ΓΛΥΚΟΞΙΝΗ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΑΛΑ ΣΙΤΣΙΛΙΑΝΑ // ZUCCA IN AGRODOLCE ALLA SICILIANA

ΓΛΥΚΟΞΙΝΗ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΑΛΑ ΣΙΤΣΙΛΙΑΝΑ

Η εποχή της μεγάλης κίτρινης ή πορτοκαλιάς κολοκύθας είναι τώρα το φθινόπωρο! Οι κολοκύθες, που ανατράφηκαν με τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού, επιτέλους μεγάλωσαν και είναι έτοιμες για συγκομιδή.  Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που την έχουν συμπεριλάβει και στα must του Halloween, μαζί με τις μάγισσες, τα σκουπόξυλα και όλα τα horror συμπαρομαρτούντα...
Πέρισυ, γύρω στον Δεκέμβριο, είχα αγοράσει μία μεγάλη κολοκύθα muscat (στρογγυλή, με πράσινο-πορτοκαλί φλούδα), γύρω στα 10 κιλά. Την τοποθέτησα στην ημι-υπόγεια αποθήκη μου στο εξοχικό, και σήμερα θα την φτιάξω - αύριο θα την κόψω, η κολοκύθα πέρασε εκεί όλο το καλοκαίρι και την θυμήθηκα πριν λίγες ημέρες, που πήγα να βάλω στην αποθήκη τον ανεμιστήρα!! Κολοκύθα - μαθουσάλας!
Την έκοψα με μεγάλη αμφιβολία για το τι θα βρω μέσα... Και όμως η κολοκύθα ήταν μία χαρά, ωραιότατη, οπότε άρχισαν τα σχέδια για την άμεση αξιοποίηση της... Κατ' αρχήν έφτιαξα την πραδοσιακή κολοκυθόπιτα, με την όχι και τόσο παραδοσιακή συνταγή μου (δες εδώ). Επειτα έκοψα μία ποσότητα σε μπαστουνάκια (julienne) και τα τηγάνισα, αφού την αλεύρωσα ελαφρά. Μας άρεσε ιδιαίτερα, έμοιαζε πιό πολύ με γλυκοπατάτα, παρά με τηγανητό κολοκύθι! Μία ποσότητα, γύρω στα 2 κιλά την έτριψα στον τρίφτη και την κατέψυξα γιά μελλοντικές κολοκυθόπιτες. Εφτιαξα και λίγη ψητή με σιρόπι στον φούρνο (για την συνταγή δες εδώ). Τέλος δοκίμασα και μία συνταγή ιταλική, που την είχα από πολυ καιρό στα "προσεχώς", την γλυκόξινη κολοκύθα, όπως συνηθίζουν να την φτιάχνουν στην Σικελία.
Η γλυκόξινη κολοκύθα αλά σιτσιλιάνα, είναι ένα αντιπροσωπευτικό πιάτο της κουζίνας της Σικελίας, που η ιστορία του χάνεται στα βάθη του χρόνου. Το ονομάζουν και "συκώτι του Settecannoli", καθώς πιστεύεται ότι προήλθε από μία συνταγή με τηγανητό μοσχαρίσιο συκώτι, γαρνιρισμένο με γλυκόξινη σκορδάτη σάλτσα, η οποία, όπως έχουμε πεί και στις μελιτζάνες αλα σκαπέτσε, προέρχεται από την αραβική κουζίνα. Αυτήν την συνταγή με το συκώτι, συνήθιζαν να την φτιάχνουν οι γάλλοι σεφ, επονομαζόμενοι και μονσού, που δημιουργούσαν μέσα στις κουζίνες των σπιτιών της αριστοκρατίας του Παλέρμο. Η κολοκύθα και μάλιστα η κόκκινη όπως την λένε οι ιταλοί, αλλά για την ακρίβεια το χρώμα της σάρκας είναι πορτοκαλί, χρησιμοποιήθηκε στην θέση του συκωτιού από τα νοικοκυριά στις φτωχικές συνοικίες του Παλέρμο, γιά τα οποία η αγορά κρέατος ήταν απαγορευτική. Οι πλανόδιοι πωλητές γλυκόξινης κολοκύθας στην μεγάλη λαϊκή αγορά Βουτσίρια του Παλέρμο, διαλαλούσαν το εμπόρευμα τους ως u ficatu ri setti cannola (ακριβής μετάφραση : το συκώτι των 7 κρουνών), ονομασία που είχε σχέση είτε με το συντριβάνι με τους επτά κρουνούς που υπήρχε στην κοντινή πλατεία Γκαραφέλο, είτε από το Settecannoli, φτωχική συνοικία στην περιφέρεια του Παλέρμο, όπου υπήρχαν τα πλυσταριά της πόλης. Παρουσιάζοντας την κολοκύθα ως κρέας (συκώτι) σίγουρα την αναβάθμιζαν στα μάτια και τα αυτιά των υποψήφιων αγοραστών της πραμάτειας τους...
Η γλυκόξινη κολοκύθα αλά σιτσιλιάνα, ειναι ακόμη και σήμερα ένα πολύ αγαπημένο ορεκτικό (antipasto), ιδιαίτερα βέβαια στην Σικελία, αλλά και στην υπόλοιπη Ιταλία. Και όχι άδικα! Είναι νοστιμότατο πιάτο, οικονομικό και εξαιρετικά απλό στην παρασκευή του. Δεν είναι βέβαια διαιτητικό, όπως θα δείτε και παρακάτω, αλλά είναι από τα  αγαπημένα των χορτοφάγων και των vegan.

Δόση : γιά 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής : πολύ εύκολο
Υλικά : 500 gr πορτοκαλί κολοκύθα (καθαρό βάρος χωρίς σπόρια και φλούδα),
                 ελαιόλαδο για το τηγάνισμα,
                 2 σκελίδες σκόρδο,
                 6 κ.σ. ξύδι από λευκό κρασί,
                 3 κ.σ. ζάχαρη,
                 αλάτι,
                 φρέσκο δυόσμο,            
                 πιπέρι φρεσκοτριμμένο.
Προετοιμασία :
Κόψτε την κολοκύθα σε φετούλες πάχους μισού εκατοστού.
Τηγανίστε τις φέτες σε καυτό ελαιόλαδο, 2 λεπτά από κάθε πλευρά, δεν πρέπει να σκουρήνει πολύ το χρώμα τους. Γιά το τηγάνισμα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και σπορέλαιο, αλλά το πιάτο θα έχει διαφορετική γεύση. Τοποθετήστε τες μέσα σε ένα πιάτο και πασπαλίστε τες με λίγο αλατάκι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Πετάξτε το λάδι που περίσσεψε, αλλά μην πλύνετε το τηγάνι.
Κόψτε το σκόρδο σε λεπτές φετούλες.
Ρίξτε στο τηγάνι 1-2 κουταλιές λάδι και σωτάρετε το σκόρδο, χωρίς να το αφήσετε να πάρει χρώμα. Σβύστε με το ξύδι και προσθέστε την ζάχαρη. Το πόσο γλυκό θα είναι το τελικό αποτέλεσμα είναι λίγο και προσωπικό γούστο, αλλά γενικά σε κάθε 2 κουταλιές ξύδι προσθέτουν συνήθως μία κοφτή κουταλιά ζάχαρη. Αφήστε να βράσει 1-2 λεπτά, μέχρι δηλαδή να διαλυθεί η ζάχαρη, και περιχύστε τα κομμάτια της κολοκύθας. Προσθέστε λίγο δυόσμο ψιλοκομμένο.
Αφήστε την γλυκόξινη κολοκύθα να σταθεί τουλάχιστον μία ώρα, να αναμειχθούν οι γεύσεις. Την επόμενη ημέρα είναι ακόμη πιό νόστιμη!
Σερβίρεται σε θερμοκρασία δωματίου, με λίγο ψιλοκομμένο δυόσμο ακόμη, που της ταιριάζει υπέροχα!
Διατηρείται για 3-4 μέρες στο ψυγείο.

ZUCCA IN AGRODOLCE ALLA SICILIANA

Ottobre è il mese della zucca... che non a caso è anche uno dei simboli di Halloween, insieme alle sreghe! Certo la zucca non provoca l' orrore, anzi, è un ingrediente versatile che può essere utilizzato in preparazioni sia salate chè dolci.
Dicembre scorso avevo comprato una zuccona muscat da ca. 10 kili. L' avevo messo nella piccola cantina della casa di campagna e ... l' avevo dimenticata! Ha trascorso lì tutto l' inverno, la primavera e perfine l' estate e mi sono ricordata di lei solo qualche giorno fa, quando sono andata in cantina da metterci il ventilatore che utilizziamo durante l' estate, siccome la casa di campagna è priva di climatizzatore (una casa senza il climatizzatore è ormai una cosa rara in Grecia!). Essendo sicura che la zucca sarebbe tutta rotta dentro, l' ho tagliata ed ero preparata da buttarla via tutta, ma per la mia grande sorpresa era buonissima.  Però dovevo utilizzarla subito, perchè non poteva passare ancora un' anno in cantina! 
Prima di tutto ho preparato la classica torta dolce sciroppata (con questa ricetta). L' abbiamo assagiata fritta, tagliata a bastoncini, a modo delle patatine, e ci è piaciuta parecchio; il suo sapore ricorda più la patata dolce che quello della zucchina. Una parte (2 kili) l' ho tritata e congelata per future torte dolci sciroppate durante l' inverno. Infine, ho trovato l' occasione di assaggiare anche la famosa zucca in agrodolce, che avevo sentito parlare con tanto entusiasmo...
La zucca in agrodolce alla siciliana,  è uno dei piatti più rappresentativi della cucina sicula, basato su una ricetta antica. Viene chiamato anche fegato delle sette cannole, perchè si dice che la ricetta iniziale era il fegato fritto con salsa agrodolce, che lo preparavano i monsù francesi nelle case nobili di Palermo; la salsa agrodolce, come abbiamo detto anche per le melanzane alla scapesce, viene dalla cucina araba. Siccome però nelle case dei poveri non si permeteva di comprare la carne, l' hanno sostituito con la zucca. Questo piatto popolare veniva venduto dai venditori ambulanti presso la fontana delle sette bocche di Garrafello, nel cuore del mercato popolare di Vucciria, che lo presentavano come u ficatu ri setti cannola, evocando la ricetta originale ed elevando la zucca al rango della carne! Altri però associano u ficatu ri setti cannola al quartiere Setteccannoli, nella periferia di Palermo, dove erano situati i lavatoi pubblici. 
Anche oggi la zucca in agrodolce è un antipasto moto amato dai siciliani e dagli italiani in generale, e non a caso, siccome è buonissimo!

Dosi : per 4 persone
Difficoltà della ricetta : facilissima
Ingredienti : 500 gr zucca rossa (senza semi e buccia),
                               olio di oliva per friggere,
                               2 spicchi d' aglio,
                               6 cucchiai di aceto di vino bianco,
                               3 cucchiai zucchero,
                               sale,            
                               mentuccia romana,      
                               pepe nero macinato al momento.
Preparazione :
Tagliate la zucca a fettine di 0,5 cm di spessore.
Friggetele in abbondante olio caldo, per ca. 2 minuti da ogni lato. Potete utilizzare anche olio di semi, ma il sapore sarà ben diverso. Disponetele entro un piatto da protata, salate e pepate a piacere. Buttate via l' olio di frittura, ma non lavare la padella.
Tagliate l' aglio a fettine. 
Vesrate nella padella 1-2 cucchiai di olio e saltate l' aglio, senza lasciarlo imbiondire. Sfumate col aceto e aggiungete lo zucchero. Potete regolare la dolcezza dell' agrodolce, ma di solito si mette 1 cucchiaio raso di zucchero per 2 di aceto. Lasciate bollire per un paio di minuti, giusto per sciogliersi lo zucchero, e versatelo sulle fettine di zucca fritte. Cospargete con foglioline di menta tritate.
Lasciate riposare almeno per un' oretta, per insaporirsi. Il giorno dopo è ancora più saporito.
Servite la zucca in agrodolce a temperatura ambiente. 
Si conserva nel frigo per 3-4 giorni.