ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΥΚΟΜΕΛΟ (ΠΕΤΙΜΕΖΙ ΑΠΟ ΣΥΚΑ) // VINCOTTO DI FICHI

ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΥΚΟΜΕΛΟ (ΠΕΤΙΜΕΖΙ ΑΠΟ ΣΥΚΑ)

Το φετεινό, πολύ ζεστό καλοκαίρι, δεν άφησε βέβαια ανεπηρέαστα τα δέντρα μας! Ετσι από την κατάφορτη συκιά μας, δεν καταφέραμε να απολαύσουμε παρά ελάχιστα σύκα, αφού τα περισσότερα κάηκαν από τον ήλιο και την ζέστη. Μου δόθηκε όμως η ευκαιρία να φτιάξω συκόμελο ή αλλιώς πετιμέζι από σύκα. Μπορεί τα σύκα να ωρίμασαν πολύ γρήγορα και πολλά από αυτά να ξεράθηκαν επάνω στο δέντρο, ήταν όμως ιδανικά για την παρασκευή του συκόμελου, που θέλει τα σύκα ζαχαρωμένα.
Πολλοί φτιάχνουν το συκόμελο από τα αποξηραμένα σύκα, αφού τα ενυδατώσουν. Πιστεύω ότι αυτή η παρασκευή έχει μεγαλύτερη απόδοση, καθώς τα αποξηραμένα σύκα περιέχουν περισσότερα σάκχαρα. Γιά να πάρετε περίπου ένα βαζάκι των 250 ml συκόμελο, θα χρειαστήτε 5-6 κιλά φρέσκα σύκα, πολύ ώριμα.
Το συκόμελο είναι το τρίτο είδος μούστου που δοκιμάζουμε στο laboratorio, μετά από το πετιμέζι του ροδιού και το κλασσικό των σταφυλιών. Μπροείτε να το χρησιμοποιήσετε ως ντρέσινγκ σε σαλάτες ή γιά να αρωματίσετε και να αντικαταστήσετε την ζάχαρη σε γλυκά παρασκευάσματα. 

Βαθμός δυσκολίας συνταγής : πολύ εύκολη
Υλικά : τουλάχιστον 5 κιλά σύκα, πολύ ώριμα,
                νερό.
Προετοιμασία :
Τα σύκα τα χρησιμοποιούμε ολόκληρα, με την φλούδα τους. Πλύντε τα γιά να αφαιρέστε τυχόν σκόνη ή ακαθαρσίες. Ανοίξτε τα γιά να ελέξετε μήπως έχουν μέσα σκουλήκια. Βάλτε τα μέσα σε μία ευρύχωρη κατσαρόλα και σκεπάστε τα με νερό.
Βάλτε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά και αφήστε τα σύκα να βράσουν γιά περίπου 1 ώρα, μέχρι να λιώσουν. Συμπληρώστε με νερό αν χρειαστεί. Κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά και αφήστε το μίγμα να χλιαρίνει.
Στρώστε ένα κομάτι τουλπάνι μέσα σε ένα μεγάλο σουρωτήρι και τοποθετήστε το επάνω από ένα ευρύχωρο μπωλ. Το τούλι δεν είναι κατάλληλο, γιατί μπορεί να αφήσει τα σποράκια να περάσουν. Ρίξτε το περιεχόμενο της κατσαρόλας στο σουρωτήρι. Αφού στραγγίσουν τα πολλά υγρά, κλείστε το τουλπάνι και κρεμάστε το. Αφήστε το κρεμασμένο 2-3 ώρες, μέχρι να στραγγίσει όλο το ζουμί από τα σύκα.
Βάλτε το ζουμί από τα σύκα στην κατσαρόλα και βάλτε την σε μέτρια φωτιά. Η θερμότητα δεν πρέπει να είναι πολύ υψηλή, γιά να μην καραμελλώσει απότομα η ζάχαρη και σώσει πικρή γεύση στο πετιμέζι. Αφήστε τον ζωμό να σιγοβράσει (εννοείται χωρίς καπάκι) μέχρι να συμπυκνωθεί περίπου στο 1/3. Οσο πιό πολύ συμπυκνώνεται ο ζωμό;, τόσο πιό σκούρο γίνεται το σιρόπι. Επίσης διατηρείται και πιό καλά, αφού αφαιρείται σχεδόν όλο το νερό και μένουν μόνο τα σάκχαρα.
Βάλτε το πετιμέζι μέσα σε βάζα ή μπουκάλια, τα οποία καλό είναι να έχετε προηγουμένως αποστειρώσει (δείτε εδώ πως γίνεται).
Το συκόμελο διατηρείται εκτός ψυγείου για 2-3 χρόνια.

VINCOTTO DI FICHI

Nel cortile della nostra casa di campagna, abbiamo un bel albero di fico, che di solito è carico di frutti. Certe volte i frutti sono tanti che li regalo ad amici e clienti di farmacia. Quest' estate, che è stata particolarmente difficile  per le piante, causa le pioggie all' inizio e poi il caldo prolungato, il mio fico non si sentiva particolarmente felice! I suoi frutti, anche se tantissimi, sono maturati tutti improvvisamente, mentre tanti sono stati bruciati dal caldo e dal sole. Siccome già dall' anno scorso avevo in mente di preparare il vincotto, questa era una buona occasione di provare con questi fichi tanto maturi e quasi secchi. 
I vincotto di fichi, almeno in Grecia, di solito viene preparato con i fichi essiccati; questi vengono reidratati, cotti, estratto il sugo che poi viene condensato. Per preparare il vincotto con i fichi freschi ci vuole maggiore quantità, almeno 5 kili per ottenere ca. 250 ml di vinctto. 
Questo è il trezo vincotto preparato nel laboratorio, dopo quello di melograni e il classico dall' uva. Potete utilizzarlo per condire insalate e piatti salati, o in dolci, per sostituire lo zucchero e aromatizzare con il profumo del fico.

Diffioltà dell ricetta : facile
Ingredienti : almeno 5 kg di fichi maturi,
                            acqua qb.
Preparazione :
Vengono utilizzari i fichi interi, con la buccia. Prima di tutto lavateli, per eliminare eventuali impurità. Apriteli per controllare che siano sani, perchè a volte celano delle larve di insetti. Ponete entro una pentola e coprite con acqua. 
Portate sul fornello e lasciate cuocere su fuoco moderato, per 1 ora ca. fino a spappolare. Durante la cottura aggiungete dell' acqua calda se necessario. Ritirate la pentola dal fuoco e lasciate intiepidire. 
Prendere un colapasta e foderate con panno di mussola (per spremitura). Versate il contenuto della pentola. Una volta colato il liquido, chiudete o bordi e premete. Apendete da un gancio e lasciate per almeno un paio d' ore per scolare bene. 
Trasferite il sugo dei fichi nella pentola e portate su fuoco dolce. Lasciate cuocere fino alla restrizione del liqido al 1/3 ca. Il vincotti di fichi ha una consistenza come il miele. Evitate di scaldare a temperatura alta, perchè i zuccheri si caramellizzano presto e conferiscono al vincotto un sapore amarognolo. Quanto più viene condensato, cioè eliminata l' acqua, tanto più bene e più a lungo potrà essere conservato.
Imbottigliate in vasi precedentemente sterilizzati.
Viene conservato nella dispensa per 2-3 anni. 

ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΠΙΤΙΚΟ ΠΕΛΤΕ ΝΤΟΜΑΤΑΣ // PREPARAZIONE DI TRIPLO-CONCENTRATO DI POMODORO

ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΠΙΤΙΚΟ ΠΕΛΤΕ ΝΤΟΜΑΤΑΣ

Τα τελευταία 4-5 χρόνια, τέλη Αυγούστου έχω καθιερώσει πλέον, να ετοιμάζω και την σάλτσα ντομάτας για όλη την χρονιά! Η ποσότητα της ντομάτας που χρειάζομαι, είναι περίπου 150 κιλά. Με αυτήν ετοιμάζω απλή σάλτσα πασσάτα ντομάτας (συνταγή εδώ), σάλτσα ντομάτας με μελιτζάνα για τις μακαρονάδες μας (συνταγή εδώ), σάλτσα ντομάτας με κρεμμύδι και ψητή πιπεριά Φλωρίνης και σάλτσα για πίτσα (συνταγή εδώ).
Πέρυσι έφτιαξα δοκιμαστικά για πρώτη φορά και πελτέ ντομάτας. Αυτός ο πελτές ήταν μία αποκάλυψη! Καμία σχέση με τον έτοιμο του εμπορίου, έμοιαζε πιο πολύ με πάστα ντομάτας, που μπορείς να την αλείψεις κατ΄ευθείαν στο ψωμί. Επιπλέον διατηρήθηκε άριστα για 1 χρόνο, και κάποιο βαζάκι, που είχε ξεχαστεί ανοιχτό μέσα στο ψυγείο για πάνω από 1 μήνα, δεν παρουσίασε την παραμικρή αλλοίωση.
Αν και η διαδικασία παρασκευής του, είναι βέβαια πολύ πιο χρονοβόρα αυτή της σάλτσας, αξίζει τον κόπο να φτιάξετε έστω και μία μικρή ποσότητα.

Δόση : 4 βαζάκια των 250 ml
Βαθμός δυσκολίας συνταγής : εύκολη αλλά χρονοβόρα
Υλικά : 9 kg ντομάτες ώριμες,
                1 κ.σ. αλάτι θαλασσινό,
                2 κ.σ. ξύδι.
Προετοιμασία :
Όπως σας έχω εξηγήσει και στην παρασκευή της πασσάτας, χρησιμοποιώ πάντα 2 ποικιλίες ντομάτες : ρόμα, γιατί έχουν περισσότερη σάρκα, και κοινές ντομάτες, γιατί δίνουν περισσότερη νοστιμιά. Η αναλογία ήταν 2:1 δηλαδή 6 κιλά ντομάτα ρόμα και 3 κιλά κοινές ντομάτες.
Ξεκινήστε την διαδικασία της παρασκευής, όπως και στην πασσάτα (δείτε εδώ αναλυτικά). Πλύνετε τις ντομάτες, κόψτε τες στα 2 και βάλτε τες μέσα σε μία ευρύχωρη κατσαρόλα χωρίς να προσθέσετε επιπλέον νερό. Βάλτε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά. Μην την σκεπάσετε με καπάκι, αυτός είναι βασικός κανόνας για τις σάλτσες ντομάτας, με αυτήν την μικρή λεπτομέρεια κατά το βράσιμο, δεν βγάζουν οξύτητα και γίνεται η σάλτσα γλυκιά. Όταν οι ντομάτες βγάλουν τα υγρά τους και αρχίσουν να βράζουν, περάστε τες από την μηχανή που αφαιρεί τις φλούδες και τους σπόρους 2 φορές, ώστε να αφαιρέσετε σχεδόν όλα τα σποράκια της ντομάτας. Ο πελτές δεν πρέπει να έχει καθόλου σποράκια, όσα δεν συγκρατήσει η μηχανή, θα πρέπει να τα αφαιρέσετε μετά με το χέρι.
Μέσα σε ένα μεγάλο σουρωτήρι, στρώστε ένα κομμάτι τουλπάνι. Ρίξτε σταδιακά την σάλτσα, ώστε να στραγγίσει το πολύ νερό που περιέχει. Δέστε έπειτα τις άκρες από το τουλπάνι, κρεμάστε το και αφήστε το 5-6 ώρες ή όλη τη νύχτα, ώστε να στραγγίσει σχεδόν όλο το νερό. 
Μην πετάξετε το νερό από τις ντομάτες, βάλτε το μέσα σε μπουκάλια, φυλάξτε το στο ψυγείο, γιά να μην ξυνίσει, και χρησιμοποιήστε το αντί για νερό σε κάποιο φαγητό με σάλτσα.
Βάλτε τον πελτέ της ντομάτας σε αντικολλητικό τηγάνι, προσθέστε το αλάτι και το νερό, και σοτάρετε το σε χαμηλή φωτιά και ανακατεύοντας συνέχεια, μέχρι να εξατμιστεί όσο το δυνατόν περισσότερη από την υγρασία που περιέχει και να αρχίσει να κολλάει στο σκεύος.
Γεμίστε βαζάκια τα οποία έχετε προηγουμένως αποστειρώσει. Χρησιμοποιήστε μικρά βαζάκια, καθώς η ποσότητα πελτέ ντομάτας που χρησιμοποιούμε στα φαγητά είναι μικρή, ώστε όταν ανοίξετε ένα βαζάκι, να μπορέσετε να το καταναλώσετε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όσο ο πελτές είναι ακόμη καυτός, μπορείτε να επιτύχετε και την κονσερβοποίηση, γεμίστε τα βαζάκια σχεδόν μέχρι το χείλος, αναποδογυρίστε τα και αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα. Μπορείτε επίσης να τα κονσερβοποιήσετε βάζοντας τα να βράσουν μέσα σε μία κατσαρόλα, τελείως καλυμμένα με νερό (στο οποίοι καλό είναι να προσθέσετε λίγο ξύδι για να μην σχηματιστούν κηλίδες με άλατα επάνω στα βαζάκια), για 10 λεπτά. Βγάλτε τα από την κατσαρόλα με μία λαβίδα, αναποδογυρίστε τα και αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα (το σημαντικό για την κονσερβοποίηση, είναι να μείνουν ζεστά τα καπάκια).

PREPARAZIONE DI TRIPLO-CONCENTRATO DI POMODORO

L' altro ieri ho visto una foto a Fb, con barattoli di passata in fila e la scritta : l' estate è passata! L' estate sta passando e agosto è certo il mese per preparare la passata di pomodoro per tutto l' anno, abitudine che seguo ormai anch'io. Con una quantità di 150 kg di pomodori, preparo la passata per tutto l' anno. E non faccio solo la passata classica (ricetta qui), ma ancora sugo con le melanzane per condire la pastasciutta (ricetta qui), sugo con peperoni grigliati e cipolla e il mio famoso sugo per la pizza (ricetta qui).
L' anno scorso mi sono cimentata a preparare anche il triplo-concentrato di pomodoro. Non è che si tratta di un lavoro difficile, semplicemente ci vuole dedicare un po' di tempo in più, e per me che non ne ho tanto a disposizione, è sempre una cosa da prendere in considerazione! Però ne valeva assolutamente la pena! Ne è venuto fuori un triplo-concentrato buonissimo, tanto diverso da quello acquistato già pronto, quasi una pasta di pomodoro, da spalmarla sui crostini! Non avevo fatto tantissimo, solo 4 barattolini da 250 ml. Siccome volevo testare le sue qualità, ho conservato uno e l' ho assaggiato qualche giorno fa, giusto un anno dopo alla sua preparazione, ed era ancora buonissimo, come se fosse preparato il giorno prima, metre un' altro che l' avevo dimenticato aperto nel frigo per più di un mese, non si è ammufito o alterato il suo sapore.

Dosi : 4 barattoli da 250 ml
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti : 9 kg di pomodori maturi,
                            1 cucchiaio di sale marino,
                            2 cucchiai di aceto di vino.
Preparazione :
In Grecia non ci sono tanti tipi di pomodori, come in Italia. Ci sono i pomodori comuni, piuttosto grossi, lisci, e quelli tipo Roma, che sono più carnosi e adatti per preparare il sugo. Putroppo non si può trovare varietà tipo pacchino o San Marzano, che certo sono più saporiti e adatti per preparare il sugo. Io uitlizzo 2 parti di pomodori Roma, che ha più polpa, e 1 parte di pomodri comuni, che contengono più acqua, che è indesiderata, ma rendono il sugo più saporito. Per la preparazione del triplo-concentrato ho utilizzato 6 kg di Roma e 3 kg di pomodori comuni.
Cominciate la preparazione come per la passata (vedi qui). Lavate i pomodri, tagliate in 2, ponete entro una pentola capiente, senza aggiunta di acqua. Portate su fuoco dolce. Non coprire la pentola, questa è una regola, altrimenti il sugo inacidisce! Quando i pomodori rilasciano i loro liquidi e comincia la cottura, passate dal passapomodri 2 volte, per eliminare le bucce e quasi tutti i semini. Nel concentrato di pomodoro i semini sono indesiderati, quindi dovete eliminarli tutti! 
Disponete un pezzo di pano rado entro un scolapasta. Filtrate la passata. Legate i bordi del panno, appendete, e lasciate sgcciolare per 5-6 ore o per tutta la notte. 
Non buttare via l' acqua rilasciata dai pomodori, imbottigliate, conservate nel frigo (lasciata fuori frigo e al caldo inacidisce subito!) e utilizzatela per sostituire l' acqua in una vostra preparazione con il sugo di pomodoro. 
Trasferite la pasta di pomodoro in una padella antiaderente. Aggiungete il sale e l' aceto. Portate su fuoco dolce e lasciate cuocere, mescolando continuatamente, fino che comincia ad attaccarsi sul fondo.
Invasate subito, in barattolini, precedentemente igienizzati. Siccome ci vuole una minima quantità di triplo-concentrato, si consiglia di utilizzare dei barattoli piccoli, per poter consumare il loro contenuto nel giro di pochi giorni. Se invasate il concentrato ancora scottente, potete anche riuscire ad ottenere il vuoto d' aria, come si fa con le confettura, riempiendo il barattolo fino quasi all' orlo, tappando subito, capovolgendo e lasciando raffreddare capovolto. Altrimenti, mettere i barattoli entro una casseruola, aggiungete acqua fino ad essere immersi completamente e lasciate cuocere per 10 minuti. Estraetteli con una pinza, capovolgete su una superficie e lasciate freddare capovolti (l' importante è che i coperchi restino caldi).

APEROL SPRITZ : ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΑΠΕΡΙΤΙΦ! // APEROL SPRITZ

APEROL SPRITZ : ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΑΠΕΡΙΤΙΦ!

Το αγαπημένο μας απεριτίφ, δεν θα μπορούσε παρά να έχει ιταλική καταγωγή! Δροσερό, αρωματικό, ελαφρύ, όχι πολύ γλυκό (τείνει προς το γλυκόπικρο) ξεδιψάει και τονώνει και  επιπλέον έχει και εντυπωσιακή παρουσία! Φέτος, που το καλοκαίρι προέκυψε ιδιαίτερα καυτό, το τιμήσαμε δεόντως, πολύ περισσότερο από την μπύρα και οποιοδήποτε άλλο αλκοολούχο ποτό.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το σπρίτζ (spritz) είναι ένα ελαφρύ αλκοολούχο κοκτέϊλ, το οποίο προκύπτει από την αραίωση του κρασιού με νερό, συνήθως ανθρακούχο. Η ονομασία προέρχεται από το γερμανικό ρήμα spritzen, που σημαίνει ψεκάζω, υπονοώντας ακριβώς το αραίωμα του κρασιού με λίγο νερό. Η συνήθεια αυτή, λέγεται ότι προήλθε κατά την διάρκεια της αυστριακής κατοχής στην Βόρεια Ιταλία; οι αυστριακοί στρατιώτες, που ήταν βέβαια συνηθισμένοι να πίνουν  μπύρα, έβρισκαν τα βενετσιάνικα κρασιά πολύ αλκοολούχα και γιά να τα φέρουν στα γούστα τους, άρχισαν να τα αραιώνουν με νερό ή με seltz. Το ζέλτς, είναι το μεταλλικό νερό, το οποίο αναμιγνύεται λίγο πριν να χρησιμοποιηθεί με διοξείδιο του άνθρακα, μέσα σε ειδικά σιφώνια; η ονομασία προήλθε από το φυσικά ανθρακούχο νερό της πηγής του Seltzer (Γερμανία), το οποίο είναι κάτι σαν την δικιά μας Σουρωτή. 
Το σπρίτζ, παρασκευάζεται συνήθως με λευκό κρασί, κατά κανόνα αφρώδες αλλά μπορεί και με ξηρό, ανθρακούχο νερό ή σόδα, και κάποιο μπίτερ (πικρό) λικέρ, μεταξύ των Aperol, Select, Campari, και Cynar. Οπως είπαμε, το σπρίτζ ξεκίνησε από περιοχές την Βόρειας Ιταλίας, βασικά από το Βένετο, αλλά και την Λομβαρδία. Κατά τις δεκαετίες του ΄20 και του ΄30, άρχισε να γίνεται δημοφιλές καθώς συνδυάστηκε με τα πρωτοεμφανιζόμενα μπίτερ Άπερολ και Σελέκτ. Στην δεκαετία του '70 είχε ήδη καθιερωθεί ως το κατ΄ εξοχή απεριτίφ των ιταλών, αλλά ακόμη και στην εποχή μας εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα δημοφιλές; υπολογίζεται ότι μόνο στο Βένετο καταναλώνονται 300.000 ποτήρια την ημέρα! Το Άπερολ σπριτζ θεωρείται πλέον κλασσικό, αλλά το καθαρά βενετσιάνικο είναι το Σελέκτ σπρτιζ, καθώς το Σελέκτ παρακευάζεται στην Βενετία (το Άπερολ παρασκευάζεται στην Πάδοβα).
Η παρασκευή του Άπερολ σπρίτζ στο σπίτι είναι απλούστατη, αρκεί αν έχετε στην διάθεση σας τα 3 βασικά υλικά : Prosecco, Aperol και ανθρακούχο νερό ή σόδα. Το προσέκο (prosecco) είναι ένα αφρώδες κρασί, με ελαφρά πικρή επίγευση, το οποίο παράγεται αποκλειστικά στην τοποθεσία Valdobbiadene του Treviso. Το Aperol  είναι ένα ιταλικό λικέρ, ελαφρά αλοκοολούχο (11%), παρασκευάζεται με συνταγή που κρατείται μυστική,  αρωματίζεται με ρίζες και βότανα, ενώ το υπέροχο, έντονα πορτοκαλί χρώμα του, είναι φυσικό και οφείλεται στην ρίζα της γεντιανής αλλά και στο εκχύλισμα που προκύπτει από ειδική επεξεργασία πορτοκαλιών και νεραντζιών. Για το ανθακούχο νερό, όπως είπαμε προτιμούμε ένα μεταλλικό νερό με προσθήκη ανυδρίτη του διοξειδίου του άνθρακα ή εναλλακτικά σόδα (η διαφορά είναι ότι η σόδα είναι αναψυκτικό, με αλκαλικό Ph και πολλές φορές προσθήκη αρώματος, οπότε δίνει λίγο διαφορετική γεύση στο κοκτέϊλ). Για το σερβίρισμα θα χρειαστούμε φέτες πορτοκαλιού ή πράσινες ελιές και παγάκια.
Συνοδέψτε το Άπερολ σπρίτζ με κάτι αλμυρό; αν βρεθείτε στο Βένετο θα σας το σερβίρουν μαζί με τα ciccetti, τα λεγόμενα και βενετσίανικα τάπας, δηλαδή μία ποικιλία από αλμυρά μεζεδάκια, ξεκινώντας από διάφορα τηγανητά συνήθως ψαρικά, μέχρι σαντουιτσάκια της μπουκιάς, καναπεδάκια με αλλαντικά και βραστά αυγά.

Βαθμός δυσκολίας συνταγής : πολύ εύκολη
Υλικά : 3 μέρη prosecco,
                2 μέρη Aperol,
                1 μέρος ανθρακούχο νερό ή σόδα,
                φέτες πορτοκαλιού ή πράσινες ελιές,
                παγάκια.
Προετοιμασία :
Και τα 3 βασικά υλικά μας, καλό είναι να είναι κρύα, από το ψυγείο.
Πάρτε ένα ποτήρι του κρασιού με πόδι ή ένα παλιμοδίτικο κοντό ποτήρι rock. Βάλτε μέσα 3-4 παγάκια και μισή φέτα από ακέρωτο πορτοκάλι ή μία πράσινη ελιά.
Ρίξτε πρώτα το προσέκο, έπειτα το ανθρακούχο νερό και τέλος το Άπερολ, με κυκλική κίνηση, ώστε να μην καθήσει στον πάτο του ποτηριού.
Σερβίρετε αμέσως.

APEROL SPRITZ

Aperol sptitz è stato per noi l' aperitivo preferito durante l' estate caldissima del 2017! Frizzante, leggerissimo, fresco, dissetante e buono, e sempre a portata, siccome è tanto facile a prepararlo anche a casa!
Lo spritz è un cocktail dolce-amaro, di origine molto probabilmente dal Veneto. Si dice che durante l' occupazione del Veneto, le truppe dell' esercito austriaco, abituate piuttosto alla birra, hanno cercato di mitigare l' alta gradazione alcolica dei vini locali, aggiungento una spruzzata di acqua o di seltz. Da questa abitudine viene anche il suo nome, dal vebo trdesco spritzen, che significa appunto spruzzare. 
Durante gli anni '20 e '30 lo spritz è stato arricchito con gli amari Aperol e Select. Agli anni '70 era già l' aperitivo più amato dagli italiani, mentre oggi, solo nel Veneto, si calcola che si consumano ben 300.000 bicchieri al giorno! 
Gli ingredienti principali dello spritz sono : il prosecco, un amaro, tra Aperol, Select, Campari e Cynar, e il seltz o la soda. La differenza tra il seltz (acqua gassata servita con l' apposito sifone) e la soda, è che la seconda,  è di pH alcalino e oltre all' anidiride carbonica, può contenere anche aromi. L' Aperol spritz è certo il più popolare, ma Select spritz si considera il veneziano purosangue! Non sono riuscita a trovare il Select in Grecia, mentre Aperol è abbastanza comune... 

Difficoltà della ricetta : facilissima

Ingredienti : 3 parti prosecco,

                            2 parti Aperol,

                            1 parte seltz o soda,

                            fettine di arancia non trattata o olive verdi,

                            cubetti di ghiaccio.

Preparazione :

Meglio che i 3 ingredienti principali siano ben freddi.

Prendete un bicchiere ballon per i grandi rossi o un old-fashined rock. Versate 3-4 cubetti di ghiaccio e mezza fettina di arancia o un' oliva verde.

Versate prima il prosecco, poi lo seltz o la soda e per ultimo l' Aperol, con un movimento circolare, per non precipitare tutto nel fondo.

Servite subito! 

ΤΣΙΖΚΕΪΚ ΜΟΚΑ ΜΕ ΑΜΑΡΕΤΙ // CHEESECAKE AL CAFFE' E AMARETTI

ΤΣΙΖΚΕΪΚ ΜΟΚΑ ΜΕ ΑΜΑΡΕΤΙ

Αυτό το τσιζκέϊκ, συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις που πρέπει να έχει ένα καλοκαιρινό γλυκό : δεν χρειάζεται ψήσιμο, είναι εύκολο, είναι γρήγορο, είναι δροσερό και είναι πεντανόστιμο! Προλαβαίνετε να το ετοιμάσετε γιά το αυριανό γιορτινό τραπέζι του Δεκαπενταύγουστου!
Η συνταγή είναι από εδώ με μερικές μικρές τροποποιήσεις.

Δόση : γιά 10 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής : πολύ εύκολη
Υλικά
γιά το μαλακό γλάσο σοκολατας : 50 gr κρέμα γάλακτος περιεκτικότητας 35% σε λιπαρά,
                                                              50 gr νερό,                      
                                                              35 gr κακάο άγλυκο,
                                                              85 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                                                              6 gr (3 φύλλα) ζελατίνη.
γιά την βάση : 200 gr μπισκοτάκια αμαρέτι,
                           90 gr βούτυρο.
γιά την κρέμα : 50 gr καφέ εσπρέσσο,
                             6 gr λυοφιλοποιημένο (στιγμιαίο) καφέ,
                             4 gr (2 φύλλα) ζελατίνη,
                             250 gr μασκαρπόνε,
                             30 ml λικέρ κρέμα καφέ,
                             250 gr κρέμα γάλακτος περιεκτικότητας 35% σε λιπαρά,
                             80 gr ζάχαρη κρυσταλλική.
γιά την διακόσμηση : μπισκοτάκια αμαρέτι.
Προετοιμασία :
Ξεκινάμε την προετοιμασία του τσίζκεϊκ από το γλάσο της σοκολάτας, το οποίο είναι καλό να το ετοιμάσετε από την προηγούμενη ημέρα, γιατί πρέπει να σταθεί τουλάχιστον 10 ώρες στο ψυγείο, γιά να κρυσταλλώσει. Εγώ ετοίμασα και την βάση με την κρέμα από την προηγούμενη και την επόμενη ημέρα απλά κάλυψα το γλυκό με το γλάσο και συμπλήρωσα με την διακόσμηση.
Αναμείξτε την κρέμα γάλακτος με το νερό, το κακάο (κοσκινσμένο πάντα, γιά να μην σχηματιστούν σβώλοι) και την ζάχαρη.  Παράλληλα, βάλτε τα φύλλα της ζελατίνης να μουλιάσουν σε κρύο νερό. Βάλτε το μίγμα σε μέτρια φωτιά και μόλις αρχίσει να κοχλάζει κατεβάστε το. Στραγγίστε καλά την ζελατίνη, προσθέστε την στο μίγμα και αναμείξτε, μέχρι να διαλυθεί. Μεταφέρετε το γλάσο σε ένα μπωλ, σκεπάστε το με διάφανη μεμβράνη και τοποθετήστε το στο ψυγείο, γιά τουλάχιστον 10 ώρες.
Ετοιμάστε την βάση. Τρίψετε τα μπισκότα. Λιώστε το βούτυρο στον μικροκυματικό ή σε μπαίν-μαρί. Προσθέστε το στα μπισκότα και αναμείξτε.
Πάρτε μία στρογγυλή φόρμα με λυόμενο τσέρκι, με διάμετρο 18 εκ. Στρώστε στον πάτο αντικολλητικό χαρτί και στα τοιχώματα την ειδική πλαστική λωρίδα (αν δεν έχετε κόψτε μια λωρίδα αντικολλητικό χαρτί και στερεώστε την). Ρίξτε μέσα το μίγμα της βάσης, στρώστε το ομοιόμοφα και πατήστε το καλά με την ράχη ενός κουταλιού ή με τον πάτο ενός ποτηριού. Βάλτε την βάση μισή ωρίτσα στο ψυγείο, να στερεοποιηθεί.
Ετοιμάστε την κρέμα. Ετοιμάστε τον καφέ. Μετρήστε τα 50 ml, προσθέστε τον στιγμιαίο καφέ και αναμείξτε.
Παράλληλα, βάλτε τα φύλλα της ζελατίνη να μουλιάσουν για 3-4 λεπτά σε κρύο νερό. Στραγγίστε τα καλά και προσθέστε τα στον ζεστό καφέ. Αναμείξτε μέχρι να διαλυθεί τελείως. Αφήστε το να χλιαρίνει και να φτάσει σε θερμοκρασία δωματίου.
Δουλέψτε το μασκαρπόνε με ένα πηρούνι, να αφρατέψει. Προσθέστε την ζάχαρη, το λικέρ και τον καφέ και αναμείξτε μέχρι να ενσωματωθούν.
Χτυπήστε την κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει παχύρρευστη, σαν γιαούρτι. Προσθέστε το μασκαρπόνε και αναμείξτε.
Ρίξτε την κρέμα επάνω στην βάση του μπισκότου και ισιώστε την επιφάνεια της. Τοποθετήστε το γλυκό στο ψυγείο γιά τουλάχιστον 4 ώρες, ώστε να στερεοποιηθεί η κρέμα.
Ζεστάνετε ελαφρά το γλάσσο στον μικροκυματικό, μέχρι να γίνει ρευστό. Περιχύστε το γλυκό, γυρίζοντας λίγο την φόρμα γιά να απλωθεί παντού; αφήστε το να σταθεί κανα-δυό λεπτά, και ξανατοποθετήστε το γλυκό στο ψυγείο για μία ωρίτσα, ώστε να στερεοποιηθεί.
Ξεφορμάρετε το γλυκό και τοποθετήστε το μέσα σε μία πιατέλα σερβιρίσματος. Διακοσμήστε με τα αμαρέτι.
Διατηρείται στο ψυγείο γιά 2-3 ημέρες.

CHEESECAKE AL CAFFE' E AMARETTI

L' estate 2017 è stata rivelata particolarmente calda. Così, quando viene voglia di dolce, si cerca sempre per dolcetti freschi e preferbilmente senza cottura.
Questa torta l' ho vista qui ed è stata subito amore! Freschissima, buonissima e facilissima, il gusto del caffè la rende un ottimo dopopasto! 

Dosi : per 10 persone
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti 
per la glassa morbida al cioccolato : 50 gr di panna fresca 35% grassi,
                                                                     50 gr di acqua,                     
                                                                     35 gr di cacao amaro,
                                                                     85 gr di zucchero semolato,
                                                                     6 gr (3 fogli) di gelatina.
per la base : 200 gr di amaretti,
                        90 gr di burro,
per la crema : 50 gr di caffè di espresso,
                           6 gr di caffè liofilizzato,
                           4 gr (2 fogli) di gelatina,
                           250 gr di mascarpone,
                           30 ml di liquore crema al caffè,
                           250 gr di panna fresca a 35% grassi,
                           80 gr di zucchero semolato.
per la finitura : amaretti.
Preparazione :
Si comincia dalla glassa al cioccolato morbida, siccome si deve riposare per almeno 10 ore prima di essere utilizzata. Potete prepararla dal giorno prima. Io ho preparato anche il resto del dolce il giorno prima.
Mettete i fogli di gelatina in ammollo in acqua fredda. In un pentolino mescolate la panna, l' acqua, il cacao settacciato e lo zucchero e portate sul fuoco. Lasciate cuocere per 1 minuto, ritirate dal fuoco, aggiungete a gelatina ben strizzata e mescolate fino a sciogliersi. Trasferite in una ciotola, coprite con pellicola transparente e mettete nel frigo per almeno 10 ore.
Preparate la base di amaretti. Sbricciolate i biscotti nel cutter. Fate fondere il burro e mescolate con i biscotti.  
Foderate con carta antiaderente una tortiera da 18 cm di diametro, con cerchio apribile. Versate il composto di amaretti e burro, riempite il fondo uniformemente e pressate bene con il dorso di un cucchiaio o il fondo di un bicchiere. Ponete nel frigo.
Preparate la crema. Preparate il caffè. Nello stesso tempo mettete in ammollo in acqua fredda i fogli di gelatina. Dosate la quantità di caffè richiesta dalla ricetta (50 ml), aggiungete il caffè liofilizzato e mescolate. Strizzate bene la gelatina, aggiungetela al caffè e mescolate. Lasciate intiepidire.
Lavorate il mascarpone con una forchetta. Aggiungete lo zucchero, il caffè intiepidito ed il liquore e mescolate. 
Semi-montate la panna. Aggiungetela al composto di mascarpone e mescolate fino a prendere una crema omogenea. 
Disponete la crema nella tortiera, sopra la base di biscotti. Lasciate riposare nel frigo per almeno 4 ore. 
Scaldate la glassa al microonde, fino a renderla fluida. Versate nella toriera, rigirandola per distribuirsi uniformemente. Ponete nel frigo per mezz' oretta.
Sformate la torta su un vassoio da portata. Decorate con gli amaretti.
Si conserva nel frigo per 2-3 giorni.

ΣΠΑΓΚΕΤΙ ΑΛΑ ΝΕΡΆΝΟ // SPAGHETTI ALLA NERANO

ΣΠΑΓΚΕΤΙ ΑΛΑ ΝΕΡΆΝΟ

Το Νεράνο, είναι ένα μικρό ψαροχώρι, που βρίσκεται σε μία από τις πιό γραφικές περιοχές της Νότιας Ιταλίας, μεταξύ του Σορέντο και της ακτογραμμής του Αμάλφι. Το όνομα του, το οφείλει στον ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο Κλαύδιο Νέρωνα (έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Τιβέριος Ιούλιος Καίσαρας Αύγουστος). Ο Τιβέριος λάτρευε την περιοχή, και ιδίως το νησάκι του Κάπρι, και περνούσε εκεί αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο του. Μία ημέρα προσέγγισε στην μικρή παραλία Marina del Cantone, μαγεύτηκε από την άγρια ομορφιά του τοπίου, και αποφάσισε να χτίσει εκεί ακόμη μία βίλλα; γιά να τιμήσει δε την αγαπημένη του τοποθεσία, έδωσε στο παρακείμενο χωριουδάκι το όνομα του, Neronianum, το οποίο έπειτα παραφθάρθηκε σε Nerano.

Στην δεκαετία του ΄50, η περιοχή προσέλκυε πολλούς επώνυμους, μεταξύ αυτών και ο πρίγκηπας του Sirignano, ο οποίος συνήθιζε να επισκέπτεται την τρατορία της Ρόζας στο μικρό λιμανάκι της παραλίας του Νεράνο, γιά να απολαμβάνει το αγαπημένο του φρέσκο ψαράκι. Κάποια ημέρα όμως, έτυχε να μην υπάρχει φρέσκο ψάρι, γιά το γεύμα του πρίγκηπα. Η έμπειρη μαγείρισσα, είχε την έμπνευση να συνδυάσει τα τηγανητά κολοκυθάκια με το τοπικό τυρί προβολόνε del Monaco, καί να προσφέρει στον εκλεκτό πελάτη της ένα πιάτο με πλούσια κρεμώδη, τυρένια σάλτσα, λιτό και υπέροχο μέσα στην απλότητα του, που συνδύαζε αριστοτεχνικά τις γεύσεις των ελάχιστων υλικών του! Αυτή η "sciuè sciuè" (σκιουέ-σκιουέ, ναπολετάνικη έκφραση που σημαίνει γρήγορη και εύκολη χωρίς όμως να υπολείπεται ποιότητας) μακαρονάδα της Ρόζας, σύντομα έγινε θρυλική και πέρασε στην τοπική μαγειρική παράδοση! Πολλοί την παρομοιάζουν και με την καρμπονάρα, στην καλοκαιρινή της εκδοχή!
Η μαγειρική τέχνη στα σπαγκέτι αλά Νεράνο, επιβάλλει τα κολοκυθάκια να τηγανιστούν και να ροδίσουν τόσο, ώστε να παραμείνουν μαλακά χωρίς όμως να λιώσουν, και η σάλτσα των τυριών να προκύψει αρκούντως κρεμώδης. Αλλες μικρές λεπτομέρειες, που κάνουν την διαφορά στην γεύση, είναι η χρήση σπαγκέτι και όχι κοντού ζυμαρικού, το ελαιόλαδο και το είδος του τυριού. Παραδοσιακά χρησιμοποιούν το τοπικό provolone del Monaco, τυράκι από αγελαδινό γάλα, τουλάχιστον 6μηνης ωρίμανσης, το οποίο φυσικά δεν μπόρεσα να βρώ στην Ελλάδα, και στην θέση του χρησιμοποίησα το κλασσικό πικάντικο προβολόνε.

Δόση : γιά 5 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής : εύκολη
Υλικά : 500 gr σπαγκέτι Νο5,
                1 kg κολοκυθάκια (5 μέτρια σε μέγεθος),
                αλάτι,
                ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                2 σκελίδες σκόρδο,
                πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο,
                200 gr κίτρινα τυριά που έχουν υποστεί ωρίμανση (προβολόνε και εναλλακτικά κατσοκαβάλο, παρμιτζάνο, πεκορίνο),
                3-4 φρέσκα φύλλα βασιλικού.
Προετοιμασία :
Τρίψτε τα τυριά σε έναν τρίφτη με χοντρές τρύπες.
Οπως είπαμε το μυστικό γιά την επιτυχία της συνταγής, είναι το σωστό τηγάνισμα των κολοκυθιών. Αφαιρέστε τις άκρες τους και κόψτε τα κολοκυθάκια σε λεπτές ροδέλες; αν δεν τα καταφέρνετε με το μαχαίρι (οι ιταλοί επιμένουν ότι το κόψιμο πρέπει να γίνεται με το χέρι), χρησιμοποιήστε το μαντολίνο.
Ζεστάνετε αρκετό ελαιόλαδο μέσα σε ένα βαθύ τηγάνι. Μην χρησιμοποιήσετε σπορέλαιο, αλλάζει όλη την γεύση της συνταγής! Τηγανίστε τα κολοκυθάκια, λίγα κάθε φορά ώστε να μην κατεβαίνει πολύ η θερμοκρασία του λαδιού, μέχρι να αρχίσουν να παίρνουν χρώμα. Ακουμπήστε τα σε απορροφητικό χαρτί, γιά να στραγγίσουν από το περιττό λάδι, και αλατίστε.
Αφού τηγανίσετε όλα τα κολοκυθάκια, βάλτε το νερό γιά τα μακαρόνια (δείτε εδώ οδηγίες γιά να βράσετε σωστά την πάστα).
Παράλληλα, βάλτε μέσα σε ένα ευρύχωρο τηγάνι 2 κ.σ. ελαιόλαδο και σωτάρετε τις σκελίδες του σκόρδου, ολόκληρες και τσακισμένες. Μόλις αρχίσουν να ροδίζουν αφαιρέστε τες.
Βράστε τα σπαγκέτι 2 λεπτά λιγότερο από την ένδειξη που υπάρχει στην συσκευασία τους. Χωρίς να τα στραγγίσετε, με μία λαβίδα, μεταφέρετε τα μέσα στο τηγάνι με το αρωματισμένο λάδι. Προσθέστε τα κολοκυθάκια και λίγο από το νερό όπου έβρασαν τα μακαρόνια (περίπου 1 κουτάλα του φαγητού) και αφήστε τα να σιγοβράσουν 2-3 λεπτά. Σβύστε την φωτιά, προσθέστε σταδιακά και τα τυριά, αναμιγνύοντας, ώστε να γίνει η λεγόμενη "μαντεκατούρα" και σχηματιστεί μία ωραία κρεμώδης σαλτσούλα.
Μερικοί προτείνουν και την προσθήκη βουτύρου στην σάλτσα, δεν προβλέπεται όμως στην παραδοσιακή συνταγή.
Προσθέστε τέλος τα ψιλοκομμένα φύλλα του βασιλικού και λίγο φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι.
Σερβίρετε τα σπαγκέτι αλά Νεράνο αμέσως, όσο είναι ακόμη ζεστά!

SPAGHETTI ALLA NERANO

Nerano, è un paesino di pescatori, che si trova tra Sorrento e la Costiera Amalfitana. Il suo nome viene dall' Imperatore Tiberio Claudio Nerone, che adorava la zona, e spesso ci trascorreva il suo tempo libero. Un giorno si sbarcò a Marina del Cantone e restò incantato dalla belezza di questo porticello, tanto da decidere subito di costruire lì una delle sue ville, e onorare il paese vicino, dandogli  il suo nome e chiamandolo Neronianum, che poi con il passare dei secoli si tramutò a Nerano. 
Durante gli anni '50, nella trattoria di Rosa a Marina el Cantone, un giorno arrivò un cliente frequente celebre, il Principe di Sirignano; però la signora Rosa a quel giorno non aveva il pesce fresco, che tanto amava il principe, ad ofrirgli. Così ella pensò a preparare una spaghettata sciuè sciuè, con quello che ne disponeva, le zucchine e il provolone del Monaco. La ricetta ha a avuto subito tanto successo, che è stata integrata nella tradizione culinaria locale. Molti la paragonano con una carbonara di versione estiva!
L' arte culinaria per gli spaghetti alla Nerano, sta nella corretta cottura delle zucchine, che devono essere fritte ma non secche. Altri piccoli segreti, l' utilizzo dell' olio di oliva, degli spaghetti (mai la pasta corta!) e dei formaggi stagionati. Io - certo! - non ho trovato in Grecia il provolone del Monaco e nel suo posto ho utilizzato il provolone piccante.

Dosi : per 5 persone
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti : 500 gr spaghetti Νο5,
                             1 kg zucchine (5 medie),
                             sale,
                             olio extravergine di oliva,
                             2 spicchi d' aglio,
                             pepe nero, macinato sul momento,
                             200 gr formaggi stagionati (provolone del Monaco, cacciocavallo, parmigiano, pecorino),
                             3-4 foglie di basilico.
Preparazione :
Grattugiate i formaggi con una grattugia a fori grossi.
Come abbiamo già detto, il segreto per la buona riuscita dei spaghetti alla Nerano, sta nella cottura della zucchine. Spuntate le zucchine e tagliatele, preferibilmente a mano con un coltello affilato, a rontelle sottili.
Fate scaldare abbondante olio extravergine di oliva entro una padella. Non utilizzare olio di semi, ne altera il sapore del piatto! Fate friggere le zucchine, poche alla volta, per non abbassare la temperatura dell' olio, fino a cominciare a prendere colore. Ponete Su carta assorbente, per scolare l' ecceso di olio, e salate.
Quando avete finito con le zucchine, mettete dell' acqua per la cottura della pasta.
Nello stesso tempo, entro una padella capiente, fate appena rosolare i spicchi d' aglio schiacciati, con 4 cucchiai di olio (siate molto attenti a non lasciarli bruciare!). Eliminate l' aglio.
Fate cuocere i spaghetti rigorosamente al dente (meglio 2 minuti meno dall' indicazione sul pacchetto). Senza scolarli, trasferiteli con una pinza nella padella con l' olio insaporito di aglio. Aggiungete le zucchine, ca. 1 mestolo dall' acqua di cottura della pasta e lasciate cuocere su fuoco dolce, per un paio di minuti. Ritirate dal fuoco, aggiungete gradatamente il formaggio e mantecate.
Nella mantecatura c'è chi aggiunge anche una noce di burro, ma non si prevede nella ricetta originale.
Aggiungete una bella spoverizzata di pepe nero macinato sul momento, e le foglie di basilico tagliate finemente.
Servite i spaghetti alla Nerano ben caldi!

ΠΑΓΩΤΟ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ // GELATO AL CIOCCOLATO

ΠΑΓΩΤΟ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

Οταν ρωτάω τους άντρες μου τι γεύση παγωτό θέλουν να φτιάξω, 99% η απάντηση είναι "σοκολάτα"! Κι εγώ είμαι λάτρης της σοκολάτας και η προσπάθεια μου επικεντρώθηκε στο να φτιάξω ένα παγωτό με φούλ σοκολατένια γεύση και ωραία βελούδινη υφή. 
Αυτό το παγωτό έχει γίνει το αγαπημένο μας, και το έχω φτιάξει ήδη αρκετές φορές το φετεινό καλοκαίρι!

Δόση : 750 ml περίπου
Βαθμός δυσκολίας συνταγής : μέτρια δύσκολη
Υλικά : 500 ml γάλα πλήρες φρέσκο,
                50 gr κακάο άγλυκο,
                2 κρόκους αυγών,
                100 gr ζάχαρη απο ζαχαροκάλαμο ραφιναρισμένη (λευκή),
                20 gr δεξτρόζη,
                2,5 gr αλεύρι από σπόρους χαρουπιών,
                80 gr κουβερτούρα 60% κακάο,
                200 ml κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά.
Προετοιμασία :
Κόψτε την κουβερτούρα σε μικρά κομματάκια. 
Διαλύστε το κακάο στο γάλα, και βάλτε το μίγμα να βράσει για 3 λεπτά.
Χτυπήστε τους κρόκους των αυγών με την ζάχαρη, μέχρι να ασπρίσουν. Προσθέστε την δεξτρόζη και το χαρουπάλευρο και αναμείξτε. Προσθέστε το γάλα, αφήνοντας το να τρέχει σαν κλωστή και χτυπώντας με το αυγογδάρτη, ώστε να μην ψηθούν τα αυγά.
Μεταφέρετε το μίγμα στο κατσαρολάκι και τοποθετήστε το στην φωτιά. Αναμιγνύετε συνεχώς, μέχρι να αρχίστει να δένει η κρέμα και να φτάσει σε θερμοκρασία 83°C. Κατεβάστε την κρέμα από την φωτιά, προσθέστε την κουβερτούρα και αναμείξτε μέχρι να λιώσει τελείως. 
Κρυώστε την κρέμα, τοποθετώντας το κατσαρολάκι μέσα σε σκεύος με κρύο νερό. Τοποθετήστε την στο ψυγείο και αφήστε την να ξεκουραστεί γιά 3 ώρες τουλάχιστον, ώστε να κρυώσει καλά.
Χτυπήστε την κρέμα γάλακτος σε παχύρρευστη μορφή, σαν γιαούρτι. Προσθέστε την στην κρύα κρέμα σοκολάτας και αναμείξτε.
Βάλτε την παγωτομηχανή να δουλέψει άδεια γιά 3-4 λεπτά. Ρίξτε σταδιακά το μίγμα του παγωτού. Αφήστε το να δουλευτεί στην μηχανή και να αφρατέψει, μέχρι αυτή να σταματήσει από μόνη της.
Μεταφέρετε το παγωτό μέσα σε σκεύος (γυάλινο ή μεταλλικό) που να διαθέτει καπάκι που κλείνει καλά. Τοποθετήστε το στην κατάψυξη.

GELATO AL CIOCCOLATO

Quando chiedo ai miei uomini, quale gusto di gelato hanno voglia di assaggiare, la risposta è quasi sempre la stessa : al cioccolato! 
Ametto che anch' io sono choco-holic, e così ho cercato di preparare il gelato più cioccolatoso che possa esserci!

Dosi : 750 ml ca
Difficoltà della ricetta : media
Ingredienti : 500 ml latte fresco intero,
                            50 gr cacao amaro,
                            2 tuorli,
                            100 gr zucchero di canna raffinato (bianco),
                            20 gr destrosio,
                            2,5 gr farina di semi di carrube,
                            80 gr cioccolato fondente al 60% cacao,
                            200 ml panna a 35% grassi.
Preparazione :
Tritate finemente il cioccolato fondente.
Stemperate il cacao nel latte e fate cuocere per 3 minuti.
Sbattete i tuorli con lo zucchero fino a prendere una crema chiara. Aggiungete il destrosio e la farina di carrube e mescolate. Sattendo sempre, per non fare cuocere le uova, aggiungete il latte a filo. 
Trasferite il composto nella casseruola e portate a 83°C, mescolando continuamente. Ritirate dal fuoco, aggiungete il cioccolato e mescolate fino ad incorporarlo.
Abbatete la temperatura della crema inglese. Mettete nel frigo e lasciate riposare per 3 ore almeno.
Semimontate la panna. Versatela nella crema ben fredda e mescolate.
Azionate la gelatiera e lasciatela in funzione vuota, per 3-4 minuti. Versate gradatamente il composto del gelato e lasciate che sia mantecato, fino che la gelatiera si fermi da sola.
Trasferite entro un recipiente di vetro o di metallo, munito di coprechio a chiusura ermetica. Pozisionate nel freezer.