρησιμοποιήσετε. Το αλάτι προσθέστε το στο τέλος. Σκεπάστε την ζύμη, βάλτε την σε χλιαρό μέρος και αφήστε την να σταθεί μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο (περίπου μια ώρα).
Αλευρώστε ελαφρά την επιφάνεια εργασίας και ρίξτε επάνω την ζύμη. Ανοίξτε την λίγο με τα χέρια σας, ρίξτε στο μέσον τις σταφίδες, τα κουκουνάρια και τα κόντιτα και δουλέψτε την μέχρι να ενσωματωθούν και να διασκορπιστούν ομοιόμορφα. Χωρίστε την ζύμη σε 10-12 κομμάτια. Πλάστε το κάθε κομμάτι σε μακρόστενο ψωμάκι και τοποθετήστε τα μέσα σε ένα ταψί, στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί. Τοποθετήστε τα σε χλιαρό μέρος και αφήστε τα να διπλασιαστούν σε όγκο (περίπου 40 λεπτά).
Διορθώστε το σχήμα από τα ψωμάκια, χωρίς να τα πιέσετε πολύ και να ξεφουσκώσουν.
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 200°C και ψήστε τα ψωμάκια στις αντιστάσεις για περίπου 12 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν.
Στο εν τω μεταξύ ετοιμάστε το γλάσο, διαλύοντας την ζάχαρη στο ζεστό νερό.
Μόλις ψηθούν τα ψωμάκια, αλείψτε τα γρήγορα με το γλάσο της ζάχαρης και ξαναβάλετε τα στον φούρνο για 2 λεπτά, να στεγνώσει το γλάσο.
Βγάλτε τα ψωμάκια από τον φούρνο και αφήστε τα να κρυώσουν τελείως.
Ετοιμάστε την σαντιγί, σύμφωνα με τις οδηγίες που θα βρείτε εδώ. Εκτός από την σαντιγί έφτιαξα και μία πολύ ωραία κρεμούλα με μασκαρπόνε και νουτέλα (125 gr μασκαρπόνε χτυπημένα με 2 κ.σ. νουτέλα). Αν θέλετε τα μαριτότσι σας νηστίσιμα, θα χρησιμοποιήσετε μια φυτική κρέμα γάλακτος ή έτοιμη σαντιγί.
Λίγο πριν τα σερβίρετε, κόψτε τα ψωμάκια κατά μήκος και γεμίστε τα με την σαντιγί.
Για μια εκδοχή light, μπορείτε να παραλείψετε τελείως τις κρέμες και να πασπαλίσετε απλά με ζάχαρη άχνη.
Διατηρούνται για 3-4 μέρες μαλακά σαν φρέσκα. Αν τα γεμίσετε με την σαντιγί θα πρέπει να τα βάλετε στο ψυγείο.

MARITOZZI 
per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Siamo arrivati al mese di marzo che finora giustifica il provverbio salentino "‘O marti dhàssi ettà asciàddia tin emèra" (il marzo cambia sette cappelli al giorno). Seconda domenica del mese e sono tanto contenta che sono riuscita ad essere puntuale all' appuntamento con la bella compagnia dei Quanti Modi di Fare e Rifare.
Oggi ci trasferiremmo a Roma, ospiti di Sylvia (blog : Acqua e farina / Sississima), per preparare un dolce tipico romano, i maritozzi! 
Quanto si sente maritozzi si fa pensare a matrimoni o avvenimenti lieti ed è proprio così, siccome il maritozzo è il dolce offerto alle spose durante i matrimoni romani. 
La storia dei maritozzi comincia al tempo dei Romani, che preparavano delle pagnotte dolci con miele e uvetta; questi maritozzi primitivi erano destinati a sfamare e sostenere gli braccianti che trascorrevano tutto il giorno nei campi, lontano dalla loro abitazione. Nel Medioevo, le pagnotte romani cambiano un po', diventono più piccole, di colore più scuro e si arricchiscono con pinoli e canditi. I maritozzi medievali sono correlati con la Quaresima, siccome erano la sola trasgressione concessa, durante il lungo periodo di digiuno, e venivano pure chiamati "sacri maritozzi". Secondo una tradizione successiva, i maritozzi rappresentavano i dono dei fidanzati (appunto maritozzi) alle promesse spose, il primo venerdì di marzo, che corrisponde al San Valentino dell' epoca. Questi maritozzi erano spolverati di zucchero a velo, e avevano decorazioni amorose, come due cuori trafitti da una freccia, mentre spesso celavano all' interno piccole sorprese, come un anello o altro piccolo ogetto d' oro. Nei nostri giorni i maritozzi sono dolcetti di piccola pasticceria che vengono offerti nei matrimoni ma li troverete anche nei bar romani. Hanno la forma allungata e vagamente fallica, sono arricchiri con canditi, pinoli e uvetta e spesso farciti con crema pasticcera, panna montata o nutella. Li incontrerete anche con altri nomi : panmariti, panpariti, maritelli, secondo al luogo.
Informazioni tratte da : taccuinistorici.it
I maritozzi occupavano già da parecchio tempo un posto nella lunga lista delle ricette italiane che voglio preparare. Quando ho visto la ricetta nel programma dei Quanti ho deciso di aspettare a preparali con tutto il gruppo. La ricetta di Sylvia potete vederla qui. Questa versione è ben più semplice di quanto avevo trovato e avevo in mente di preparare. All' inizio ho pensato di cambiare tutto e aggiungere uova, latte e burro. Ma poi, siccome trascorriamo la Quaresima e in Grecia ci sono molti che seguono il digiuno, ho deciso di provare la ricetta proposta da Sylvia, che non contiene prodotti di derivazione animale e per questo concessa anche durante il digiuono della Quaresima ortodossa. Ho fatto qualche piccolo cambiamento. Prima di tutto o diminuito la quantità del lievito che ho considerato di troppo (da 30 a 12 gr). Nel posto dell' olio di oliva ho utilizzato quello di semi di sesamo, che sempre dà ai dolci un sapore caratteristico, e secondo i miei gusti anche migliore! Ho sostituito parte dello zucchero con il mele, non tutto però per timore di appesantire troppo l' impasto che già avevo indebilito, sotraendo quasi metà del lievito. Ho aggiunto anche qualche goccia di estratto di vaniglia, non previsto alla ricetta originale.

Dosi : 10-12 maritozzi
Difficoltà : media
Ingredienti : 12 gr lievito di birra fresco,
                              120 gr ca. acqua,
                              300 gr farina manitoba,
                              50 gr zucchero semolato,
                              1 cucchiaio (20 gr) miele millefiori,
                              1 cucchiaino da caffè estratto naturale di vaniglia,
                              3 cucchiai olio di semi di sesamo,
                              1 pizzico di sale,
                              60 gr uvetta sultanina,
                              20 gr pinoli,
                              50 gr canditi d' arancia (fatti a casa).
per la glassa : 2 cucchiai di zucchero semolato,
                            2 cucchiai di acqua calda.
per la finitura : zucchero a velo vanigliato,
                              panna montata zuccherata,
                              crema mascarpone alla nutella.
Preparazione :
Preparate il lievitino : stemperate il lievito in mezza tazza (100 gr) di acqua tiepida; aggiungete 2 cucchiai di farina e 1 cucchiaino di zucchero e mescolate. Lasciate lievitare in luogo tiepido per mezz' oretta.
Ponete la farina nella bacinella della planetaria, fate una conca e versateci il lievitino. Aggiungete lo zucchero, il miele, l' estratto di vaniglia, l' olio e azionate la planetaria. Aggiungete tanta acqua (poca in effeti) fino a prendere un' impasto elastico e non appiccicoso; io ne ho aggiunto 30 gr, ma dipende anche dalla farina scelta. Verso la fine aggiungete anche il sale. Coprite l' impasto con pellicola transparente, posizionate in luogo tiepido e lasciate riposare fino al raddoppio (un' oretta ca.).
Infarinate il piano lavoro e rovesciate l' impasto. Tiratelo con le mani, aggiungete uvetta, canditi e pinoli e ripiegate fino ad incorporarli e farli distribuire uniformemente. Dividete l' impasto a 10-12 pezzetti. Lavorate ogni pezzetto in un panino un po' allungato. Disponete entro una teglia foderata con carta forno. Posizionate in luogo tiepido e lasciate raddoppiare (ca. 40 minuti).
Con le mani aggiustate la forma dei panini, senza farli sgonfiare.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico, e lasciate cuocere per 12 minuti ca. fino a dorare.
Nel frattempo preparate la glassa, stemperando lo zucchero nell' acqua calda.
Appena cotti i panini spenellate con la glassa e infornate per un paio di minuti affinchè farlo asciugare.
Sfornate e lasciate raffreddare.
Preparate la panna montata zuccherata (istruzioni qui).
Oltre alla panna montata, ho preparato anche una golosa crema al mascaropone e nutella (sbattete semplicemente 125 gr di mascarpone con 2 cuchcchiai di nutella).
Prima di sevrire incidete i maritozzi per la lunghezza e riempite la fessura abbondantemente con la panna montata o la crema al mascarpone nutellosa.
Se volete i maritozzi più leggeri potete cospargere semplicemente di zucchero a velo.
Si conservano benissimo per 3-4 giorni. Se li riempite di crema teneteli nel frigo.