ΤΣΙΤΣΕΡΚΊΑΤΑ : ΣΤΕΦΑΝΙ ΜΕ ΤΡΑΓΑΝΑ ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΑΚΙΑ για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE // LA CICERCHIATA per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

ΤΣΙΤΣΕΡΚΊΑΤΑ : ΣΤΕΦΑΝΙ ΜΕ ΤΡΑΓΑΝΑ ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΑΚΙΑ
για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Μπήκαμε και στον Φεβρουάριο, και φτάσαμε ήδη στην δεύτερη Κυριακή του, οπότε ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε ακόμη μία πεντανόστιμη παραδοσιακή συνταγή της ιταλικής κουζίνας, που την ετοίμασα μαζί με τις φίλες από τους Quanti Modi di Fare e Rifare.
Η cicerchiata (τσιτσερκιάτα) είναι ένα γλυκό χαρακτηρισμένο ως "παραδοσιακό αγροτικό προϊον" (PAT) στις περιοχές Abruzzo, Molise, Marche της Κεντρικής Ιταλίας, αλλά είναι αρκετά διαδεδομένο και στην κοντινή Umbria και το Lazio. Είναι ένα κλασσικό γλυκό της περιόδου του Καρναβαλιού, όπου τα τηγανητά έχουν τον κύριο λόγο. Παρόμοιο γλυκάκι βρίσκουμε και πιό νότια, στην Νάπολι, με την ονομασία struffoli (στρούφολι) και με την διαφορά ότι τα στρούφολι, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, τα φτιάχνουν την περίοδο των Χριστουγέννων.
Η ονομασία τιστσερκιάτα προέρχεται απο το cicerchia, που σημαίνει το λαθούρι (φάβα), και αυτό γιατί τα μικρά αυτά λουκουμαδάκια, κατά μία έννοια, μοιάζουν με το συγκεκριμένο όσπριο, τα οποίο μάλιστα καλλιεργείται στις προαναφρεθείσες περιοχές. Η προέλευση του γλυκού είναι καθαρά ιταλική και η εμφάνιση του ανάγεται στην εποχή του Μεσαίωνα.
Πληροφορίες από : Alimentipedia, Wikipedia, Treccani.it, Iloveabruzzo.net
Η ζύμη γιά τα λουκουμαδάκια είναι πολύ απλή, μοιάζει πολύ με αυτή της pasta (φρέσκα ζυμαρικά), αλλά εμπλουτίζεται με βούτυρο, ζάχαρη και λικέρ ή χυμό λεμονιού. Κόβεται σε μικρούλικα κομματάκια και έπειτα τηγανίζεται σε καυτό χοιρινό λίπος (λαρδί) ή λάδι (στην πιο σύγχρονη εκδοχή). Τα λουκουμαδάκια ανακατεύονται έπειτα με καντίτι (μικρά κομματάκια από ζαχαρωμένες φλούδες εσπεριδοειδών), αμύγδαλα και ζεστό μέλι. Το μέλι είναι βασικό συστατικό της συνταγής και πρέπει να είναι καλής ποιότητας (εδώ να κάνω μία παρένθεση γιά να συμπληρώσω ότι μέλι πάντα προτιμούμε να αγοράζουμε από πιστοποιημένους παραγωγούς και δεν εμπιστευόμαστε τα τυποποιημένα του εμπορίου!). Η τσιτερκιάτα σερβίρεται σε σχήμα κουλούρας ή πιό απλά ως ένα βουναλάκι και στολίζεται με χρωματιστά κας κας.
Στην δικιά μου εκδοχή, στην ζύμη χρησιμοποίησα το λαρδί, το οποίο είναι πιό παραδοσιακό υλικό στην ιταλική κουζίνα από το βούτυρο; επειδή το ξέρω ότι είναι δύσκολο να βρεθεί στην Ελλάδα, χρησιμοποιήστε στη θέση του βούτυρο αγελάδος. Γιά το λικέρ διάλεξα φυσικά ένα σπιτικό με έντονες νότες μπαχαρικών, αφού οι ιταλίδες συνήθως προτιμούν το παραδοσιακό τους λικέρ με γλυκάνισο. Γιά το σερβίρισμα χρησιμοποίησα αμύγδαλα φιλέ, απλά επειδή είχα αρκετά στο ντουλάπι μου, καλύτερο είναι να χρησιμοποιήσετε αμύγδαλα χοντροκοπανισμένα ή ασπρισμένα και κομμένα σε μπαστουνάκια.

Δόση : γιά 6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής : εύκολη
Υλικά : 2 αυγά,
                1 κ.σ. γεμάτη χοιρινό λίπος (λαρδί) σε θερμοκρασία δωματίου,
                το ξύσμα της φλούδας από 1/2 λεμόνι και 1/2 πορτοκάλι ακέρωτο,
                2 κ.σ. λικέρ  με άρωμα μπαχαρικών,
                200 gr περίπου αλεύρι γοχ.       
γιά το τηγάνισμα : σπορέλαιο.
γιά το σερβίρισμα : 280 gr ανθόμελο,
                                     50 gr φιλέ αμυγδάλου,
                                     30 gr καντίτι πορτοκαλιού,
                                     20 gr ζαχαρωμένη φλούδα κίτρου κομμένη σε μικρά κομματάκια,
                                     κας κας κονφετί πολύχρωμο.
Προετοιμασία :
Αναμείξτε τα αυγά με το λικέρ, τα ξύσματα των εσπεριδοειδών και το λαρδί. Προσθέστε σταδιακά το αλεύρι, μέχρι να πάρετε μία μαλακή ζύμη, που να μην κολλάει. Τυλίξτε με διάφανη μεμβράνη και αφήστε την να ξεκουραστεί σε θερμοκρασία δωματίου γιά μισή ωρίτσα.
Με μία σπάτουλα κόψτε την ζύμη σε 6-7 κομμάτια. Πλάστε κορδόνια με διάμετρο περίπου 1 εκ. (όσο ένα μολύβι), κόψτε τα σε κομματάκια περίπου 1 εκ. και πλάστε τα σε μπαλίτσες. Γιά να μην κολλήσουν μέχρι να τα τηγανίσετε, τοποθετήστε τα επάνω σε καθαρό πανί.
Τηγανίστε τις μπαλίτσες της ζύμης σε ζεστό σπορέλαιο (180°C), μέχρι να ροδίσουν. Τοποθετήστε τες επάνω σε απορροφητικό χαρτί, ώστε να στραγγίσουν από το περιττό λάδι.
Ζεστάνετε το μέλι μέσα σε ένα ευρύχωρο τηγάνι ή χαμηλή κατσαρόλα. Προσθέστε τα λουκουμαδάκια και αναμείξτε. Οταν χλιαρίνουν, προσθέστε τα καντίτι και τα αμύγδαλα.
Πάρτε μία πιατέλα σερβιρίσματος και βάλτε στο κέντρο ένα ποτήρι ή μία κούπα. Τοποθετήστε γύρω τα λουκουμαδάκια με το μέλι. Οταν το μέλι στεροποιηθεί, αφαιρέστε το ποτήρι, γιά να σχηματιστεί το στεφάνι. Διακοσμήστε με πολύχρωμο κας κας κονφετί.
Διατηρείται εκτός ψυγείου.

LA CICERCHIATA 
per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Siamo già a febbraio e come ogni seconda domenica del mese, oggi è il giorno del nosto appuntamento con le amiche dei Quanti!

Già in clima carnivalesco, oggi prepariamo la cicerchiata, famoso dolcetto difusissimo nell' Italia centrale, prevalenetmente in Abruzzo, ma anche a Molise, Marche, Umbria fino a Roma. La cicerchiata rassomiglia tanto agli struffoli napoletani, che sono però un dolce natalizio!

Il nome viene dalla cicerchia, un legume che rassomiglia ai ceci, che viene coltivato nella zona. Le origini sono puramente italiane e risalgono al Medioevo. La cicerchiata è stata caratterizzata come Prodotto Agoroalimentare Tipico (PAT) di Abruzzo.
La cicerchiata è composta da piccolle palline fritte, legate col miele. L' impasto è semplicissimo, in base è un semplice impasto per la pasta, arricchito con strutto o burro, zucchero, liquore e zeste di limone. Il miele è un ingrediente fondamentale della ricetta e deve essere di buona qualità. Non a caso poi si crede che la cicerchiata è stata creata nella zona di Sangro, nota per l' intensa apicoltura e famosa per la produzione di miele di ottima qualità.
Informazioni tratte da : Alimentipedia, Wikipedia, Treccani.it, Iloveabruzzo.net
Per la mia versione di cicerchiata, prima di tutto ho raddoppiato le dosi della ricetta. Ho utilizzato lo strutto nel posto del burro e i filetti di mandorle, semplicemente perchè ne avevo tanti e volevo smaltirli. Per quanto riguarda il liquore, ho scelto uno speziato, da quelli che preparo a casa. 

Dosi : per 6 persone
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti : 2 uova,
                             1 cucchiaio colmo di strutto a temperatura ambiente,
                             la scorza grattugiata da 1/2 limone e 1/2 arancia non trattati,
                             2 cucchiai di liquore,
                             200 gr. ca. farina 00.
per friggere : olio di semi.
per la finitura : 280 gr miele millefiori,
                               50 gr lamelle di mandorle,
                               30 gr canditi d' arancia home made,
                               20 gr scorza di cedro candita tagliata a pezzettini,
                               coriandoli di zucchero.
Preparazione :
Mescolate le uova con il liquore, le zeste di agrumi e lo strutto. Aggiungete gradatamente la farina, fino a prendere un' impasto soffice, non appiccicoso. Coprite con pellicola transaprente e lasciate riposare per mezz' oretta a temepratura ambiente. 
Con un tarocco tagliate l' impasto a 6-7 pezzi con i quali create dei bastoncini spessi ca 1 cm. Tagliate a pezzettini da 1 cm, arrotolateli con le mani formando delle palline e adagiate su un telo. 
Friggete le palline in abondante olio di semi (io di girasole) fino a dorare. Traferite su carta assorbente per fare scolare l' olio in eccesso.
Scaldate il miele entro una padella capiente o casseruola. Aggiungete le palline fritte e mescolate. Lasciate intiepidire e aggiungete i canditi e le mandorle a lamelle. 
Prendete un piatto da portata. Al centro posizionate un bicchiere o barattolo di vetro e distribuite attorno il composto. Quando il miele sarà solidificato eliminate il bicchiere. 
Cospargete con i coriandoli di zucchero.