ΣΦΟΛΙΑΤΙΝΕΣ ΜΕ ΜΗΛΑ // SFOGLIATELLE ALLE MELE

ΣΦΟΛΙΑΤΙΝΕΣ ΜΕ ΜΗΛΑ

Μια πολύ εύκολη συνταγούλα, από αυτές πού πιό πολύ είναι ωραίες ιδεές, παρά πραγματικές συνταγές, αφού χρησιμοποιούμε έτοιμα υλικά και στην ουσία δεν παρασκευάζουμε κάτι.
Κομμάτια τραγανής σφολιάτας με μαρμελάδα, κρέμα ζαχαροπλαστικής και κομμάτια μήλου. Τέλειες για ένα γλυκάκι νόστιμο, εύκολο και γρήγορο! Η ιδέα είναι από την φίλη μου την Francesca (εδώ), με δικές μου τροποποιήσεις. Χρησιμοποίησα την δικιά μου (εννοείται!) μαρμελάδα με κολοκύθα και λωτό, η οποία ταίριασε καταπληκτικά με το μήλο, ίσως γιατί έχει και αρκετή κανέλα. Πιστεύω ότι εξ' ίσου ωραία θα ταιριάζει και η μαρμελάδα πορτοκάλι. Γίνονται ωραίες και χωρίς την κρέμα ζαχαροπλαστικής, εγώ την πρόσθεσα γιατί μου είχε περισσέψει από άλλη παρασκευή.

Δόση : 12 σφολιατίνες
Βαθμός δυσκολίας : εύκολο
Υλικά : 1 φύλλο σφολιάτα,
                2 μήλα,
                2 κ.σ. χυμό λεμονιού,
                12 γεμάτες κ.σ. μαρμελάδα,
                12 κ.γ. κρέμα ζαχροπλαστικής,
                λίγο γάλα,
                καστανή ζάχαρη demerara,
                αμύγδαλα φιλέ.
Προετοιμασία :
Για να φτιάξετε την κρέμα ζαχαροπλαστικής θα βρείτε αναλυτικές οδηγίες εδώ και εδώ (συνταγή στον μικροκυματικό).
Καθαρίστε τα μήλα και κόψτε τα σε φετούλες. Ραντίστε τα με τον χυμό λεμονιού, για να μην μαυρίσουν.
Ανοίξτε το φύλλο σφολιάτας και χωρίστε το σε 12 τετράγωνα κομμάτια (διαστασεις περίπου 10x10 εκ.). Τοποθετήστε τα μέσα σε ένα ταψί καλυμμένο με αντικολλητικό χαρτι.
Με ένα πινέλλο αλείψτε τις άκρες του κάθε κομματιού με λίγο γάλα. Τοποθετήστε στο κέντρο 1 κουταλιά μαρμελάδα και απο επάνω 1 κουταλιά κρέμα ζαχαροπλαστικής. Επάνω από την κρέμα τοποθετήστε 4 φετούλες μήλο. Πασπαλίστε με λίγη καστανή ζάχαρη και τέλος με λίγα αμύγδαλα φιλέ.
Ψήστε τις σφολιατίνες σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στον αέρα, για περίπου 30 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν.
Σερβίρετε τις σφολιατίνες χλιαρές.

          

SFOGLIATELLE ALLE MELE

Pasta sfoglia croccante con confettura home made, crema pasticcera e mele. 
Ricettina faciliscima e deliziosa, da quelle che sono piuttosto delle buone idee che ricette proprie, siccome preparate utilizzando ingredienti già pronti. L' idea è di mia amica Francesca (ricetta qui) con modifiche.
Ho utilizzato la mia confettura di zucca e cachi, che era perfetta per questa ricetta, anche perchè contiene abbondante cannella. Credo che in alternativa potete utilizzare anche la marmellata di arance. Sono buone anche senza la crema pasticcera.

Dosi : 12 sfogliatine
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1 rotolo di pasta sfoglia,
                             2 mele,
                             2 cucchiai di succo di limone,
                             12 cucchiai colmi di confettura,
                             12 cucchiai di crema pasticcera,
                             poco latte o panna,
                             zucchero di canna demerara,
                             mandorle a lamelle.
Preparazione :
Per preparare la crema pasticcera istruzioni dettagliate troverete qui e qui (ricetta veloce al microonde).
Sbucciate le mele, eliminate il torsolo e tagliate a fettine. Spruzzare col succo di limone, per evitare che si anneriscano.
Srottolate la sfolgia sul piano del lavoro e tagliate a 12 rettangoli di 10x10 cm ca. Disponete su una leccarda foderata con carta forno.
Spenellate i bordi con poco latte (o panna). Su ogni rettangolo disponete 1 cucchiaio di confettura, poi 1 cucchiaio di crema pasriccera e per ultime 4 fettine di mela. Cospargete con zucchero e lamelle di mandorle.
Fate cuocere in forno preriscaldato a 200°C, modalità ventilato, per 30 minuti ca., fino a dorare.
Servite le sfogliatelle tiepide. 

ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ ΑΛΑ ΜΠΟΝΙΦΑΣΙΈΝ (AUBERGINES 'A LA BONIFACIENNE) // MELANZANE ALLA BONIFACIO - I MIRIZANI

ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ ΑΛΑ ΜΠΟΝΙΦΑΣΙΈΝ 
(AUBERGINES 'A LA BONIFACIENNE - I MIRIZANI)

Το Bonifacio είναι μία γραφική κωμόπολη, σκαρφαλωμένη επάνω στις βραχώδεις πλαγιές ενός φιόρδ, στο νοτιότερο σημείο της Κορσικής. Στο εσωτερικό του φιόρδ υπαρχει ένα ασφαλές, απάνεμο λιμάνι, ενώ στο εξωτερικό μέρος, τα βράχια χτυπιούνται και τρώγονται από την θάλασσα και τα σπίτια κρέμονται επάνω από τον γκρεμό!

foto tratta dal web

Ενα από τα διασημότερα πιάτα του Bonifacio, είναι και οι γεμιστές μελιτζάνες του, που ονομάζονται Aubergines à la Bonifacienne ή I mirizani. Απλή συνταγούλα, που σίγουρα προέρχεται από την φτωχική, χωριάτικη κουζίνα, με ελάχιστα, συνηθισμένα υλικά και πλούσια γεύση. Στο Bonifacio χρησιμοποιούν μικρούλικες μελιτζάνες φλάσκες, που μάλλον δύσκολα θα τις βρείτε στην Ελλάδα. Η συνταγή γίνεται βέβαια εξ' ίσου νόστιμη και με τις συνηθισμένες μελιτζάνες, μόνο που ίσως σας δυσκολέψουν λίγο στο τηγάνισμα. Οι μελιτζάνες ζεματίζονται, αδείαζονται από την σάρκα τους και κρατάνε στη άκρη την φλούδα. Η σάρκα της μελιτζάνας, αναμιγνύεται με μπαγιάτικο ψωμάκι μουσκεμένο στο γάλα και λίγο τυράκι και οι φλούδες γεμίζονται με το μίγμα και γίνονται σαν μικρές βαρκούλες. Οι γεμιστές μελιτζάνες τηγανίζονται σε καυτό λάδι. Παρ' όλο που είναι τηγανητές, δεν γίνονται καθόλου βαρειές. Βέβαια κάποιοι αντί για το τηγάνισμα τις ψήνουν στον φούρνο, αλλά σίγουρα η γεύση δεν θα είναι η ίδια, γιατί στην μελιτζάνα ταιρίαζει πολύ το τηγάνισμα... 
Σερβίρονται συνήθως με σάλτσα ντομάτας, ως μεζεδάκι, με το απεριτίφ, ή ως ορεκτικό. Είναι εξ' ίσου υπέροχες ζεστές, όσο και κρύες και διατηρούνται για μερικές ημέρες στο ψυγείο, χωρίς να χάνουν την νοστιμιά τους.
Και μία μικρή παρένθεση για το κορσικάνικο τυρί tome de brebis ή tomme, το οποίο χρησιμοποιείται παραδοσιακά στην συγκεκριμένη συνταγή. Είναι ένα τυρί που φτιάχνεται από γάλα αποκλειστικά πρόβειο, με συμπίεση και χωρίς βράσιμο. Εχει υφή σκληρή και κοκκώδη και έντονα, γήινα, χαρακτηριστικά αρώματα. Η ωρίμανση του διαρκεί από 3 μήνες έως 1 χρόνο, και φυσικά με την πάροδο του χρόνου αποκτά πιό έντονη γεύση. Παρόμοια τυριά παρασκευάζονται στην Σαβοϊα, την Προβηγκία, αλλά και στην γειτονική ιταλική Κοιλάδα της Αόστης. Επειδή είναι μάλλον απίθανο να το βρείτε στην Ελλάδα, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με κεφαλοτύρι. 

Δόση : για 5 άτομα
Βαθμός δυσκολίας : μέτρια δύσκολο
Υλικά : 5 μελιτζάνες φλάσκες,
                200 gr ψίχα από μπαγιάτικο ψωμί,
                1 φλ. γάλα χλιαρό,
                2 σκελίδες σκόρδο,
                3 αυγά,
                150 gr τριμμένο τυρί tome ωριμασμένο (εναλλακτικά κεφαλοτύρι),
                10 φύλλα από πλατύφυλλο βασιλικό,
                πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο,
                αλάτι.
για το τηγάνισμα : σπορέλαιο (εγώ : ηλιέλαιο).
για το σερβίρισμα : σάλτσα ντομάτας.
Προετοιμασία :
Οπως είπα και στην εισαγωγή, στην Κορσική χρησιμοποιούν μικρές μελιτζάνες φλάσκες, που μάλλον είναι κάποια τοπική ποικιλία. Οι δόσεις που σας δίνω είναι για μελιτζάνες μετρίου μεγέθους. Προτιμήστε τις φλάσκες, γιά να γίνουν σαν βαρκούλες.
Αφαιρέστε τα κοτσάνια από τις μελιτζάνες, πλύντε τες και κόψτε τες κατά μήκος στα δύο. 
Βάλτε σε μία κατσαρόλα αρκετό νερό και 1 κοφτή κουταλιά αλάτι. Μόλις αρχίσει να βράζει, ρίξτε μέσα τις μελιτζάνες και αφήστε τες να βράσουν γιά περίπου 10 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει η σάρκα τους. Βγάλτε τες από το νερό και αφήστε τες να στραγγίσουν. 
Μόλις χλιαρίνουν, αδείαστε την σάρκα τους με ένα κουταλάκι, πολύ προσεκτικά, φροντίζοντας να μην καταστρέψετε την φλούδα. Βάλτε την σάρκα σε ένα τρυπητό και αφήστε την να στραγγίσει από τα υγρά της.
Τρίψτε την ψίχα του μπαγιάτικου ψωμιού και προσθέστε το χλιαρό γάλα. Αφήστε να σταθεί ένα δεκάλεπτο, να τραβήξει. 
Ψιλοκόψτε τα φύλλα του βασιλικού.
Πιέστε την ψίχα την μελιτζάνας, να αποβάλλει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα υγρά της και ψιλοκόψτε ή λιώστε την με ένα πηρούνι, μέσα σε ένα μεγάλο μπωλ. Προσθέστε το ψωμί, αφού το στραγγίσετε από το περίσσιο γάλα. Προσθέστε το σκόρδο ψιλοκομμένο ή περασμένο από την πρέσσα. Προσθέστε και τα υπόλοιπα υλικά και αναμείξτε.
Γεμίστε με το μίγμα τις φλούδες από τις μελιτζάνες. Από την δικιά μου εμπειρία, μου ήταν πιό βολικό να γεμίζω τις μελιτζάνες λίγο πριν τις ρίξω μέσα στο τηγάνι και όχι να τις ετοιμάσω πρώτα όλες και να τις τηγανίσω μετά.
Βάλτε μπόλικο λάδι σε ένα βαθύ τηγάνι, να ζεσταθεί. Ρϊξτε μέσα τις γεμισμένες μελιτζάνες μία μία και λίγες κάθε φορά. Εδώ θέλει λίγο προσοχή, γιατί οι μελιτζάνες πρέπει να τηγανιστούν πρώτα από την μεριά της γέμισης; και πάλι από την δικιά μου εμπειρία, με βόλεψε να ακουμπάω την κάθε μελιτζάνα επάνω σε μία μεγάλη τρυπητή σπάτουλα, να την βάζω μέσα στο τηγάνι και με μια δεύτερη σπάτουλα να την γυρνάω αμέσως. Αφήστε να τηγανιστούν οι μελιτζάνες γιά 6-8 λεπτά από την πλευρά με την γέμιση, γυρίστε τες και αφήστε τες να τηγανιστούν για ακόμη 4-5 λεπτά. Βγάλτε τες σε ένα πιάτο στρωμένο με απορροφητικό χαρτί, να στραγγίσουν το περιττό λάδι.
Σερβίρονται ζεστές ή κρύες. 
Εγώ τις συνόδεψα με την σάλτσα για πίτσα που φτιάχνω κάθε χρόνο, αφού είχα ετοιμάσει και τις κονσέρβες μου πριν από λιγές ημέρες. 

MELANZANE ALLA BONIFACIO - I MIRIZANI

La Bonifacio è una cittadina pittoresca, arrampicata sulle roccie di un promontorio, proprio sulla punta sud dell' isola di Corsica.
Uno dei piatti famosi di Bonifacio sono le melanzane farcite, chiamate aubergines à la Bonifacienne o I mirizani. Ricettina semplice, sicuramente contadina, con pochi ingredienti e tanto sapore. A Bonifacio utilizzano delle melanzane tonde piccoline, immagino qualche varietà locale. Le melanzane vengono sbollentate, svuotate dalla polpa, e poi la buccia rimasta viene farcita con un composto di polpa di melanzana, pane e formaggio. Venogno fritte subito in abbondante olio caldo. Questa è la ricetta tradizionale, c'è però chi preferisce la cottura al forno, per una variazione più leggera (non so dirvi se risulta anche tanto saporita!).
Le melanzane alla Bonifacio vengono servite come antipasto, calde o fredde, con salsa al pomodoro. Si conservano per qualche giorno al frigo senza mancare di sapore.
Siccome non sono riuscita a trovare delle melanzane piccoline, ho utilizzato quelle normali, di media grandezza. Il formaggio che viene utilizzato in questa ricetta è il tome corso, un formaggio stagionato da latte di pecora, introvabile in Grecia; al suo posto ho utilizzato il nostrano pecorino, chiamato kefalotyri.

Dosi : per 5 persone
Difficlotà : media
Ingredienti : 5 melanzane tonde
                             200 gr mollica di pane raffermo,
                             1 tazza di latte tiepido,
                             2 spicchi d' aglio
                             3 uova,
                             150 gr formaggio corso tome stagionato (in alternativa toma o pecorino stagionato),
                             10 foglie larghe di basilico,
                              pepe nero macinato al momento,
                              sale.
per friggere : olio di semi (io : di girasole).
per la finitura : salsa di pomodoro.
Preparazione :
Come ho già detto alla premessa, in Corsica hanno delle melanzane tonde piccoline. Le dosi riportate qui sono per melanzane di media grandezza, siccome non sono riuscita a trovarne troppo piccole. Preferite quelle tonde che sono più capienti.
Spuntate le melanzane e tagliatele in due, per il senso della lunghezza. 
Sbollentatele per una decina di minuti in abbondante acqua leggermente salata, fino ad intenerire. Scolatele bene. Quando saranno intiepidite, eliminate la polpa molto delicatemente con un cucchiaino, così da avere tutta la buccia intera. Sminuzzate la polpa con una forchetta, ponetela in un colapasta per sgocciolare la sua acqua.
Sbricciolate la mollica del pane raffermo entro una terrina e aggiungete il latte tiepido. Lasciate riposare per una decina di minuti e strizzate bene.
Tritate le foglie di basilico e aggiungetele al pane. 
Strizzare la polpa delle melanzane e aggiungetele pure alla terrina. Aggiungete pure l' aglio, tritatto finemente o passato allo spremiaglio, ed infine tutti gli ingredienti restanti e mescolate.
Con il composto riempite le buccie delle melanzane. Per me è stato più facile farcire le bucce poco prima a friggerle e non tutte insieme, siccome il composto non è compatto e tendevano a disfarsi. 
In una padella profonda mettete abbondante olio di semi e fate scaldare. Versate le melanzane farcite, poche alla volta. Siccome le melanzane devono cuocere prima dal lato farcito, per me è stato più comodo appoggiarle su una spatola forata, metterle nella padella e rigirarle subito con l' aiuto di una seconda spatola forata. Lasciate cuocere per 6-8 minuti dal lato farcito, fino a doratura, e poi rigirate dall' altro lato e lasciate cuocere per 4-5 minuti ancora. Estraettele dalla padella e appoggiate su carta assorbente.
Servitele calde o anche fredde.
Io le ho accompagnato con la mia salsa per la pizza, siccome proprio il giorno prima avevo preparato le mie conserve per l' inverno.

ΚΕΪΚ ΜΕ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ // PLUM CAKE ALLA CONFETTURA

ΚΕΪΚ ΜΕ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ

Όπως σας έχω πει και σε προηγούμενη ανάρτηση, επειδή κάπου μαζεύτηκαν αρκετές μαρμελάδες στην αποθήκη μου, έψαξα τρόπους για να τις καταναλώσω, αφού δεν υπήρχε περίπτωση να τις φάμε σκέτες στο ψωμί ή με το γιαούρτι. Έτσι μετά από την πάστα φλώρα, η οποία έκανε ομολογουμένως θραύση, σκέφτηκα να τις χρησιμοποιήσω και σε κέικ. Η μαρμελάδα στο κέικ, αντικαθιστά μέρος της ζάχαρης, προσθέτει υγρασία αλλά και αρώματα. Ανάλογα με την μαρμελάδα που θα χρησιμοποιήσετε συνδυάστε και το λικέρ, ή χρησιμοποιήστε το πιο ουδέτερο ρούμι, που ταιριάζει πολύ στα γλυκά, καθώς και αυτό προέρχεται από την ζάχαρη.

Δόση : για 6-8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας : εύκολο
Υλικά : 4 αυγά μεγάλα,
                85 gr ζάχαρη,
                100 gr σπορέλαιο (ηλιέλαιο),
                350 gr μαρμελάδα,
                1 πρέζα αλάτι,
                300 gr αλεύρι γοχ.,
                15 gr baking powder,
                1 σφηνάκι (30 ml) λικέρ.
για το σερβίρισμα : ζάχαρη άχνη.
Προετοιμασία :
Να σημειώσω ότι η ποσότητα της ζάχαρης μπορεί να αυξηθεί μέχρι τα 100 gr, ανάλογα με το πόσο γλυκιά είναι η μαρμελάδα. Εγώ τις μαρμελάδες μου τις φτιάχνω πλέον σύμφωνα με τις οδηγίες της Chrisine Ferber, οπότε βάζω αρκετή ζάχαρη (750 - 800 gr στο κιλό φρούτου).
Στο συγκεκριμένο κέικ, το οποίο φωτογράφησα, χρησιμοποίησα μαρμελάδα βερίκοκο με τζίντζερ και λικέρ πορτοκάλι.
Χτυπήστε τα αυγά με την ζάχαρη μέχρι να φουσκώσουν (10 λεπτά τουλάχιστον). Συνεχίζοντας το χτύπημα, ενσωματώστε το λάδι, αφήνοντας το να ρέει σαν κλωστή. Προσθέστε την μαρμελάδα, το αλάτι, το λικέρ και τέλος το αλεύρι κοσκινισμένο με το baking powder. Αναμείξτε απαλά, μέχρι το μείγμα να γίνει ομοιογενές.
Περάστε με λίγο λαδάκι μία φόρμα για κέικ, με διάμετρο 24-26 εκ. Ρίξτε μέσα το μείγμα και ισιώστε την επιφάνεια.
Ψήστε σε φούρνο προθερμασμένο στους 180°C, στις αντιστάσεις, για περίπου 45 λεπτά. Κάντε το τεστ της οδοντογλυφίδας.
Βγάλτε το κέικ από τον φούρνο και αφήστε το να κρυώσει.
Πριν σερβίρετε το κέικ, πασπαλίστε με ζάχαρη άχνη.

PLUM CAKE ALLA CONFETTURA

Come vi avevo detto, cercavo modi per smaltire le confetture che sono accumulate nella mia dispensa. Oltre alla cosidetta pasta flora (cioè una crostata con la confettura, tipica della pasticceria greca) ho preparato anche il plum cake con la confettura. Qui la confettura sostituisce parte dello zucchero, aggiunge umidità alla tessitura e certo aromi. Ho aggiunto anche un pochino di liquore, sempre fatto a casa (pure i liquori sono diventati numerosi nella dispensa!). Il liquore scelto dipende anche dalla confettura utilizzata, per fare l' abbinamento di aromi giusto. In mancanza di liquore potete aggiungere un po' di rum, che tanto si abbina bene ai dolci, siccome deriva anch' esso dallo zucchero.

Dosi : per 6-8 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 4 uova L,
                             85 gr di zucchero semolato,
                             100 gr olio di semi (di girasole),
                             350 gr di confettura,
                             1 pizzico di sale,
                             300 gr di farina 00,
                             15 gr di lievito chimico per dolci,
                             1 biccherino (30 ml) di liquore.
per la finitura : zucchero a velo.
Preparazione :
Devo notare che la quantità dello zucchero può aumentare fino a 100 gr, dipende anche da quanto zucchero contiene la confettura utilizzata. Io di solito ci metto parecchio zucchero nelle confetture (750-800 gr per kilo di frutta), siccome le preparo ormai con la ricetta di Christine Ferber.
Per la torta della foto, ho utilizzato confettura di albicocche allo zenzero e liquore all' arancia.
Sbattete le uova con lo zucchero fino a prendere una crema chiara e spumosa (per 10 minuti, almeno). Continuando a sbattere incorporate l' olio, versato a filo. Aggiungete la confettura, il sale, il liquore e la farina settacciata inseme al lievito. Mescolate delicatemente fino a prendere un composto omogeneo.
Spenellate d' olio uno stampo per ciambella, di 24-26 cm di diametro. Versate il composto e livellate.
Infornate in forno preriscaldato a 180°C, modalità statico, per 45 minuti ca. Fate la prova stecchino.
Sfornate e lasciate raffreddare.
Prima di servire cospargere il plum cake con zucchero a velo.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΕΪΚ ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΨΗΣΙΜΟ ?

- Γιατί το κέϊκ φουσκώνει στο κέντρο κατά το ψήσιμο και σχηματίζει το "βουναλάκι" ?

Οταν βάλουμε το κέϊκ στον φούρνο, η θερμοκρασία στα τοιχώματα της φόρμας, η οποία είναι καλός αγωγός της θερμότητας, ανεβαίνει πολύ πιό γρήγορα απ' ότι στο κέντρο του, με αποτέλεσμα να ψήνεται πιό γρήγορα. Το κεντρικό τμήμα του κέϊκ, ψήνεται πιό αργά, φουσκώνει, λόγω της παρουσίας του baking, επίσης με πιό αργό ρυθμό, με αποτέλεσμα να σκάει η επιφάνεια του και να σχηματίζεται το "βουναλάκι".
Αυτό βέβαια εξαρτάται και από την σύθεση του μίγματος του κέϊκ, σε μίγμα τα που περιέχουν μεγάλη ποσότητα ενσωματωμένου αέρα (πχ. πάστα τζενοβέζε) το φαινόμενο είναι περιορισμένο.
Ενας τρόπος για να αποφύγουμε το ανομοιόμορφο φούσκωμα, είναι να τυλίξουμε την φόρμα με μία βρεγμένη πετσέτα; με αυτόν τον τρόπο η θερμοκρασία θα αργήσει να ανεβεί και στα τοιχώματα της φόρμας, και το κέϊκ θα ψηθεί ομοιόμορφα.

ΠΟΣΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΝΩΠΗΣ ΜΑΓΙΑΣ ΜΠΥΡΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ 1 ΦΑΚΕΛΛΑΚΙ ΞΗΡΗΣ ?

- Πόση ποσότητα νωπής μαγιάς μπύρας αντιστοιχεί σε 1 φακελλάκι ξηρής?

Ουσιαστικά στην πράξη, 1 κύβος συκευασμένης νωπής μαγιάς (συνήθως βάρους 25 gr) αντιστοιχεί σε 1 φακελλάκι (συνήθως βάρους 8 gr) ξηρής, αφού, όπως αναγράφεται και στις συσκευασίες τους, αντιστοίχως οι συγκεκριμένες ποσότητες είναι για 500 gr αλεύρι.
Αν θέλουμε όμως να είμαστε ακριβείς, η αναλογία είναι περίπου 1 προς 3:
9 gr λυοφιλιοποιημένη (ξηρή) μαγιά = 29,60 gr νωπή
Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι η νωπή μαγιά έχει ενυδάτωση 72%, ενώ η ξηρή 8%. Ετσι η εξίσωση μας δίνει : (100-8)/(100-72) = 3,28571 το οποίο στρογγυλοποιούμε σε 3,29
H αναλογία που σας ανέφερα πιό πάνω, προκύπτει αν πολλαπλασιάσουμε το βάρος της ξηρής μαγιάς με το 3,29 : 9 x 3,29 = 29,60 gr
Αντιθέτως αν η συνταγή μας αναφέρει νωπή μαγιά και εμείς θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε ξηρή,  δεν έχουμε παρά να διαιρέσουμε με το 3,29. Πχ. η αντιστοιχία ενός κύβου νωπής μαγιάς, συνήθως βάρους 25 gr, σε ξηρή μαγιά προκύπτει : 25 / 3,29 = 7,60 gr
Η ξηρη μαγιά πλεονεκτεί ως προς το ότι μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός ψυγείου, και ενσωματώνεται άμεσα στις ζύμες, χωρίς να είναι απαραίτητο να διαλυθεί πρώτα σε νερό (ή άλλο υγρό), γι' αυτό την ονομάζουν και στιγμιαία μαγιά.

ΧΟΝΤΡΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΣΤΟ ΣΟΛΟΜΟ // MEZZE MANICHE CON ZUCCHINE E SALMONE AFFUMICATO

ΧΟΝΤΡΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΣΤΟ ΣΟΛΟΜΟ

Μια καλοκαιρινή μακαρονάδα, που σερβίρεται κρύα. Μπορείτε να την παρουσιάσετε ως ελαφρύ κυρίως πιάτο αλλά και ως σαλάτα σε ένα τραπέζι. Τα κολοκυθάκια συνδυάζονται υπέροχα με τα ψαρικά και εδώ ο καπνιστός σολομός προσθέτει μια νότα γκουρμέ! Ο φρέσκος άνηθος συμπληρώνει γευστικά το πιάτο.
Χρησιμοποίησα ένα είδος μακαρόνια μάλλον ασυνήθιστα στην Ελλάδα, ονομάζονται mezze maniche (μισά μανίκια) καί μοιάζουν με πολύ μεγάλα κοφτά μακαρόνια. Στην Ιταλία είναι ένα από τα παραδοσιακά σχήματα πάστας και προέρχεται από την Κεντρική προς Βόρεια περιοχή της. Στην Emilia-Romagna τα ονομάζουν και maniche di frate (τα μανίκια του μοναχού). Η ονομασία τους δεν είναι τυχαία, παραπέμπει στα κοντά μανίκια των ρούχων κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, και παραδοσιακά προορίζονται για καλοκαιρινές μακαρονάδες ή κρύες μακαρονοσαλάτες. Συνδυάζονται με υλικά φρέσκα και ελαφρά, ιδανικά δε με ψαρικά. Το μεγάλο τους σχήμα, αλλά και οι ραβδώσεις στην εξωτερική τους επιφάνεια, συγκρατούν την σάλτσα και επενδύουν γευστικά την πάστα. Ενδείκνυνται επίσης για σωτάρισμα σε τηγάνι αλλά και για μακαρονάδες φούρνου με πλούσια σάλτσα.

Δόση : για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας : εύκολο
Υλικά : 400 gr mezze maniche,
                4 κολοκυθάκια,
                3 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                200 gr φιλέτο σολομού καπνιστό,
                1/2 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο (1 φλ. περίπου),
                από 1 λεμόνι τον χυμό,
                πιπέρι λευκό,
                αλάτι,
                ελαιόλαδο παρθένο έξτρα γιά το σερβίρισμα.
Προετοιμασία :
Οπως σας είπα διάλεξα τα μακαρόνια mezze maniche, γιατί πιστεύω ότι είναι ιδανικά για το συγκεκριμένο πιάτο. Μπορείτε όμως να χρησιμοποιήσετε και κάποιο άλλο είδος, κατά προτίμηση κοντά και όχι πολύ ψιλά. Βάλτε την πάστα να βράσει αλ ντέντε, σε άφθονο αλατισμένο νερό (δείτε και εδώ).  Στραγγίστε και αφήστε την να χλιαρίνει.
Κόψτε τα κολοκυθάκια σε φετούλες.
Σε ένα τηγάνι βάλτε το λάδι και σωτάρετε τα κολοκυθάκια για 6-7 λεπτά σε πολύ μέτρια φωτιά, χωρίς να πάρουν χρώμα. Τα κολοκυθάκια δεν πρέπει να μαλακώσουν πολύ, αλλά να μείνουν λίγο τραγανά. Αλατίστε και πιπερώστε. Κατεβάστε το τηγάνι από την φωτιά και αφήστε τα και αυτά να χλιαρίνουν.
Κόψτε με το χέρι τον σολομό σε μικρά κομματάκια, αναμείξτε τον με τον άνηθο και τον χυμό του λεμονιού.
Οταν όλα τα συστατικά κρυώσουν, αναμείξτε τα.
Σερβίρετε την μακαρονάδα με λίγο έξτρα ελαιόλαδο και τριμμένο πιπεράκι.

MEZZE MANICHE CON ZUCCHINE E SALMONE AFFUMICATO

Un piatto di pasta estivo, che viene servito preferibilmente freddo, come primo ma anche come insalata ad un buffet. L' abbinamento zucchine e pesce è un classico, e qui il salmone affumicato e l' aneto esaltano il sapore.
Le mezze maniche è un formato di pasta difficilmente reperibile in Grecia. Intanto io sono riuscita a trovarla e non ho perso l' occasione di provarla subito. Le mezze maniche sono un formato originario dell' Italia centro-settentrionale. Rassomigliano ai rigattoni, ma sono più grosse e più corte. In Emilia Romagna vengono chiamate anche maniche di frate. Il loro nome è legato ai vestiti portati durante la bella stagione, appunto a maniche corte. Vengono utilizzate piuttosto per ricette estive, con ingredienti freschi e leggeri, per insalate e piatti di pasta fredda, anche se questo non esclude che possono essere abbinati a condimenti più sostanziosi.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 400 gr  di mezze maniche,
                             4 zucchine medie,
                             3 cucchiai olio extravergine di oliva,
                             200 ge di salmone affumicato
                             1/2 mazzetto di aneto tritato (1 tazza ca.),
                             da 1 limone il succo,
                             pepe bianco macinato,
                             sale,
                             olio extravergine di oliva per la finitura.
Preparazione :
Fate cuocere la pasta in abbondante acqua salata. Scolate e leasciate intiepidire.
Spuntate e lavate le zucchine. Tagliate a pezzetti. Ponete l' olio in un tegame e fate saltare le zucchine a fuoco moderato, per 6-7 minuti ca, senza lasciare prendere colore e fino ad intenerire e pur restare corccanti. Salate e pepate, ritirate dal fuoco e lasciate intiepidire.
Sminuzzate a mano i filetti di salmone affumicato. Mescolate con l' aneto tritato finemente ed il succo del limone.
Appena tutti gli ingredienti saranno intiepiditi mescolate.
Servite la pasta con un filo d' olio crudo e pepe macinato.

ΤΣΙΖΚΕΪΚ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΡΥΔΑ // CHEESECAKE AL CIOCCOLATO E COCCO, RICETTA SENZA COTTURA

ΤΣΙΖΚΕΪΚ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΡΥΔΑ

Η φωτογραφία από αυτό το τσιζκέϊκ, ανέβηκε πριν από μια εβδομάδα ακριβώς στο Face book και στα πολυάριθμα σχόλια που ακολούθησαν ζητήθηκε επίμονα η συνταγή. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε άλλη προγραμματισμένη ανάρτηση για σήμερα, αλλά υπέκυψα στις πιέσεις και σας δίνω την συνταγή που μου ζητήσατε!
Είναι ένα πολύ εύκολο γλυκάκι, χωρίς ψήσιμο, το οποίο προέκυψε λίγο από ιδέες από το διαδίκτυο και λίγο από αυτοσχεδιασμό, έχοντας στο νού μου να χρησιμοποιήσω άμεσα τόσο το μασκαρπόνε, που πλησίαζε στην ημερομηνία λήξης του, όσο και τα choco rice pops που περίμεναν υπομονετικά στο ντουλάπι μου. Η κρέμα του αφράτη και ανάλαφρη (σε καμμιά περίπτωση όμως light) συνδυάζεται με την τραγανή σοκολατένια βάση και την βελούδινη, άκρως σοκολατένια γκανάς. Προσωπικά το είχα υποτιμήσει, αλλά απέσπασε εξαιρετικά σχόλια από όσους το δοκίμασαν. Ετυχε μάλιστα ο ένας από τους φίλους μας να έχει δουλέψει για πολλά χρόνια ως υπεύθυνος σε φημισμένο ζαχαροπλαστείο της πόλης μας και έμεινε ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος από την υφή και την γεύση του. Εκεί επάνω ανοίξαμε και μία συζήτηση γιά το πως φτιάχνονται κατά κανόνα τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων, πρώτα απ' όλα για τα υλικά που χρησιμοποιούν, και δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν όλα αυτά που μέχρι πρότινος υποπτευόμουν για έτοιμα μίγματα, για γάλα σκόνη, μαργαρίνες, υποκατάστατα σαντιγύ και ενισχυτικά γεύσης...

Δόση : 12 μερίδες
Βαθμός δυσκολίας : εύκολο
Υλικά
για την τραγανή βάση : 120 gr choco rice pops,
                                            150 gr κουβερτούρα με 50% κακάο.
γιά την κρέμα : 500 gr κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά,
                             4 κ.σ. (50 gr) ζάχαρη άχνη,
                             250 gr μασκαρπόνε,
                             80 gr λευκή κουβερτούρα,
                             50 ml Batida de coco,                         
                             3 φύλλα (5 gr) ζελατίνη,
                             2 κ.σ. ινδοκάρυδο τριμμένο.                         
γιά την επικάλυψη : 100 gr κουβερτούρα με 50% κακάο,
                                      100 gr κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά,
                                      κακάο άγλυκο,
                                      ινδοκάρυδο.
Προετοιμασία :
Πάρτε μία λυόμενη φόρμα με διάμετρο 26 εκ. και καλύψτε τον πάτο της με αντικολλητικό χαρτί.
Λιώστε την κουβερτούρα στον μικροκυματικό ή σε μπαίν μαρί, προσθέστε τα rice pops και αναμείξτε. Στρώστε το μίγμα μέσα στην φόρμα, ισιώστε την επιφάνεια του και βάλτε το στο ψυγείο να στερεοποιηθεί.
Βάλτε την ζελατίνη να μαλακώσει σε νερό βρύσης. Ζεστάνετε 3 κ.σ. από την κρέμα γάλακτος, στραγγίστε καλά την ζελατίνη, προσθέστε την και αναμείξτε να διαλυθεί τελείως.
Χτυπήστε την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος με την ζάχαρη σε σαντιγύ.
Λιώστε την λευκή κουβερτούρα σε μπαίν-μαρί και αφήστε την να χλιαρίνει.
Χτυπήστε το μασκαρπόνε με τον αυγογδάρτη να αφρατέψει λίγο, προσθέστε το ποτό, την λευκή κουβερτούρα και την ζελατίνη και αναμείξτε καλά. Προσθέστε και την σαντιγύ και αναμείξτε.
Στρώστε την κρέμα επάνω στην βάση, ισιώστε την επιφάνεια και σκορπίστε από επάνω το ινδοκάρυδο. Βάλτε και πάλι την φόρμα στο ψυγείο.
Ετοιμάστε την γκανάς. Ψιλοκόψτε την κουβερτούρα. Ζεστάνετε την κρέμα γάλακτος, ρίξτε την στην κουβερτούρα και αναμείξτε μέχρι να διαλυθεί τελείως. Αφήστε το μίγμα να κρυώσει και ρίξτε το επάνω στο γλυκό.
Αφήστε το γλυκό στο ψυγείο για τουλάχιστον 3 ώρες, να σταθεροποιηθεί η κρέμα.
Οταν έρθει η ώρα να το σερβίρετε, ξεφορμάρετε το μέσα σε μία πιατέλα σερβιρίσματος, πασπαλίστε με κακάο και στολίστε το με το υπόλοιπο ινδοκάρυδο.
Διατηρείται στο ψυγείο. Πρέπει να εχετε υπ' όψιν ότι μετα από 2 ημέρες η βάση δεν είναι πλέον τόσο τραγανή.

CHEESECAKE AL CIOCCOLATO E COCCO, RICETTA SENZA COTTURA

Una torta perddipiù improvvisata, anche se l' idea per sua struttura l' avevo vista in qualche blog, sfortunatamente non ricordo dove. Volevo a tutti i costi smaltire una confezione di mascarpone ed il riso soffiato al cacao che avevo già da mesi nella mia dispensa. E poi volevo preparare un dolce fresco, senza cottura che avrebbe anche il cioccolato...
Fresca, deliziosa e facilissima è ideale come dessert estivo.

Dosi : per 12 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti
per la base croccante : 120 gr di riso soffiato al cacao,
                                           150 gr di cioccolato fondente al 50% cacao.
per la crema : 500 gr di panna a 35% grassi,
                           4 cucchiai (50 gr) di zucchero a velo,
                           250 gr di mascarpone,
                           80 gr di cioccolato fondente bianco,
                           50 ml di Batida de coco,                         
                           3 fogli (5 gr) di colla di pesce,
                           2 cucchiai di cocco rapè.                         
per la finitura : 100 gr di cioccolato fondente al 50% cacao,
                              100 gr di panna a 35% grassi,
                              cacao amaro,
                              cocco rapè.
Preparazione :
Foderate il fondo di una tortiera di 26 cm di diametro, con carta antiaderente.
Preparate la base croccante. Fate fondere il cioccolato al microonde o a bagnomaria. Aggiungete il riso soffiato e mescolate. Disponete nella tortiera, livellate e ponete nel frigo.
Ammollate la colla di pesce in acqua dal rubinetto. Scaldate 3 cucchiai di panna, strizzate bene la colla di pesce, aggiungete alla panna e mescolate fino a sciogliersi completamente. Lasciate intiepidire.
Montate la panna con lo zucchero a velo.
Fate fondere il cioccolato bianco a bagnomaria e lasciate intiepidire. 
Sbattete il mascarpone, aggiungete il liquore, il cioccolato bianco fuso e la colla di pesce e mescolate bene. 
Aggiungete la panna montata e mescolate.
Disponete la crema sulla base croccante. Livellate e cospargete di cocco rapè. Ponete nel frigo.
Preparate la ganache. Scaldate la panna, versate sul cioccolato sminuzzato e mescolate fino a sciogliersi completamente. Lasciate raffreddare a  temperatura ambiente e versatelo sulla torta.
Lasciate la torta per almeno 3 ore nel frigo.
Sformate la torta entro un piatto da portata. Cospargete di cacao amaro e decorate con cocco rapè.
Viene conservata nel frigo. Tenete conto che un paio di giorni dopo la base viene inumidita e non risulta lo stesso croccante.

ΚΡΟΚΕΤΕΣ ΓΙΑ ΓΑΤΕΣ // CROCCHETTE PER GATTI

ΚΡΟΚΕΤΤΕΣ ΓΙΑ ΓΑΤΕΣ

Αυτή είναι σίγουρα μία ανάρτηση που δεν την περιμένατε!
Οσοι με παρακολουθείτε και στο Face book, γνωρίζετε την αδυναμία μου για τα ζωάκια γενικώς, αλλά και ιδιαίτερως γιά τις δύο κούκλες μου, τις πολυφωτογραφημένες Λουλού και Ρινιό. Η Λουλού μας είναι 6 χρονών και το μικρό μας το Ρινιό μόλις συμπλήρωσε τον πρώτο του χρόνο. Καί οι δύο τους, όπως και όσες γάτες είχα ως συγκάτοικους μέχρι τώρα, είναι πρώην αδεσποτάκια, από τα πολύ τυχερά, που βρήκαν ένα σπιτάκι και ανθρώπους που σέβονται την ελευθερία τους (καί οι δυό τους ζούν ελεύθερες στην εξοχη καί αυτό έγινε από επιλογή), αλλά ταυτόχρονα είναι πάντοτε παρόντες για να τα φροντίσουν. Η Λουλού μας είναι λίγο μονόχνωτη και πολύ κυριαρχική και με δυσκολία δέχτηκε την μκρή μαύρη εισβολέα στο σπίτι και στην ζωή της. Το Ρινιό σε λίγες ημέρες συμπληρώνει έναν χρόνο που βρίσκεται κοντά μας; μέσα σε αυτούς τους 12 μήνες αγωνιστήκαμε μαζί γιά να ξεπεράσουμε τα πολλά προβλήματα που είχε, γιατί το βρήκαμε πολύ ταλαιπωρημένο, του δώσαμε λίγη αγάπη, μας χάρισε πολλή χαρά και σήμερα είναι και αυτή ένα μέλος της οικογένειας μας... 
Οταν πρωτοήρθε η Λουλού στο σπίτι μας, φρόντιζα να της μαγειρεύω μικρά γεύματα με ψάρι ή συκωτάκια πουλιών και λαχανικά, τα οποία κατέψυχα και είχα προμήθειες για 1-2 μήνες. Αργότερα άρχισε να βαριέται τις ίδιες γεύσεις  ο ελεύθερος χρόνος μου περιορίστηκε και γυρίσαμε στην εύκολη λύση της κονσέρβας και της κροκέτας. Το Ρινιό πάλι, επειδή πέρασε και αρκετούς μήνες με ειδική διατροφή, δεν τρώει καθόλου μαγειρευτό φαϊ, ούτε και σκέτο κρέας ή ψάρι και προτιμάει τις κονσέρβες και ιδιαίτερα τα φακελλάκια, που όπως και να το κάνουμε είναι και πιό γκουρμέ.
Από καιρό ήθελα να προσπαθήσω να φτιάξω κροκέτες για γάτες, με αγνά, καθαρά υλικά. Το φανταζόμουν ότι δεν θα είναι εύκολο να καθήσω να πλάσω τα εκατοντάδες μικρά μπαλλάκια, σε μέγεθος που να μπορεί να τα φάει μία γάτα. Κάποια μεγάλη μέρα πήρα την απόφαση... Ομολογώ ότι δεν ξέρω αν θα το ξαναεπιχειρούσα! Παρ' όλα αυτά σας δίνω την συνταγή και μοιράζομαι και αυτήν την εμπειρία μου μαζί σας.
Οσο γιά το αν οι κροκέτες άρεσαν, εδώ οι απόψεις διίστανται... Η Λουλού μόλις τις μύρισε τις βρήκε πολύ ενδιαφέρουσες, αλλά μετά βαριόταν να κάθεται να τις μασουλάει, έχει και ένα θέμα με το σαγόνι της, που το είχε σπάσει πρίν 3 χρόνια (όχι από μόνη της, μάλλον κάποιος την χτύπησε γιατί την βρήκαμε με τσακισμένη μύτη και σαγόνι, αλλά ευτυχώς ανάρρωσε πολύ γρήγορα...). Το Ρινιό δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μόνο τις μύρισε και δεν καταδέχτηκε ούτε να τις δοκιμάσει. Βέβαια η ... έρευνα συνεχίστηκε και στα αδεσποτάκια που ταϊζουμε έξω από το μαγαζί; εδώ άλλα κυριολεκτικά τις τσάκισαν ενώ άλλα προτίμησαν αυτές του εμποριου....

Δόση : 750 gr περίπου
Βαθμός δυσκολίας : μέτρια δύσκολο
Υλικά : 1 στήθος κοτόπουλου,               
                1 καρότο,
                200 gr ζωμό κοτόπουλου,
                30 ml ελαιόλαδο,
                150 gr αλεύρι γοχ.,
                200 gr καλαμποκάλευρο,
                1 κ.σ. baking powder,
                1 αυγό,
                αλάτι,
                1-2 κ.σ. γάλα.
Προετοιμασία :
Διαλέξτε φιλέτο από στήθος κοτόπουλου. Αν το αγοράσετε ολόκληρο με το κόκκαλο, αφαιρέστε κατ' αρχήν την πέτσα και προσεκτικά όλα τα κόκκαλα; τα κόκκαλα του κοτόπουλου είναι πολύ επικίνδυνα για τις γάτες, αν καταποθούν μπορεί να δημιουργήσουν πληγές στα έντερα τους.
Κόψτε το κοτόπουλο σε κομμάτια, βάλτε το σε μία μικρή κατσαρόλα, προσθέστε το καρότο (καθαρισμένο), σκεπάστε με νερό και βάλτε το στην φωτιά. Αφήστε το να βράσει καλά, γιά τουλάχιστον μισή ώρα, μέχρι να μαλακώσει πολύ. 
Στραγγίστε το κοτόπουλο, μετά το βράσιμο το ζύγισα και ήταν 300 γρ.  Βάλτε το στο μπλέντερ, προσθέστε τα λαχανικά και περίπου 1 φλυτζάνι από τον ζωμό και πολτοποιήστε τα. Βάλτε το μίγμα σε ένα σκεύος, προσθέστε τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από το γάλα και αναμείξτε. Αλάτι έβαλα 2-3 πρέζες, αποφύγετε να το κάνετε πολύ αλμυρό. Αν το μίγμα για τις κροκέτες βγεί σφιχτό, προσθέστε λίγο γάλα.
Οπλιστήτε με υπομονή και πλάστε την ζύμη σε μικρά μπαλλάκια σε μέγεθος στραγαλιού. Τοποθετήστε τα μέσα σε ταψί στρωμένο με αντικολητικό χαρτί. Με τις δόσεις που σας δίνω βγήκαν 2 μεγάλα ταψιά.
Ψήστε σε φούρνο προθερμασμένο στους 170°C, στον αέρα, για 12-13 λεπτά. 
Αφήστε τις κροκέτες να κρυώσουν και φυλάξτε τες σε σακκούλα τροφίμων στο ψυγείο.

CROCCHETTE PER GATTI

Certo, questo è un post piuttosto insolito...
Tutti quelli che mi seguite al Fb, lo sapete bene quanto amo gli animali, ed il mio debole per le mie puppe bianconere, Lulù e Riniò. Lulù ha già 6 anni, dispettosa e di carattere dominante, è la regina della casa, mentre la piccola e dolce Riniò, ha appena compiuto il suo primo anno di vita. Tutte e due, come anche tutte le gatte con le quali ho vissuto durante la mia vita, sono trovatelli, da quelli fortunati ad imbattere sull' umano giusto che non ha sorpassato, anzi, ha aperto la sua casa ed il suo cuore a questi esserini indifesi e bisognosi di cure e affetto... Con la piccola Riniò, abbiamo trascorso dei momenti di ansia e addiritura di disperazione, mentre lottavamo insieme a superare i tanti problemi di salute che ci sono manifestati, date le sue condizioni critiche quando l' avevamo trovata...
Durante l' infanzia di Lulù, cucinavo spesso dei pasti apposta per lei, di solito fegatini di pollo o pesce (alici) che poi congelavo e così facevo la scorta del mese. Poi piano piano lei si è stufata degli stessi sapori, io mi sono trovata più indaffarata e siamo rincorsi alle solito cibo per gatti in lattina. Riniò dall' altro canto, ha passato dei mesi con alimentazione speciale e così è abituata alle lattine, specialmente va matta per i bocconcini in bustina, e non le piace affatto il cibo cucinato, ancora se si tratta di sola carne o pesce.
Già da tempo avevo in mente di preparare  i croccantini home made. Sospettavo che non sarebbe facile preparare a mano tante piccole palline... Un giorno ho deciso finalmente di provare. Ammetto che difficilmente lo ripeterei! Intanto condivido con voi la mia esperienza sull' argomento...
Immagino che siete curiosi a sapere, se almeno i croccantini sono piaciuti ai gatti... Lulù li ha annusati, le sono piaciuti, ma poi si è stufata a grannocchiarli (lei aveva rotto la manibola un paio di anni fa ed evita di magniare le crocchete) e alla fine ha preferito il suo cibo soffice. Riniò poi non si è degnata neanche ad assagiarli... Certo gli assaggi sono estesi anche per i randaggi che do da mangiare; tra questi ci sono stati quelli che li hanno adorati e li hanno spazzolati via subito, mentre alti hanno preferito le solite crocchette di commercio.

Dosi : 750 gr ca.
Difficoltà : facile

Ingredienti : 1 petto di pollo,                            

                             1 carota,
                             200 gr di brodo di cottura del pollo,
                             30 ml di olio di oliva,
                             150 gr di farina 00,
                             200 gr di farina di mais,
                             1 cucchiaio lievito chimico,
                             1 uovo,
                             qualche pizzico di sale,
                             1-2 cucchiai di latte.
Preparazione :
Io ho scelto il filetto di petto di pollo, senza pelle e certo senza le ossa; le ossa del pollo sono particolarmente pericolosi per i gatti ed i piccoli cani, possono provocare lacerazioni interne.
Tagliate la carne a pezzi, ponete in una casseruola, aggiungete la carota, coprite con acqua e portate sul fuoco. Lasciate cuocere fino quasi a spappolare, per oltre 30 minuti.
Scolate il pollo; io l' ho pesato era 300 gr. Ponete nel robot di cucina, aggiungete la carota, 1 tazza dal brodo di cottura e omogeneizzate. Ponete in una bastardella, aggiungete gli ingredienti restanti tranne il late e mescolate. Ho messo un paio di pizzichi di sale, evitate di salare troppo. Se il composto risulta troppo compatto aggiungete un pochino di latte.
Qui ci vuole santa pazienza per preparare le crocchettine alla grandezza di una fava. Disponete entro una teglia rivestita di carta forno. Con le dosi riportate ho fatto ben due teglie di crocchette.
Infornate in forno preriscaldato a 170°C, modalità ventilato, per 12-13 minuti.
Sfornate e lasciate raffreddare. Conservatele nel frigo, entro un sacchetto di plastica per alimenti.